پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 932 |
| تعداد مقالات | 7,652 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,494,368 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,885,755 |
بررسی تأثیر کود زیستی ازتِ و کود اوره بر برخی صفات فیزیولوژی، فیتوشیمیایی و ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه سیاهدانه (Nigella sativa L.) | ||
| زیست شناسی کاربردی | ||
| دوره 34، شماره 2 - شماره پیاپی 68، شهریور 1400، صفحه 168-186 اصل مقاله (517.13 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jab.2021.33048.1379 | ||
| نویسندگان | ||
| فائزه هادی نژاد1؛ اعظم سلیمی* 2؛ مریم چاوشی3 | ||
| 1دانشجوی اسبق کارشناسی ارشد گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارز می، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم ز یستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 3دانشجوی اسبق دکتری گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم ز یستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| در سال‌های اخیر استفاده از کودهای زیستی به صورت جایگزین بخشی از کودهای شیمیایی مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی کودهای شیمیایی سبب افزایش عملکرد محصولات کشاورزی می‌شوند. جایگزین نمودن کود بیولوژیک به‌جای کود شیمیایی می‌تواند مزایای اقتصادی مناسبی را برای کشاورزان به همراه داشته باشد، که ازجمله آن‌ها، کاهش آلودگی خاک، افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود رشد گیاه را می‌توان نام برد. هدف از این پژوهش بررسی کودهای بیولوژیک ازتوباکتر، شیمیایی اوره، تلفیق کود بیولوژیک و شیمیایی با نسبت‌های 50/50 و 70/30 و قارچ تریکودرما در گیاه سیاهدانه است که آزمایشی به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه انجام گرفت. طول ساقه و ریشه، وزن تر و خشک ریشه، وزن خشک ساقه، تعداد کپسول، وزن هزار دانه، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و فیتواسترول در همه تیمارها افزایش یافته است. کود زیستی باعث افزایش پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز برگ، کلروفیل b و فیتواسترول‌ها شده و تیمار کود تلفیقی باعث افزایش کلروفیل a، کلروفیل کل، پروتئین برگ و دانه شده است. تیمار تریکودرما باعث افزایش پروتئین برگ شده است. به طور کلی با بکارگیری کودهای زیستی و تلفیقی و فراهم کردن مواد مورد نیاز گیاه باعث افزایش رشد گیاه شده و استفاده از کودهای زیستی در غالب تغذیه تلفیقی در کاهش مصرف بی‌رویه کودهای شیمیایی و آلودگی‌های ناشی از آن مؤثر وکارایی بهتری را به دنبال خواهد داشت. با توجه به نتایج موجود تیمارهای کود تلفیقی و قارچ تریکودرما بیشترین تأثیر را در پارامترهای اندازه‌گیری شده داشته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ازتوباکتر؛ تریکودرما؛ سیاهدانه؛ کود زیستی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of the effect of nitrogen fertilizer and urea fertilizer on some physiological, phytochemical and antioxidant capacity of Nigella sativa L. | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Faezeh Hadinezhad1؛ azam salimi2؛ maryam chavoushi3 | ||
| 1Former Master Student of the Department of Plant Sciences, Faculty of Life Sciences, Kharaz University, Tehran, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran | ||
| 3Former PhD Student, Department of Plant Sciences, Faculty of Life Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| In recent years, the use biofertilizers as an alternative to some chemical fertilizers have been considered. On the other hand, chemical fertilizers increase the yield of agricultural products. Also, replacing part of chemical fertilizer with biological fertilizer can bring good economic benefits for farmers, including reducing soil pollution, increasing soil fertility, and improving plant growth. The purpose of this study is to investigate the Azotobacter, chemical, urea, combinations of biological and chemical fertilizer (50/50 and 30/70 ) and, Trichoderma fungi were arranged in the black seeds, so this experiment were randomized complete block design and three replications for each test in the field. all treatments of fertilizers increased shoot and root length, root fresh weight, root dry weight, shoot dry weight, capsule number, seed number in capsule, 1000 seed weight, capsule number, antioxidant activity, and phytosterol. Bio-fertilize increased leaf protein content, leaf catalase enzyme activity, chl b content, and phytosterol combinations of biological and chemical fertilizer increased chl a content, Total chlorophyll, leaf and seed protein content. Trichoderma increased seed protein content. Bio-fertilize and combinations of biological and chemical fertilizer provide plant nutrition and increased growth. Biofertilizers in form of a combination of biological and chemical fertilizer reduced the excessive consumption of chemical fertilizers and the resulting pollution caused by it and will lead to better performance. According to the available results, combined fertilizer treatments and Trichoderma fungi had the greatest effect on the measured parameters. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Azotobacter, Trichoderma, Nigella sativa L, Biofertilizer | ||
