پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 960 |
| تعداد مقالات | 7,934 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,424,181 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,542,097 |
نقش فرازبانی نگاره‌های مکتب اصفهان در بازنمایی غم دوری از جابلقا | ||
| مبانی نظری هنرهای تجسمی | ||
| مقاله 2، دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 18، آذر 1403، صفحه 20-37 اصل مقاله (624.25 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jtpva.2023.41400.1512 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه غلامی هوجقان* 1؛ حسن بلخاری قهی2؛ مینا صدری3 | ||
| 1دانشجوی دکتری تاریخ تطبیقی و تحلیلی هنر اسلامی، گروه مطالعات عالی هنر، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران | ||
| 2استاد گروه مطالعات عالی هنر، دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 3دانشیار دانشکده هنرهای تجسمی، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| فرازبان در اصطلاح به معنای کاربرد گفتار بدون استفاده از لغات است؛ از این تعبیر در پدیدارشناسی مفهوم جابلقا در نگاره-های مکتب اصفهان بهره گرفته شده و بدین منظور سه نگاره از نگاره‌های مکتب اصفهان از آثار رضا عباسی و فرزندش محمدشفیع عباسی به صورت آگاهانه برگزیده شده تا با بررسی آنها عناصری را که در پیشبرد این مفهوم یاری می‌رسانند شناسایی کند. مقاله از نوع کیفی بوده و به روش استقرایی و رویکرد توصیفی –تحلیلی نگاره های مکتب اصفهان را مورد ارزیابی قرار داده است. در نگاره‌های مورد مطالعه سه حالت متفاوت از تمنای بازگشت (غربت همت و نبود محرم اسرار در نگاره یک- عزم در تغییر شرایط و فرار از شرایط کنونی در نگاره دو- حس درماندگی و انفعال و عدم تمایل به تغییر وضع موجود در نگاره سه) یافت شد. در مجموع به نظر می‌رسد که به دلیل ارتباط دربار صفوی با کشورهای اروپایی و نقل و انتقال نقاشان و نقاشی‌های غربی به پایتخت صفوی، ظهور نگاره‌هایی تک شخصیتی با بیان حالات روحی و روانی خاص (نشانگر افزایش فردیت و تشخّص هنری هنرمند) ملاحظه شد؛ که واگویه‌های درونی نگارگر را در قالب تصویر عرضه داشته‌اند. مقاله حاضر مستخرج از رساله دکتری نویسنده اول، با عنوان "رویکرد فرازبانی در بازنمایی مفاهیم عرفان عملی: تبیین مراتب معنوی و بصری در نگارگری" است که به راهنمایی دکتر حسن بلخاری قهی و دکتر میناصدری در دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران در دست انجام است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جابلقا؛ ناکجاآباد؛ غم غربت؛ فرازبان؛ نگارگری مکتب اصفهان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Meta-Linguistic Role of Isfahan School Paintings in Representing the Sadness of Being Away from Jābōlqā | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Fatemeh Gholami Houjeghan1؛ Hasan Bolkhari Ghehi2؛ Mina Sadri3 | ||
| 1Ph.D. Candidate in Comparative and Analytical History of Islamic Art, Department of Advance Studies of Art, Faculty of Visual Arts, University of Tehran, Tehran, Iran. | ||
| 2Professor of Department of Advanced Studies in Arts, Faculty of Visual Arts, College of Fine Arts, Tehran University, Tehran, Iran | ||
| 3Associate Professor of Department of Advanced Studies in Arts, Faculty of Visual Arts, College of Fine Arts, Tehran University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Every social phenomenon is alive and dynamic when it moves in its cultural context, and parallel to the changes that occur in various political, social, cultural and artistic issues, that phenomenon also changes. Iranian painting in the 10th and 11th centuries A.H. has not been exempted from this. The social and political necessities of that period changed the path of painting. As a result of this transformation, the characteristics of painting were changed. Among these changes was the attention to anthropomorphism in painting, in such a way that man became the center of the image and attracted the viewer's attention by emphasizing the human body. This was especially evident when painting sought its themes not from literature but from routine and normal life among people. In Isfahan school of painting, due to the reduction of the role of the court in ordering copies, the trend towards new styles that encouraged realism, and the interest of the society's elites to own