دانشگاه الزهرا

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات25
تعداد شماره‌ها915
تعداد مقالات7,521
تعداد مشاهده مقاله12,223,445
تعداد دریافت فایل اصل مقاله8,644,686
خوشخونژاد, امیرعلی, آهنگر, عباسعلی, یوسفیان, پاکزاد, مظاهری, مهرداد. (1401). نقش برخی تفاوت‌های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی. جلوه هنر, 14(43), 213-243. doi: 10.22051/jlr.2019.25168.1673
امیرعلی خوشخونژاد; عباسعلی آهنگر; پاکزاد یوسفیان; مهرداد مظاهری. "نقش برخی تفاوت‌های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی". جلوه هنر, 14, 43, 1401, 213-243. doi: 10.22051/jlr.2019.25168.1673
خوشخونژاد, امیرعلی, آهنگر, عباسعلی, یوسفیان, پاکزاد, مظاهری, مهرداد. (1401). 'نقش برخی تفاوت‌های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی', جلوه هنر, 14(43), pp. 213-243. doi: 10.22051/jlr.2019.25168.1673
خوشخونژاد, امیرعلی, آهنگر, عباسعلی, یوسفیان, پاکزاد, مظاهری, مهرداد. نقش برخی تفاوت‌های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی. جلوه هنر, 1401; 14(43): 213-243. doi: 10.22051/jlr.2019.25168.1673

نقش برخی تفاوت‌های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی: رویکردی شناختی

زبان پژوهی
مقاله 9، دوره 14، شماره 43، تیر 1401، صفحه 213-243    اصل مقاله (467.76 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2019.25168.1673
نویسندگان
امیرعلی خوشخونژاد1؛ عباسعلی آهنگر* 2؛ پاکزاد یوسفیان3؛ مهرداد مظاهری4
1دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیتان و بلوچستان، ایران
2دانشیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
4دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده
یکی از اساسی­ ترین و مبهم ­ترین تجربه ­های بشری که بخشی از پیچیدگی و غنای زبان را شکل می­دهد، مقوله «زمان» است. زمان به تنهایی قابل درک و تجربه نیست. از این ­رو، در قالب مقوله «فضا» درک و تجربه می­شود. به طور کلی، دو رویکرد مختلف نسبت به عبارت­های زمانی اشاره­ای نمایان است: یکی استعاره ناظر­متحرک و دیگری استعاره زمان­ متحرک. از دیدگاه ناظرمتحرک، زمان ثابت درک می­شود و ناظر خودش به سمت زمان حرکت می­کند. ولی در دیدگاه زمان­ متحرک، زمان به عنوان چیزی در حال حرکت درک می­شود و ناظر نسبت به آن ثابت است.  هدفِ پژوهش حاضر، بررسی نقش برخی تفاوت­های فردی در درک استعاری زمان در زبان فارسی است. این تفاوت­ها شامل تفاوت در شیوه زندگی (دانشجویان در مقابل کارمندان دانشگاه)، اهمال­ کاری، وظیفه­ شناسی و برون­گرایی است. به این­ منظور، به پیروی از دافی و فیست (Duffy & Feist, 2014) و بر اساس پرسش مبهم جلسه چهارشنبه بعد مک­گلون و هاردینگ (McGlone & Harding, 1998) سه آزمایش طراحی شد. یافته‌های به‌دست‌آمده از این سه آزمایش با آزمون­های آماری همخوانی خی­دو و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که بین متغییرهای پژوهش به شرح زیر ارتباط وجود دارد: (1) شیوه زندگی (دانشجویی در مقابل کارمندی)، بر درک استعاری عبارت زمانی مبهم جلسه چهارشنبه بعد تأثیر معناداری دارد، (2) افزون ­بر این، اهمال ­کاری و وظیفه ­شناسی دانشجویان  فارسی ­زبان بر درک درک استعاری عبارت­ زمانی مبهم جلسه چهارشنبه بعد تأثیر معناداری دارد، و (3) همچنین، برون­گرایی دانشجویان  فارسی‌زبان  بر درک درک استعاری عبارت­ زمانی مبهم جلسه چهارشنبه بعد تأثیر معناداری دارد.
