بررسی کارکرد روایات تفسیری در «متشابه القرآن» إبن‌ شهرآشوب مازندرانی

-         قرآن­کریم.

-         نهج البلاغه، (1383ش)، ترجمه محمد دشتی، قم: نشر شهاب الدین، چ1.

-         آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، (1403ق)، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت: دارالأضواء، چ3.

-         إبن­بابویه قمی، ابوجعفر محمدبن علی (شیخ صدوق)، (1400ق)، الأمالی، بیروت: نشر أعلمی، چ5.

-         إبن­حجر عسقلانی، احمدبن علی، (1404ق/1984م)، تهذیب التهذیب، بیروت: دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع.

-         إبن­شهرآشوب مازندرانی، محمدبن علی، (1369ق)، متشابه القرآن و مختلفه، قم: انتشارات بیدار، چ1.

-         إبن­منظور، محمدبن مکرم، (1414ق)،  لسان العرب، بیروت: دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع، دار صادر، چ3.

-         ابوعلی فتال نیشابوری، محمدبن احمد، (1375ش)، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، قم: انتشارات رضی، چ1.

-         ابویعلی الموصلی، احمدبن علی، (بی­تا)، مسند أبی یعلی، تحقیق حسین سلیم اسد، دمشق: دارالمأمون للتراث.

-         اعرابی، غلامحسین، (1387ش)، «تفسیر روایی قرآن از نگاه فریقین»، مجله پژوهش دینی، ش16، تهران: انجمن علوم قرآن و حدیث ایران.

-         بحرانی، سید هاشم، (1416ق)، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران: نشر بنیاد بعثت، چ1.

-         برقی، احمدبن محمدبن خالد، (1371ق)، المحاسن، قم: دارالکتب الاسلامیة، چ2.

-         ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمدبن ابراهیم، (1422ق)، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چ1.

-         حاکم حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، (1411ق)، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، تهران: مجمع إحیاء الثقافة الإسلامیة، چ1.

-      حجتی، سید محمدباقر؛ غفاری علی­اکبر؛ افتخاری، لاله، (1381ش)، «روش تفسیری صادقین(ع)»، مجله علوم انسانی الزهراء(س)، ش41، تهران: دانشگاه الزهراء(س)، ص17-38.

-         حلی، حسن بن یوسف، (علامه حلی)، (1982م)، نهج الحق و کشف الصدق، بیروت: دارالکتاب اللبنانی، چ1.

-     حیدری، محمدصادق ