تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 932 |
تعداد مقالات | 7,666 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,512,624 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,895,431 |
واکاوی مؤلفههای معنایی در مادة ثلاثی «ولی» با رویکرد ریشهشناسی در زبانهای سامی | ||
تحقیقات علوم قرآن و حدیث | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 03 تیر 1403 | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/tqh.2024.46652.4141 | ||
نویسندگان | ||
محمد حسین اخوان طبسی1؛ علی ثقفیان* 2؛ حسین شجاعی3 | ||
1دانشکده علوم انسانی، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تربیت مدرس | ||
2دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران | ||
3دانشکده الهیات دانشگاه تهران(پردیس فارابی) | ||
چکیده | ||
مادة ثلاثی «ولی» یکی از پرکاربردترین مادههای لغوی به کار رفته در قرآن کریم است. از این ماده ساختهای متنوع اسمی و فعلی پدید آمده و برخی از واژگان و مفاهیم ساختیافته از آن چون «ولیّ»، در ادبیات قرآنی محل مناقشات فراوانی شده است. یکی از دلائل این مسئله آن است که گرچه لغتشناسان و مفسران مسلمان برای این ماده مؤلفههای معنایی گوناگونی برشمردهاند، اما از دستیابی به معنای محوری در این ریشه بازمانده و نتوانستهاند میان تمام معانی این ماده ارتباط برقرار نمایند. در این پژوهش با کاربست روش ریشهشناسی و معناشناسی تاریخی تلاش شده تا ضمن بررسی نظائر ماده ولی در زبانهای سامی، منشأ کهن آفروآسیایی آن شناسایی و سیر تحول لفظی و معنایی این ماده از ابتدا تا کنون مشخص گردد. نتیجه پژوهش حاضر نشان میدهد، واژه مورد نظر در بُن ثنایی «لَی» ریشه دارد که در زبانهای سامی به صورت «لوی» و در عربی نیز با صورت «ولی» ادامه حیات داده است. این ریشه در زبان عربی به معنای «با علاقه و محبت همراهی کردن» است که در آن تکیه اصلی معنایی بر همراهی و متابعت بوده و دوستی بهعنوان مؤلفه معنایی ثانوی به آن افزوده شده است. توجه به مؤلفههای معنایی مذکور که در کاربردهای گوناگون ریشه ولی در سطوح گوناگون روابط خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و روابط انسان و خداوند در قرآن کریم قابل پیجویی است، کلید حل بسیاری از مناقشات علمی پیرامون ماده مورد نظر است. | ||
کلیدواژهها | ||
«؛ ماده ولی»؛ ولایت»؛ ریشهشناسی»؛ زبانهای سامی»؛ ، «؛ مؤلفههای معنایی» | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Examining the semantic elements within the triconsonantal root "WLY" through an etymological method in Semitic languages | ||
نویسندگان [English] | ||
Mohammad Hosein Akhavan Tabasi1؛ Ali Saghafiyan2؛ hossein shojaei3 | ||
1Faculty of theology, Tarbiat Modares university, | ||
2Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran | ||
3Faculty of theology, Tehran university | ||
چکیده [English] | ||
The triconsonantal root "WLY" is one of the most widely used roots in the Holy Qur'an, based on which various nominal and present words have emerged. The multiplicity of usage of this root in words such as "wali" has shown its pivotal position in Quranic literature. One of the reasons for this problem is that although Muslim lexicographers and commentators have listed various semantic components for the mentioned root, they failed to find a central meaning in it and could not establish a connection between all its meanings. In order to discover the central meaning in the root " WLY", this research, using the method of etymology and historical semantics, determined the course of verbal and semantic evolution of this root during the time. This root has continued to exist in the Arabic language with the verbal form "WLY" meaning joining and companionship and in other Semitic languages with the verbal form "LWY" in the same meaning. With the addition of the semantic component of interest to the Arabic " WLY", this root refers to a way of companionship in which there is some kind of interest and affection. Therefore, the main semantic reliance is on companionship and obedience, and interest and affection have been added to it as a secondary semantic component. At various levels of family, social, political relations and human-God relations in the Holy Quran, semantic components can be found, and this issue is the key to solving many scientific controversies about the root (WLY). | ||
کلیدواژهها [English] | ||
", WLY", Etymology", Semitic languages", , ", Semantic components" | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 76 |