کلیدواژه‌ها
زمان؛ استعاره؛ تفاوت­های فردی؛ ناظرمتحرک؛ زمان­ متحرک
عنوان مقاله [English]
The Role of Some Individual Differences in Metaphorical Comprehension of Time in Persian: A Cognitive Approach
نویسندگان [English]
Amir Ali Khoshkhounejad1؛ Abbas Ali Ahangar2؛ Pakzad Yousefiyan3؛ Mehrdad Mazaheri4
1Ph.D. candidate in Department of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran, Zahedan
2Associate Professor in Department of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran, Zahedan
3Assistant Professor in Department of Linguistics, University of Sistan and Baluchestan, Iran, Zahedan
4Associate Professor in Department of Phycology, University of Sistan and Baluchestan, Iran, Zahedan
چکیده [English]
One of the most fundamental and vague human experiences that forms part of the complexity and richness of language is the "time". Time alone cannot be understood and experienced. Therefore, it is understood and experienced in the context of the "space". When thinking or talking about time, this is often done through two perspectives:  Moving Ego Metaphor and Moving Time Metaphor. From the Moving Ego perspective, time is constant and the observer moves towards time. But in Moving Time perspective, time is understood as moving, and the observer is constant. The people's perspective of time is determined by vague questions. Various researches have shown that some differences between individuals may influence the choice of a person's time perspective. The purpose of this research is to investigate the role of some individual differences in the metaphorical comprehension of time in Persian. These differences include lifestyle differences (students versus university staff), procrastination, conscientiousness and extroversion. In this regard, the present study seeks to answer the following questions:
1- Is there any significant difference between Persian-speaking staff and university students in the metaphorical comprehension of the time statement of the next Wednesday's meeting?
2- Does the procrastination and conscientiousness of people affect the metaphorical comprehension of the time statement of the next Wednesday's meeting in Persian language?
3- Does the extroversion of people affect the metaphorical comprehension of the time statement of the next Wednesday's meeting in Persian language?
کلیدواژه‌ها [English]
Individual Differences, Metaphor, Moving Ego Metaphor, Moving Time Metaphor, Time
سایر فایل های مرتبط با مقاله
مراجع
  1. افراشی، آزیتا (1392). «ادراک و بازنمود زبانی مفهوم زمان: تحلیل شناختی». ارائه شده در دومین همایش ملی آموزش زبان فارسی و زبان­شناسی. 25 اردیبهشت. شیراز. علوم تحقیقات فارس.
  2. جهانگیری، نادر و سهیلا نوربخش (1395). «بازنمایی معنای ذهنی زمان آینده در پاره­ گفتارهای زبان فارسی بر پایة نظریة معناشناسی پیش ­فرض». زبان پژوهی. سال 8. شمارة 21. صص 8-31.
  3. گلفام، ارسلان، عالیه کردزعفرانلوکامبوزیا و سیما حسن­ دخت­ فیروز (1388). «استعاره زمان در شعر فروغ فرخزاد از دیدگاه زبان­شناسی شناختی». نقد ادبی. دورة 2. شمارة 7. صص 136-121.
  4. منصوری، بهاره (1395). فراگیری استعاره های حرکتی زمان در کودکان فارسی زبان. پایان ­نامه دکتری رشته زبان­شناسی همگانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  5. نصیب ضرابی، فهمیه و محمد رضا پهلوان نژاد (1393). «تبلور مفهوم زمان: بر اساس حرکت استعاری دستان». پژوهش‌های زبانی. دورة 5. شمارة 1. صص 109-127.
  6. یوسفی ­راد، فاطمه (1382). بررسی استعاره زمان در زبان فارسی: رویکرد معناشناسی شناختی. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت­ مدرس.
  7. کافی پور، رضا، لاله خجسته و شاداب مصلحی (1399). «بررسی ارتباط انگیزه، راهبردهای یادگیری زبان، تیپ شخصیتی و تفاوت‌های فردی با اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان رشته‌های پزشکی در یادگیری زبان انگلیسی». علوم پزشکی صدرا. دورة 8. شمارة 3. صص 233-248.
  8. Afrashi, A. (2013). Linguistic perception and representation the concept of time: Cognitive analysis. Presented at Second National Conference on Persian Language Education and Linguistics, 15 May. Shiraz, Research Sciences Azad University. [In Persian]
  9. Boroditsky, Lera. (2000). Metaphoric structuring: Understanding time through spatial metaphors. Cognition 75(1), 1–28.
  10. Boroditsky, L., & Ramscar, M. (2002). The roles of body and mind in abstract thought. Psychological Science, 13(2), 185–188.
