پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 960 |
| تعداد مقالات | 7,934 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,422,356 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,541,100 |
گفتمان کاوی دو متن قانون اساسی ایران در قرن بیستم و رابطه آن با قدرت | ||
| زبان پژوهی | ||
| مقاله 9، دوره 12، شماره 35 - شماره پیاپی 15، شهریور 1399، صفحه 205-240 اصل مقاله (933.19 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2019.19046.1505 | ||
| نویسندگان | ||
| ژاله حساس خواه* 1؛ معصومه ارجمندی2 | ||
| 1گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه گیلان- رشت- ایران | ||
| 2گروه زبانشناسی همگانی دانشگاه آزاد اسلامی - واحد رشت | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش، با روشی مقابله‌ای و انتقادی بر آن است تا به واکاوی ایدئولوژی پنهانِ قدرت، در لایه‌های گفتمانیِ متنِ حاصل از دو قانون اساسیِ مرتبط با «حقوق ملّت» بپردازد. این دو قانون مشتمل بر قانون جمهوری اسلامی (1358هجری شمسی، 1979 میلادی) و قانون اساسی مشروطه (1285 هجری شمسی، 1906 میلادی) هستند. به این منظور، 17 سازه استدلالی-گفتمانی (گزینش واژه‌ها و تعبیرات خاص از طریق نام‌دهی)با استناد به آرای انتقادی فرکلاف (Fairclough, 2015)، ون لیون (Van Leeuwen, 2008) و مشخصه‌های بافت محور هایمز (Hymes, 1974) در دو متن حقوقی، تفسیر و تبیین گردیدند. در این پژوهش،مؤلفه‌های معنا جامعه شناختی مستخرج از دو متن قانون اساسی و مشروطه از طریق اعمال فرمول مجذور خی از جنبة کمّی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه این بررسی نشان داد که در میزان بهره‌گیری از مؤلفه‌های طرد، جذب و زیرشمول‌های آن‌ها در بازنمائی ایدئولوژی پنهان قدرت بین دو قانون اساسی، تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بر پایة تحلیل کیفی بین صورت‌بندی‌های ایدئولوژیک و طبیعی‌شدگی مناسبات قدرت، از طریق لایه‌های صوری زبان، ارتباطی دوسویه برقرار است. بنابراین، در فرایند تحلیل انتقادی این دو متن، به واسطة ساخت ایدئولوژیک استنتاج‌شده از دو متن حقوقی، میزان آگاهی‌بخشی، قدرت‌دهیو روابط نابرابر قدرت،از طریق بازنمائی سازه‌های استدلالی-گفتمانی، به دست می‌آید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سازه‌های استدلالی-گفتمانی؛ تحلیل گفتمان انتقادی- حقوقی؛ صورت‌بندی‌های ایدئولوژیک قدرت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Critical analysis of Power Across Language in Two Persian Constitutions in the Course of Twentieth Century | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Jaleh Hassaskhah1؛ Masoomeh Arjmandi2 | ||
| 1Department of English Language and Literature, University of Guilan, Rasht, Iran | ||
| 2Islamic Azad University (Rasht Branch) | ||
| چکیده [English] | ||
| Language with a socially oriented nature is the realization of values, social behaviors and the ideologies as the unsaid and implicit proposition located in linguistic structures and function. Critical discourse analysis, like other hermeneutic methodologies, seeks to describe, interpret, and explain language across texts and socially oriented contexts. The present study is an attempt to investigate power differences and inequalities arising from discourse conventions, situational context and events in two different constitutional laws. These discursive conventions are ideologically-structured together within the orders of the texts and discourse of constitutions to naturalize the power relations. The emphasis in this study is upon the discursive structures not as a product rather as a dynamic process based on developing a triangulated theoretical framework of interrelated concepts and categories projecting power relations and facilitating the linguistic manifestations between discourse and other social and forensic elements through sociocultural changes at societal (national), regional, institutional and organizational levels in the early and middle twentieth century. To do the aims of this research and to find answers for the research questions both qualitative and quantitative approaches served the needs in this study. The qualitative data analysis of this study was based on critical discourse analysis inspired by Fairclough (2015), Hymes’s (1974) pragmatic approach, and the quantitative data analysis was based on 20 out of 50 social constituents of Van Leeuwen (2008) which was calculated through Chi square. The findings of this study manifested how lexical and textual choices have intensified and made some of the power relations more visible across the language from the section of people’s rights in both constitutions, Islamic Republic of Iran (1979) and Persian constitution (1906), to contrast and analyze the discursive and non-discursive structures of two aforementioned texts as well as to interpret and determine the discursive features, the social conditions of the century. Besides, the forensic contexts of these two texts