پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 960 |
| تعداد مقالات | 7,934 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,426,061 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,545,352 |
بررسی روند سیاست‌ورزی در آثار عکاسی گوهر دشتی از دیدگاه ژاک رانسیر | ||
| جلوه هنر | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 اردیبهشت 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jjh.2025.49115.2268 | ||
| نویسندگان | ||
| آمنه طاهرزاده* ؛ مهدی مقیم نژاد | ||
| گروه آموزشی عکاسی. دانشکده هنرهای تجسمی. دانشگاه هنرتهران. ایران | ||
| چکیده | ||
| چکیده مسئلۀ سیاست‌ورزی زیبایی‌شناسی از منظر ژاک رانسیر دارای این ویژگی است که مرزهای شناخت و تجربه را از بین برده و امکانات جدیدی برای تفسیر واقعیت فراهم می‌آورد. هدف این پژوهش، بررسی تحولات صورت‌گرفته در آثار گوهر دشتی در باب سیاست‌ورزی زیبایی‌شناختی و چگونگی بازتعریف مرزهای تجربۀ حسی و به‌چالش‌کشیدن چیرگی‌های دیداری-ذهنی آثار هنرمند است و به این پرسش پاسخ می‌دهد که چگونه عکاسی معاصر ایران می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای بازنمایی تاریخ، حافظۀ جمعی و هویت ملی مورداستفاده قرار گیرد. فرضیۀ اصلی، وجود یک تحول تدریجی در آثار اولیه دشتی با رویکرد شعارگونه به‌سوی آثار متأخر با رویکردی بوطیقایی و سیاست‌ورزانه است که در آن، هنرمند بااستفاده از زبان دیداری نو به ایجاد فضایی برای گفتمان جدید می‌پردازد. استنادات پژوهش به روش کیفی و با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای، مقالات، سایت‌های معتبر و مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته با هنرمند، مستدل می‌گردد. نوشتار حاضر در ابتدا به‌شیوۀ توصیفی به تشریح آراء رانسیر در زمینۀ سیاست‌ورزی پرداخته و سپس با تطبیق رابطۀ این آراء با آثار دشتی، تضادها و همخوانی‌های بین این‌دو را محک خواهد زد. یافته‌ها بر این مبحث استوار است که آثار اولیه و متأخر هنرمند، می‌تواند روند سوق‌یافتن تدریجی وی به‌سمت یک رویکرد سیاسی‌تر و متکی بر مفهوم "توزیع محسوسات" در اندیشۀ رانسیر را بازنمایی کند. این مطالعه در نهایت به این نتیجه‌گیری ختم خواهدشد که هنرمند معاصر به‌عنوان یک سوبژکتیویست سیاسی، با بهره‌گیری از ابزارهای هنری، قادر است به‌طور مؤثر در ساختارهای نظم پالیسی و سلطۀ فرهنگی نفوذ کرده و به بازتوزیع محسوسات بپردازد. این امر می‌تواند از طریق ایجاد شکاف در بافت یکپارچۀ معنا و ارائۀ روایت‌های جایگزین از واقعیت امکان‌پذیر شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گوهر دشتی؛ عکاسی معاصر ایران؛ ژاک رانسیر؛ سیاست‌ورزی زیبایی‌شناختی؛ گفتمان انتقادی | ||
| موضوعات | ||
| هنرهای تجسمی و کاربردی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Study of the Process of Politicization in Gohar Dashti's Photographs through the Lens of Jacques Rancière | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ameneh Taherzadeh؛ Mehdi Moghimnejad | ||
| Photography Department., Faculty of Fine Arts, Tehran University of Art, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Abstract Jacques Rancière's concept of aesthetic politics challenges traditional boundaries of knowledge and experience, opening up new possibilities for interpreting reality. The photographs of Goghar Dashti, a contemporary Iranian photographer, serve as a prime example of works that, through a critical lens on social and political issues, intertwine personal, social, and political histories and it answers the question of how contemporary Iranian photography can be used as a tool to represent history, collective memory and national identity. This research explores the evolution of Goghar Dashti's artworks through the lens of aesthetic politics, examining how she has redefined the boundaries of sensory experience and challenged the dominance of visual-intellectual frameworks in her art. The central hypothesis is that there is a gradual shift from the artist's early, more slogan-oriented works to her later, more poetic and politically engaged pieces. In her later works, Dashti employs a novel visual language to create a space for new discourse. The research employs a qualitative methodology, drawing on library resources, scholarly articles, reputable websites, and semi-structured interviews with the artist. This paper descriptively outlines Rancière's views on politics and compares them to Dashti's photographs, identifying both contrasts and harmonies. Findings suggest that the artist's early and later works can be seen as a gradual progression towards a more political approach, one grounded in Rancière's concept of the "distribution of the sensible." Ultimately, this study concludes that contemporary artists, as political subjects, can effectively penetrate the structures of political order and cultural hegemony by using artistic tools to redistribute the sensible. This can be achieved by creating fractures in the seamless fabric of meaning and offering alternative narratives of reality. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Goghar Dashti, Contemporary Iranian photography, Jacques Rancière, Aesthetic politics, Critical discourse | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 30 |
||