the paintings, certainly single-figure painting with empty spaces. It increased the speed of the artist's work and was cheap and allowed the artist to accept more orders. In fact, in Isfahan school of painting, there is a way of thinking that, despite being Iranian, influences from Western art can be seen in it, based on which the artist looks through his own eyes and introduces man in an image that gradually becomes A normal person becomes transformed. That aspect of the look that announces the artist's presence either in the painting itself or by writing his name on it. Based on this, every artist has the right to create works that represent him. Even if his name is not on that painting. Therefore, by examining the paintings, one can identify the individual characteristics and the work of the artist's hand. This means that the social position of the artist is stabilized and he gets an artistic identity. Here, the artist intends to express himself through his paintings, just the opposite of the past when the painter, by depicting a subject of a poet, was dependent on the book or its subject, and his work was done based on the order of the patron. The artist is involved in human moments and actions, and the human role is the main subject. Different types of utopian literature can be divided into three types in terms of the conceptual background: Mythical Utopia: which is an imitation of the prototype of heaven and its material embodiment, on the border between Minu(paradise) and Gitti(universe). Philosophical utopia: which presents the most pragmatic point of view in the field of political philosophy and pursues to achieve a desirable society with models for organizing individual and collective life, and literary utopia which is based on Some of politics, wisdom, mysticism and humanism, etc., narrates the story of a trip to a city that embodies the human mindsets and aspirations of the creator of the work with a poetic or imaginary tone. The story of man's liberation from the dark narrowness of this material world and his return to the world of unity and his eternal abode has been reflected in various forms in classical and contemporary epic and mystical literature. Returning to the origin is the inner, natural and universal need of all people, which does not conflict with the desire for immortality; because they become one with eternity; therefore, returning to the eternal time means the desire to become immortal. Returning to the original to create a new transformation is, in fact, a renewed awareness of the creator of existence and a renewal of the covenant with him. In mystical thinking, returning to the origin of divinity is the natural inclination and desire of the heart of a complete mystic and possessor of knowledge. Mystical literature is a clear example of allegorical works with the theme of sojourn and the desire to return to the original. In these works, the mystical journey of the seeker goes beyond the formal interpretation and theoretical report and reaches the interpretation of meanings. These mystical parables are done with the help of active imagination. The allegory indicates the inner events and developments in which the soul, after being freed from the shackles and the gradual ascension and departure from exile, goes through the steps to reach the truth, and through this ascension with the vision of imagination, the face it focuses on imaginary and symbolic persons. According to the theme presented in the examined pictures and according to the mentioned cases, the result of the present research can be stated as follows: in all three pictures, we witness a kind of timelessness and spacelessness, where things like alienation By their very nature, they induce inconsistency with the world, the feeling of lack in what is, alienation from nature, anxiety and worry, which causes the escape and hatred of the existing world on the one hand and love, enthusiasm and desire for the world that is on the other hand. must be It seems that, in