تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 938 |
تعداد مقالات | 7,697 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,624,423 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,986,665 |
ترادف در زبان عربی و علوم قرآنی | ||
تحقیقات علوم قرآن و حدیث | ||
مقاله 3، دوره 3، شماره 2 - شماره پیاپی 6، بهمن 1385، صفحه 65-90 اصل مقاله (446.3 K) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/tqh.2007.3473 | ||
نویسنده | ||
سیده وحیده رحیمی* | ||
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد ساری | ||
چکیده | ||
پیشینیان با پرداختن به اسامی یا صفات متعدد برای یک یا چند مسمی، بدون اشاره به اصطلاح مترادف، لغت نامه هایی بسیط یا اندکی متنوع ارائه داده که تطور آنها به تشکیل معاجم گسترده ختم شده است. می توان گفت نخستین لغت نگاران، مترادف نگاران بودند. اختلاف الفاظ و اتفاق معانی نیز اصطلاح دیگری در همین زمینه بود. افزون بر این محورها، در موضوع های متنوع هم این هدف پی گرفته شد. پس از قرن سوم به تدریج واژه ترادف به میان این کتاب ها وارد شد و اصطلاحات پیشین را کنار زد. رمانی و ابن فارس در این زمینه اولین کسانی معرفی می شوند که اصطلاح ترادف را به کار گرفتند. هرچند با تأمل در افرادی چون همدانی یا ترمذی این حق تقدم ازآنان گرفته می شود و پیشینه تاریخی این اصطلاح اندک تغییری می کند و به زمانی عقب تر برمی گردد. بین معنای مشقات « ردف » در قرآن و مفهوم اصطلاحی ترادف، ارتباط ویژه ای سراغ داریم که عبارت است از عدم تبعیت کامل الفاظ از یکدیگر و این نکته ای بر تأیید نظریه پیشینیان در عدم ترادف کامل است. در برخی از موضوع های علوم قرانی نامی از ترادف به میان می آید . از جمله این مباحث احرف سبعه است که به دلایل عقلی و نقلی نباید با موضوع ترادف مرتبط شود. اما در دیگر موضوع ها مثل : تأکید، آیات مشابه و تفسیر باید به تعریف ترادف به طور واضح پرداخت. با تعریف قدما می توان ترادف را در این موضوع ها طرح کرد. | ||
کلیدواژهها | ||
کلید واژها: ترادف؛ اختلاف الفاظ و اتفاق معانی؛ متقارب المعنی؛ ترادف نگاری؛ ترادف تام | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Synonymy [Tareduf] in Arabic Language and Qur'anic Studies | ||
نویسندگان [English] | ||
Sayyedeh Vahideh Rahimi | ||
Associate Professor of Azad University | ||
چکیده [English] | ||
The Predecessors, by collecting numerous names or attributes (adjectives) for one or several named entities, without referring to the term "taraduf" (synonymy), have presented some simple or a little various lexicons which eventually led to the formation of greater lexicons. Taking advantage of this introduction, we can probably say that the first lexicographers were synonym-graphics, "Ikhtilaf-i Alfas" (diversity of the words and "Ittifaq-e ma'ani" (unity of the senses) were also some other terminologies in this concern. In addition to these grounds, the goal was prosecuted in other various subjects as well. After the third century, the term "taraduf" found its way into books and replaced the previous terms. Rumania and Ibn-e Faris were introduced to be the first ones to apply the term "taraduf". However, deliberating on some people such as Hamadani and Tirmadzi we find out that they were the first who did it and thus, the formers lose the mentioned priority. Therefore, the historical background of the usage of term changes a little, going back even further. There exists a specific relation between the meaning of the derivatives of "r-d-f" in the Qur'an and the terminological concept of "taraduf", i.e., the absence of total agreement of words. This justifies the Predecessors' assumption in absence of total synonymy. In some subjects of the Qur'ranic studies, is synonymy mentioned as in that of "the seven letters" wherein, based upon the rational and narrative reasons, they should be excluded from the subject. But in other subjects as: "emphasis, analogue verses and interpretation" the clarified definition of synonymy must be taken into consideration. Synonymy may be included in such subjects if taken according to the definition given by the Predecessors. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Taraduf (synonymy), / ikhtilaf-i alfaz (diversity of words), ittifaq- e ma'ani (unity of senses), motaqarib al-ma'ni (semantic convergence), synonym-graphs, total synonymy | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 989 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 439 |