| مراجع | ||
|
بلوچی،1391، تأثیر کود زیستی نیتروژن و فسفر بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays)، مجله‌ی پژوهشهای تولیدات گیاهی. جلد 19. شماره 4. خرمدل. س، کوچکی. ع، نصیری محلات. م، اثر کودهای بیولوژیک بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیاهدانه،1389. شکوه‌فر. ع، خانی. س، 1397. بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگیهای کمی و کیفی آفتابگردان (Helianthus annuus L. ). دو فصلنامه ی علوم به زراعی گیاهی. شماره 2. فلاح. ع، مؤمنی. س، شریعتی. ش، 1393. تأثیر کود زیستی و نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم در شرایط گلخانه‌ای. مهندسی زراعی. جلد 37. شماره 2. کنعانی الوار. ع، راعی. ی، زهتاب سلماسی. س، نصراله زاده. ص. 1392. بررسی اثر کودهای زیستی و نیتروژنی بر عملکرد و برخی از صفات مورفولوژیکی دو رقم جو بهاره در شرایط دیم. نشریه دانش کشاورزی و تولید پایدار. جلد 23. شماره 1.علیخانی. آ، ایرانپور. آ، نقدی بادی. ح، تغییرات عملکرد زراعی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench) تحت تأثیر اوره و کود زیستی، 1392. ملکی زیارتی. ح، روستایی. ع، اله امینیان. ح، بررسی امکان کنترل بیولوژیک نماتد مولد گره ریشه گوجه فرنگی به وسیله قارچ تریکودرما و تغییرات کمی ترکیبات فنلی در گیاه،1388. منبری. س، علیزاده سالطه. س، بلندنظر. ص، ساریخانی. م. 1396. ارزیابی تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و رشد شنبلیله (Trigonella foenum-graecum). نشریه دانش کشاورزی و تولید پایدار. جلد 72. شماره 4. مهتدی. م، میرهادی. م. ج، بهادری. م. 1392. بررسی اثرات کودهای زیستی حاوی باکتریهای تثبیتکننده غیرهمزیست نیتروژن وحل کننده فسفات بر روی صفات کمی وکیفی گندم (Triticum aestivum). نشریه پژوهشهای زراعی ایران. جلد 13. شماره 4. نوربخش. ف، چالوی؛ و اکبرپور. 1392، تأثیر کودهای بیولوژیک بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی گیاه دارویی رزماری. یوسفی. ا، شریفی. پ. 1396. تأثیر کود نیتروژن و کود زیستی آزوسپیریلوم برازیلنس روی برخی ویژگیهای گندم در منطقه جوزان اصفهان. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. شماره چهارم.
Allen, R.G., Pereira, L.S., Raes, D. and Smith, M. (1998). Crop evapotranspiration-Guidelines for computing crop water requirements-FAO irrigation and drainage paper 56. Fao, Rome 300: D05109. Baral, B.R. and Adhikari, P. (2013). Effect of Azotobacter on growth and yield of maize. SAARC Journal of Agriculture 11: 141-147. Bhattacharjee, R. and Dey, U. (2014) Biofertilizer, a way towards organic agriculture: A review. African Journal Microbiol Research 8: 2332-2342. Bradford, M.M. (1976). A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein dye binding. Analytical Biochemistry 72: 248-254. Darzi, M. (2007). Evaluation the effects of bio-fertilizers on quantitative and qualitative performance of Fennel for receiving to sustainable agriculture system. Ph. D. thesis. University of Tarbiat Modares. 115 pp.(In Persian). Dhindsa, R., Plumb-Dhindsa, P. and Thorpe, T. (1981). Leaf senescence: correlated with increased levels of membrane permeability and lipid peroxidation, and decreased levels of superoxide dismutase and catalase. Experimental Botany 32: 93-101. Duke, J.A. (1983). Handbook of energy crops. Handbook of Energy Crops. El-Gendy, A., Hegazy, T.A. and El-Sayed, S. (2013). Effect of biofertilizers and/or urea on growth, yield, essential oil and chemical compositions of Cymbopogon citratus plants. Journal of Applied Sciences Research, 9: 309-320. Elhanafi, L., Houhou, M., Rais, C., Mansouri, I., Elghadraoui, L. and Greche, H. (2019). Impact of Excessive Nitrogen Fertilization on the Biochemical Quality, Phenolic Compounds, and Antioxidant Power of Sesamum indicum L Seeds. Journal of food Quality 2019:1-6. Kalidasu, G., Reddy, G.S., Kumari, S.S., Kumari, A.L. and Sivasankar, A. (2017). Secondary volatiles and metabolites from Nigella sativa L. seed. Indian Journal of Natural Products and Resources 8:151-158.