general, such situations and hauntings have appeared more in some strata of society, like artists, and they have seized the opportunity and have not given up their pen in portraying it. Also, it seems that the Iranian painter artist was not satisfied with what he was in the period he lived in, so he felt a lack and tried to compensate by drawing pictures of this kind. In any case, if we look at the issue from the perspective of Iranian-Islamic philosophy and wisdom, it is as if a conscious person has a desire to return to the origin and an exemplary and ideal place such as Jabolqa, which in some paintings, the aspect of self-talk (monologue) Imagery and Hadith had an image-like spirit; Manifested in an acceptable manner. The theme of sojourn and the desire to return to the origin is a precedent in Iranian mystical literature, and painters have depicted this incongruous and unimaginative feeling with the help of their active imagination. Metlanguage in the term means the use of speech without using words; This interpretation has been used in the phenomenology of the concept of Jābōlqā in the paintings of the Isfahan school, and for this purpose, three paintings of the Isfahan school, from the works of Reza Abbasi and his son Mohammad Shafi Abbasi, have been consciously chosen in order to examine the elements that are used in the advancement of this The concept helps to identify. The article is practical in terms of purpose and has evaluated the paintings of Isfahan school by inductive method and descriptive-analytical approach. In the pictures studied, there are three different states of the desire to return (lack of ambition and lack of a trusted person to telling secrets in picture one - determination to change the situation and escape from the current situation in picture two - sense of helplessness and passivity and unwillingness to change the existing situation in picture three) found. In general, it seems that due to the relationship of the Safavid court with European countries and the transfer of Western painters and paintings to the Safavid capital, the appearance of single-character paintings expressing specific mental and emotional states (indicating the increase in individuality and artistic identification of the artist) observed; which have presented the inner expressions of the painter in the form of images. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Jābōlqā, Jābōrsā, nowhere, grief of remoteness, Metalanguage, Isfahan School Painting | ||
| مراجع | ||
|
- قرآن کریم. - آژند، یعقوب(1385). مکتب نگارگری اصفهان(به مناسبت گردهمایی بین المللی مکتب اصفهان)، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و انتشارات فرهنگستان هنر. - آقاجانپور نشلی، آمنه (1394). بررسی تطبیقی بهشت و ناکجاآباد در فرهنگ تصویری ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد نقاشی، استاد راهنما: بهنام کامرانی، دانشگاه هنر تهران، دانشکده هنرهای تجسمی. - امامی جمعه، سید مهدی (1385). فلسفهی هنر در عشق شناسی ملاصدرا، چاپ اول، تهران: انتشارات فرهنگستان هنر. - انتظام، محمد (1391). «بررسی عالم مثال در حکمت سهروردی با رویکرد مبنانگرانه»، جاویدان خرد، شماره 22،صص19-42. - ایزدی، جنان؛ فرامرز قراملکی، احد (1386). «زبان برتر نظریهای در روششناسی حکمت متعالیه»،خردنامه صدرا، شماره 49،صص 21 -32. - پاکباز، رویین (1390). دایره المعارف هنر،چاپ یازدهم، تهران: فرهنگ معاصر. - پاکباز، رویین (1385). نقاشی ایران از دیرباز تا امروز،چاپ پنجم، تهران : انتشارات زرین و سیمین. - جدیدی، احمد (1382). «جابلقا و جابرسا دو شهر عجیب در روایات»، رهآورد مدیریت نظامی، شماره9و10،صص 116 -133. - جوانی، اصغر (1385). بنیانهای مکتب نقاشی اصفهان، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و انتشارات فرهنگستان هنر. - خالدیان، نرگس (1398). رمان شهرانتقادی: اتوریته سیاسی غیرمستقیم در رمان های سمت چپ تاریکی و خلع شدگان، پایان نامه کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی، استاد راهنما: زکریا بزدوده ، دانشگاه کردستان، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی. - خزایی، محمد (1386). عوامل موثر بر شکل گیری مکتب نگارگری اصفهان، مجموعه مقالات نگارگری گردهمایی مکتب اصفهان، ویراستار