should be related to three different strata of the texts: the linguistic environment in which the discourse occurs; the level of social institution which constitutes a wider interpretation and explanation for the discourse; and the level of forensic context as a whole. The social and forensic conditions which lighten the ideology, power relations and inequalities shape the linguistic production on the surface. Also, the pivots of gathering data were allocated to the social features proposed by Van Leeuwen (2008) such as the inclusion and the exclusion constituents as an evaluation method to contrast the lexical choices for language and power manifestations in texts such as “all and every versus none”, “dishonor versus offensive”, and “law versus Islamic law (religious law)”. The social interaction of these features was manifested through the linguistic choices in the constitutions. The subcategories of inclusion and exclusion are as follows: Inclusion: Nomination Objectivation Impersonalization Differentiation Personalization Identification Indifferentiation Specification Determination Appraisement Dissociation Assimilation Association Individualization Categorization Collectivation Exclusion Backgrounding Suppression The quantitative data were analyzed (applying SPSS software) through calculating Chi square (the non-parametric statistics) to compare the observed and expected frequencies of utilizing lexical choices in both texts.According to the research analysis, the theoretical framework focused and put forward a multiple method that represented the relations between language, power and context as three interrelated systems, in which there is an ongoing dynamic interaction. Consequently, this research proposed and applied an eclectic selection of discursive tools, a pragmatic context-based approach and socially oriented criticism as the most appropriate method to analyze forensic contexts of the constitution for Islamic Republic of Iran (1979) and Persian constitution (1906). This method as the eclectic includes discourse analysis, critical approach and forensic linguistics which intersect with each other and partly overlap, using different options, yet functioning as one structured whole, the members of which are interdependent. Based on the contrastive analysis of this research, the two texts draw on different interpretation in approaching the forensic context to distinguish the ideology and power relations in deeper strata. According to the findings, ideological formulations of power along with unequal relations dictated lexical choices in forensic text and manifested that discourse practices and orders of discourse represent ideological-discursive formulations along with power across linguistic disciplines. The power relations have special significance in the execution of laws and ordinances of Islam and in achieving just relations in society. The power also plays a vital role toward the ultimate goal of the critically discursive structures. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Forensic-Critical discourse analysis, Discursive structures, Ideological formulations of power | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
پهلوان نژاد، محمد رضا، رحمان صحراگرد و محمد هادی فلاحی (1388). «شیوه‌های بازنمایی کارگزاران اجتماعی در نشریات دوره مشروطه از منظر گفتمان شناسی انتقادی با عنایت به مؤلفه‌های گفتمان‌مدار جامعه‌شناختی- معنایی». زبانشناسی و گویش‌های خراسان دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد. شماره 1. صص 73-51. حیدری تبریزی، حسین و آیت الله رزم جو (1384). «شیوه‌های تصویرسازی کارگزاران اجتماعی در گفتمان فارسی: تحلیل توجیهی گفتمان با عنایب به مؤلفه‌های جامعه‌شناختی-معنایی». نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز. شماره 195. صص 3-33. دواتگرزاده، گلناز (1387). بازنمایی کارگزاران اجتماعی در کتب Interchange: تحلیل انتقادی گفتمان با عنایب به مؤلفه های جامعه شناختی-معنایی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز. عمید، حسن (1364). فرهنگ فارسی. تهران: چاپخانه سپهر. غلامعلی زاده، خسرو (1374). ساخت زبان فارسی. تهران: احیاء کتاب. رحمدل، منصور (1387). «جایگاه حقوق کیفری در قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی». مجله حقوقی دادگستری. دورة 72. شماره 62-63. صص 121-144. معین، محمد (1379). فرهنگ فارسی. تهران: چاپخانه سپهر. یارمحمدی، لطف الله (1393). درآمدی به گفتمان شناسی. تهران: انتشارات هرمس. هاشمی، محمد (1396). حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران. تهران: نشر میزان. یوسفی، نورالدین، سامان عبادی و فرخنده پورسیاه (1397). «نگاهی جامعه شناختی به کنش گفتار انتقاد در زبان فارسی». زبان پژوهی. دورة 10. شماره 27. صص 27-47. References
Amid, H. (1985). Persian dictionary. Tehran: Sepehr [In Persian].