Khalid, A., Arshad, M. and Zahir, Z. (2004). Screening plant growth‐promoting rhizobacteria for improving growth and yield of wheat. Apply Microbiology 96(3):473-480 Lichtenthaler, H.K. (1987). Chlorophylls and carotenoids: pigments of photosynthetic biomembranes. Methods in Enzymology 148: 350-382. Mastouri, F., Björkman, T. and Harman, G.E. (2012). Trichoderma harzianum enhances antioxidant defense of tomato seedlings and resistance to water deficit. Molecular Plant Microbe Interact ions 25: 1264-1271. Omidbaigi, R. and Nobakht, A. (2001). Nitrogen fertilizer affecting growth, seed yield and active substances of milk thistle (Silybum marianum). Pakestan Journal of Biology Science 4(11):1345-1349. Pereira, J.A., Oliveira, I., Sousa, A., Valentão, P., Andrade, P.B., Ferreira, I.C., Ferreres, F., Bento, A., Seabra, R. and Estevinho, L. (2007). Walnut (Juglans regia L.) leaves: phenolic compounds, antibacterial activity and antioxidant potential of different cultivars. Food Chemistry Toxicology 45: 2287-2295. Sabir, S.M., Hayat, I. and Gardezi, S.D.A. (2003). Estimation of sterols in edible fats and oils. Pakistan Journal of Nutrition 2(3):178-181.
Shaalan, M. (2005). Influence of biofertilizers and chicken manure on growth, yield and seeds quality of (Nigella sativa L.) plants. Egyptian Journal of Agricultural Research 83: 811-828. Sifola, M.I. and Barbieri, G. (2006). Growth, yield and essential oil content of three cultivars of basil grown under different levels of nitrogen in the field. Scientia Horticulturae 108: 408-413. Singh, S.K., Singh, B. and Singh, M.B. (2002). Response of nigella (Nigella sativa L.) to seed rate and row spacing. Progressive Agriculture 2: 80-81. Singleton, V.L. and Rossi, J.A. (1965). Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic phosphotungstic acid reagents. American Journal of Enology and Viticulture 16: 144-158. Sumbul, A., Ansari, R.A., Rizvi, R. and Mahmood, I. (2020). Azotobacter: A potential bio-fertilizer for soil and plant health management. Saudi Journal of Biological Sciences 27: 3634. Tahami, Z.S., Rezvani, M.P. and Jahan, M. (2010). Comparison the effect of organic and chemical fertilizers on yield and essential oil percentage of basil (Ocimum basilicum L). Agroecology 2(1): 70-82. Tehlan, S., Thakral, K. and Nandal, J. (2004). Effect of Azotobacter on plant growth and seed yield of fennel (Foeniculum vulgare Mill.). Haryana Journal of Horticultural Science 33(3/4): 287-288. Tian, X. and Lei, Y.B. (2007). Physiological responses of wheat seedlings to drought and UV-B radiation. Effect of exogenous sodium nitroprusside application. Russian Journal of Plant Physiology 54: 676-682. Zhu, K.-X., Lian, C.-X., Guo, X.-N., Peng, W. and Zhou, H.-M. (2011). Antioxidant activities and total phenolic contents of various extracts from defatted wheat germ. Food Chemistry 126: 1122-1126. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 424 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 347 |
||