  11. Boroditsky, L. (2011). How languages construct time. In S. Dehaene and E. Brannon (Eds.), Space Time Number
    in the Brain: Searching for the Foundations of Mathematical Thought (pp.
    333–341. San Diego, CA: Elsevier Academic Press
  12. Clark, H. H. 1973. Space, time, semantics, and the child. In T. E. Moore (Ed.), Cognitive development and the acquisition of language (pp. 27–63). New York, NY: Academic Press
  13. Duffy, S. & Feist, M. (2014). Individual differences in the interpretation of ambiguous statements about time. Cognitive Linguistics, 25(1), 29-54.
  14. Duffy, S. E., Feist, M. I., & McCarthy, S. (2014). Moving through time: The role of personality in three real‐life contexts. Cognitive science, 38(8), 1662-1674.
  15. Evans, V. (2004). The Structure of Time: Language, Meaning, and Temporal Cognition. Amsterdam: John Benjamins
  16. Evans, V. (2013). Language and time: A cognitive linguistics approach. Cambridge: Cambridge University Press
  17. Eysenck, H. J. (1953). The Science Study of Personality: A Note on the Review. British Journal of Statistical Psychology, 6(1), 44-52.
  18. Fischer, C. (2001). Read this paper later: Procrastination with time-consistent preferences. Journal of Economic Behavior & Organization, 46(3), 249-269.
  19. Evans, V., & Green, E. M (2006). Cognitive Linguistics: An Introduction. Edinburgh: Edinburgh University Press
  20. Gentner, D., Imai, M., & Boroditsky, L. (2002). As time goes by: Evidence for two systems in processing space→ time metaphors. Language and cognitive processes, 17(5), 537-565.
  21. Giambra, L. M., Quilter, R. E., & Phillips, P. B. (1988). The relationship of age and extraversion to arousal and performance on a sustained attention task: A cross-sectional investigation using the Mackworth clock-test. Personality and individual differences, 9(2), 225-230.
  22. Golfam, A., Kurdzaferanlu Kambozia, A., & Hassan Dukht, S. (2009). Cognitive study of time metaphor in Forough Farrokhzad's poems. Literary Criticism, 2(7), 121-136 [In Persian]
  23. Grunschel, C., Patrzek, J., & Fries, S. (2013). Exploring different types of academic delayers: A latent profile analysis. Learning and Individual Differences, 23, 225-233.
  24. Haspelmath, M. (1997). From space to time: Temporal adverbials in the world's languages. Munich: Lincom
  25. Hauser, D. J., Margaret, S., Carter & Brian, P. M. (2009). Mellow Monday and furious Friday: The approach-related link between anger and time representation. Cognition and Emotion, 23(6), 1166–1180.
  26. Henning, J. B., Stufft, C. J., Payne, S. C., Bergman, M. E., Mannan, M. S., & Keren, N. (2009). The influence of individual differences on organizational safety attitudes. Safety science, 47(3), 337-345.
  27. Jahangiri, N & Noorbakhsh, S. (2016). Representing future conceptualization in Persian utterances in the framework of default semantics. Journal of Language Research, 8(21), 32-61. [In Persian]
  28. John, O. P., Naumann, L. P., & Soto, C. J. (2008). Paradigm shift to the integrative big five trait taxonomy. Handbook of personality: Theory and Research, 3(2), 114-158.
  29. Kafipour R., Khojasteh L., Moslehi Sh. (2020). The Impact of Motivation, Learning Strategies, And Personality Trait on Medical Students’ Procrastination in English Courses. Sadra Medical Science Journal. 8 (3), 233-248 [In Persian].  
  30. Kranjec, Ar. (2006). Extending spatial frames of reference to temporal concepts. In K. Forbus, D. Gentner & T. Regier (Eds.), Proceedings of the 28th Annual Conference of the Cognitive Science Society (pp. 447–452). Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
  31. Lakoff, G. and Johnson, M. (1980). Metaphors We Live By. Chicago: University of Chicago Press
  32. Lakoff, G. (1993). The contemporary theory of metaphor. In A. Ortony (Ed.), Metaphor and Thought (pp. 202-251). Cambridge: Cambridge University Press
  33. Lakoff, G. and Johnson, M. (1999). Philosophy in the Flesh: The Embodied Mind and its Challenge to Western Thought. New York: Basic Books
  34. Levine, R. (1997). A Geography of Time: The Temporal Misadventures of a Social Psychologist, or how every Culture keeps Time just a little bit differently. New York: Basic Books
  35. Li, H., & Cao, Y. (2019). Planning for the future: The relationship between conscientiousness, temporal focus and implicit space-time mappings. Personality and Individual Differences, 141, 111-116.