Amal Saleh, E. (2004). The representation of social actors in the EFL text books in Iran (Unpublished PhD dissertation), Shiraz University, Shiraz, Iran [In Persian].
Davatgarzadeh, G. (2008). Manifestation of social agents in Interchange series: critical discourse analysis regarding socio-semantic features (Master’s thesis). Shiraz University, Shiraz, Iran [In Persian].
Fard, F. (2003). A comparative study of children’s stories and adults’ short stories within the framework of CDA (Unpublished Master’s thesis), Shiraz University, Shiraz, Iran [In Persian].
Fairclough, N. (1989). Language and power. London: Longman.
Fairclough, N. (2010). Critical discourse analysis. London: Longman.
Fairclough, N. (2015). Language and power. New York: Routledge.
Gholam-Alizadeh, Kh. (1996). The structure of Farsi. Tehran: Ehya Ketab [In Persian].
Hashemi, M. (2016). The constitution of Islamic Republic of Iran. Tehran: Mizan [In Persian].
Heydari-Tabrizi, H., & Razmjo, A. (2005). Methods to represent social agents in Persian discourse: Explanation of discourse regarding to socio-semantic features. Journal of Faculty of Literature and Humanity Sciences, 195, 3-33 [In Persian].
Hymes, D. H. (1974). Foundations in sociolinguistics: an ethnographic approach. Philadelphia: University of Pennsylvania.
Jorgensen, M., & Phillips, L. (2002). Discourse analysis as theory and method. London: SAGE.
Moein, M. (2000). Persian dictionary. Tehran: Sepehr Publishers [In Persian].
Pahlavannajad, M., Sahragard, R., & Fallahi, M. R. (2009). Methods to manifest social agents in publications of Mashroteh period on the base of critical discourse analysis regarding socio-semantic discourse structures. Journal of Science and Research, Journal of Linguistics and Khorasan Dialects, 1, 51-73 [In Persian].
Rahmdel, M. (2008). The position of criminal law in Islamic Republic of Iran constitution and Persian constitution. Justice Juridical Journal, 72(62-63), 121-144 [In Persian].
Van Leeuwen, T. (1996). The representation of social actors. In C. R. Caldas-Coulthard, & M. Coulthard (Eds.), Texts and practices: Readings in CDA (pp. 32-70). London: Routelge.
Van Leeuwen, T. (2007). Legitimization in discourse and communication: in discourse and communication. London: SAGE.
Van Leeuwen, T. (2008). Discourse and practice: new tools for critical discourse analysis. Oxford: Oxford University Press.
Yarmohammadi, L. (2014). An introduction to discourse. Tehran: Hermes [In Persian].
Yusefi, N., Ebadi, S., & Poursiah, F. (2018). Speech act of criticism from a sociolinguistics point of view. Zabanpazhuhi, 10(27), 27-47 [In Persian]. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 606 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 392 |
||