ولیالله کاووسی،صص 1-13،تهران: نشر فرهنگستان هنر. - خواجه احمد عطاری، علی رضا (1386). مطالعهی تطبیقی آثار سه هنرمند مکتب نگارگری اصفهان؛ رضا عباسی، معین مصور، محمد قاسم، مجموعه مقالات نگارگری گردهمایی مکتب اصفهان، ویراستار ولیالله کاووسی،صص 181-209، تهران: نشر فرهنگستان هنر. - خواجه احمد عطاری، علیرضا؛ آیتاللهی، حبیبالله؛ شیرازی، علیاصغر؛ مراثی، محسن؛ قاضیزاده، خشایار(1391). «بررسی انسان نگاری در نقاشی مکتب اصفهان سدهی دهم و یازدهم هجری قمری»، مطالعات تطبیقی هنر، دانشگاه هنر اصفهان، سال دوم، شماره 4،صص81-92. - داودیان، شیرین (1395). اتوپیا و ناکجاآباد در منظره‌پردازی رومانتیسم و میراث آن در منظره‌پردازی معاصر؛ بخش عملی: دیگرجا، پایان نامه کارشناسی ارشد نقاشی، استاد راهنما: جمال عرب‌زاده ، دانشگاه هنر تهران، دانشکده هنرهای تجسمی . - دلفی، محمد (1397). سازوکار درونی ناکجا آبادها : مقایسه ی تحلیلی مفاهیم ISA و RSA از آلتوسر در دو رمان 1984 از جورج ارول و دنیا قشنگ نو از آلدوس هاکسلی، پایان نامه کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی، استاد راهنما: کریم لویمی مطلق ، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده ادبیات و علوم انسانی . - دهخدا، علی اکبر (1373). لغت نامه، زیر نظر محمد معین و سید جعفر شهیدی، جلد پنجم، دوازدهم و چهاردهم، تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران و انتشارات روزنه. - ذهبی، سید عباس؛ محرمی، فریده (1389). «مظاهر عالم هورقلیا در فلسفه اشراق و مکتب شیخیه»، اندیشه دینی ، شماره35،صص73-96. - سجادی، سید جعفر(1383). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، ویرایش سید صادق سجادی،چاپ هفتم، تهران: طهوری. - شاد قزوینی، پریسا (1386). «تغییر شیوهی نگارگری در دورهی شاه عباس اول؛ انحطاط یا نوآوری»، مجموعه مقالات نگارگری گردهمایی مکتب اصفهان، ویراستار ولیالله کاووسی ،صص 15-43،تهران: نشر فرهنگستان هنر. - شریفی، محمد (1387). فرهنگ ادبیات فارسی، ویراستار: محمدرضا جعفری، چاپ اول، تهران: فرهنگ نشر نو. - شکرانی، غلامرضا (1396). «از فرآیندهای ترجمه تا راه حل فرازبان»، مطالعات زبان و ترجمه ، شماره29،صص 151-173. - عالیخانی، بابک (1389). «هورقلیا در نزد سهروردی» ،جاویدان خرد ، دوره جدید تابستان ، شماره3،صص 87 -104. - غفاری، سید محمد خالد (1380). فرهنگ اصطلاحات آثار شیخ اشراق شهاب الدین سهروردی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. - غفاری، سید محمد خالد (1384). «صور معلقه و جایگاه آن در فلسفه سهروردی»، خردنامه صدرا ، شماره 40،صص 69-76. - قائمی، فرزاد (1386). «انواع و نمودهای ادبیات آرمان شهری در ادبیات کلاسیک»، فصلنامه ادبیات فارسی(دانشگاه آزاد مشهد)، شماره15و16،صص 287 – 305. - کارول، نوئل (1386). درآمدی بر فلسفه هنر، مترجم صالح طباطبائی، تهران: فرهنگستان هنر. - کنبی، شیلا (1389). رضا عباسی اصلاحگر سرکش، ترجمه یعقوب آژند، تهران: موسسه ترجمه و تالیف آثار هنری. - کِوُرکیان، ا.م.؛ سیکر،ژ.پ.(1387). باغهای خیال، ترجمه پرویز مرزبان، چاپ دوم، تهران،انتشارات فرزان. - لچت، جان (1392). پنجاه متفکر بزرگ معاصر از ساختارگرایی تا پسامدرنیته، مترجم محسن حکیمی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات خجسته. - نورایی، الیاس؛ اسدیان، مریم (1395). «بازتاب رساله تمثیلی قصه الغربه الغربیه و جغرافیای مثالی سهروردی در مثنوی مولوی»، ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، سال 12، شماره 44، صص 293 – 335. - نوری، زهرا؛ قاصد، مهدی (1396). «بررسی جامعه شناسی دگردیسی مفهومی شهرهای جابلقا و جابلسا در ادبیات فارسی»، تحقیقات جدید در علوم انسانی، شماره20،صص 185- 199. - یوسفی، محمدرضا؛ حیدری، الهه (1391). «نور سیاه پارادوکس زیبای عرفانی»،ادیان و عرفان، سال چهل و پنجم، شماره 2،صص171-191. - Diem. C. (1942). Asiatische Reiterspiele, Deutscher Archiv-Verlag, Berlin. - Hornby, A.S. (1384).Oxford Advanced Learner ’s Dictionary, Sally Wehmeier (Chief Editor), Colin Mclntosh & Joanna Turnbull(Editors),seventh edition 2005,Tehran:Behshid publication.
URLs:
-Url1:https://www.etymonline.com/ )Access date 16 May 2019). -Url2:https://www.merriam-webster.com/dictionary/utopia )Access date 16 May 2019). -Url3:https://dictionary.abadis.ir/? )Access date 16 May 2019). -Url4:https://www.fawikipedia.org(Access date 19 July 2019). -Url5:htttps://www.pinterest.com (Access date 5 June 2019). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 285 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 149 |
||