  36. Mansoory, Bahareh. (2016). The Acquisition of Spatial Metaphors of time in Persian Speaking Children (Unpublished PhD thesis). Institute for Humanities & Cultural Studies, Tehran, Iran [In Persian]
  37. Margolies, S. O., & Crawford, L. E. (2008). Event valence and spatial metaphors of time. Cognition and Emotion, 22(7), 1401-1414.
  38. Matlock, T, Michael, R & Lera, B. (2005). On the experiential link between spatial and temporal language. Cognitive Science, 29, 655–664.
  39. Matlock, T, Keven J. H, Mahesh, S & Michael, R. (2011). Even abstract motion influences the understanding of time. Metaphor and Symbol, 26, 260–271.
  40. McGlone, M. S., & Harding, J. L. (1998). Back (or forward?) to the future: The role of perspective in temporal language comprehension. Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory and Cognition, 24, 1211–1223.
  41. Milgram, N., & Tenne, R. (2000). Personality correlates of decisional and task avoidant procrastination. European Journal of Personality, 14(2), 141-156.
  42. Mount, M. K., & Barrick, M. R (1991). The big five personality dimensions and job performance: a meta‐analysis. Personnel Psychology, 44(1), 1-26.
  43. Milgram, N. N., Mey-Tal, G., & Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in college students and their parents. Personality and Individual Differences, 25(2), 297-316.
  44. Barrick, M. R., & Mount, M. K. (1991). The big five personality dimensions and job performance: a meta‐analysis. Personnel psychology, 44(1), 1-26.
  45. Costa, Paul T.; McCrae, Robert R. (1985). The NEO personality inventory manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources
  46. Moore, K. (2000). Spatial experience and temporal metaphors in Wolof: Point of view, conceptual mapping, and linguistic practice. Retrieved from <https://escholarship.org/uc/item/7s4628f2>.
  47. Moore, K. E. (2006). Space-to-time mappings and temporal concepts. Cognitive Linguistics, 17(2), 199-244.
  48. Nasib Zarraby, F., & Pahlavannezhad, M. (2014). Model for the concept of time in Persian speakers’ minds: based on metaphoric gestures. Journal of Language Researches, 5 (1), 109-127. [In Persian].
  49. Núñez, R. E., & Sweetser, E. (2006). With the future behind them: Convergent evidence from Aymara language and gesture in the crosslinguistic comparison of spatial construals of time. Cognitive Science, 30(3), 401-450.
  50. Núñez, R., Motz, B., & Teuscher, U. (2006). Time after time: The psychological reality of the ego- and time reference point distinction in metaphorical construals of time. Metaphor and Symbol, 21, 133–146.
  51. Ramscar, M. (2010). Computing machinery and understanding. Cognitive science, 34(6), 966-971.
  52. Revelle, W., Humphreys, M. S., Simon, L., & Gilliland, K. (1980). The interactive effect of personality, time of day, and caffeine: A test of the arousal model. Journal of Experimental Psychology: General, 109 (1), 1-31.
  53. Richmond, J., Clare Wilson, J., & Zinken, J. (2012). A feeling for the future: How does agency in time metaphors relate to feelings?. European Journal of Social Psychology, 42(7), 813-823.
  54. Ruscher, J. B. (2011). Moving forward: The effect of spatiotemporal metaphors on perceptions of grief. Social Psychology, 42(3), 225–230.
  55. Schouwenburg, H. C., & Lay, C. H. (1995). Trait procrastination and the big-five factors of personality. Personality and Individual Differences, 18(4), 481-490.
  56. Schraw, G., Wadkins, T., & Olafson, L. (2007). Doing the things we do: A grounded theory of academic procrastination. Journal of Educational Psychology, 99(1), 12.
  57. Zheng, W., Liu, Y., Liu, C. H., Chen, Y. H., Cui, Q., & Fu, X. (2019). The Influence of Event Valence and Emotional States on the Metaphorical Comprehension of Time. Frontiers in Psychology, 10. 410, 1-13.
  58. Yussefi Rad, F. (2003). The study of metaphor of time in Persian: A cognitive semantic approach (Unpublished Master thesis). Tarbiat Modares University, Tehran, Iran [In Persian].
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,067
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 288


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب