تعداد نشریات | 24 |
تعداد شمارهها | 735 |
تعداد مقالات | 6,056 |
تعداد مشاهده مقاله | 8,897,884 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 6,940,612 |
منشأ گفتمان تصوّف سیاسی در ایران و تحلیل آن بر اساس نظریۀ گفتمان لاکلائو و موفه | ||
ادبیات عرفانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 اردیبهشت 1401 | ||
نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jml.2022.39651.2321 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا حیدری1؛ مجتبی منشی زاده ![]() | ||
1دانشجوی دکتری فرهنگ و زبانهای باستانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران | ||
2استاد گروه زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
3استادیار گروه زبان شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ایران | ||
چکیده | ||
مانویان و مزدکیان بر اندیشههای پس از خود اثر گذاشتند. یک ویژگی برخی نحلههای عارفان و صوفیان، اعتراض علیه حکّام جبّار و وضعیت ظالمانۀ حاکم بر جامعه است. در این پژوهش، بر اساس منابع مکتوب ادبیات زرتشتی و مانوی و متون عصر اسلامی، منشأ ظلمستیزی برخی گفتمانهای عارفانه و صوفیانه مشخص شده و از منظر انتقادی مورد تحلیل قرار گرفته است. مبنای این تحلیل نظریۀ گفتمان لاکلائو و موفه (1985) است. با مطالعۀ منابع، مشخص میشود که مانویان و مزدکیان مشکلات عدیدهای علیهِ حکومت ساسانی ایجاد کرده بودند. به نظر میرسد، در دورۀ اسلامی، این دو گروه الگویی مستقیم یا غیر مستقیم برای مبارزۀ گروههای مخالف دستگاه خلافت عبّاسی شده بودند که غالباً دستگاه خلافت در فرایند طرد و بهحاشیهرانی مخالفان خود، آنان را به دو نحله یا طریقت مغضوب در نزد زرتشتیان (مانویان و مزدکیان) منسوب میکرد؛ ظاهراً، در این امر، زرتشتیان هم به یاری دستگاه خلافت میآمدند و هم از این سرکوب خشنود میگشتند و احتمالاً در منابع، برای تشبیه عرفا و صوفیان مخالف دستگاه حاکم به بدنامان ایران در عصر ساسانی، شیوۀ برخورد با آنان بسیار شبیه به روش کشتار و اعدام مانویان و مزدکیان تصویر یا نقل میگردید. در این تحقیق روشن میگردد که دالّ مرکزیِ جریانهای مخالف حکومتهای ساسانی و عباسی، در روایتهای حکومتی، «فساد اخلاقی» و «اباحه» است، در حالی که این گفتمانهای مخالف حکومت، ظاهراً «عدالت» را به عنوان «دالّ تهی» در جامعه برجسته کرده بودند. | ||
کلیدواژهها | ||
مزدک؛ مانی؛ تصوف | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The origin of political Sufism in Iran and its critical discourse analysis based on the Discourse Theory of Laclau and Muffe | ||
نویسندگان [English] | ||
Alireza Heydari1؛ Mojtaba Monshizadeh2؛ Faezeh Farazandehpour,3 | ||
1PHD Student in Ancient Culture and Languages, Islamic Azad University, Science and Research Branch,Tehran. Iran | ||
2Professor of General Linguistics Department,, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran | ||
3Assistant Professor of linguistics Department , Islamic Azad University. Science and Research Branch , Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The idea of Manichaean and Mazdakian Affected on later ideas. Except for rituals hostility to oppression is one of the most important of some sects of Mysticism and Sufism. In this research it was studied the Zoroastrian and Manichean and Islamic literature and unfolded the origin of jar of some Sufism discourses against to oppression is the Manichaean and Mazdakian ideas, this study based on the theory of discourse of Laclau and mouffe (1985). After the study of sources, we will understand the Manichaeans and Mazdakians Were a pattern for the dissidents of the Abbasids. Often the Abbasid Caliphate attributed the dissidents to the Manichaean and Mazdakian (The heretics in the Sassanid period) and they are suppressed by the Abbasids. for the simulation of Mystics to the rioters in the Sassanid period the style of suppression to them (Mystics) very simulated to the hanging of the followers of Mazdak and Mani. Thus, the nodal point of the opponents of Sassanian empire and Abbasid Caliphate was the moral corruption but the nodal point of them was the justice. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Mazdak, mani, Sufism | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 11 |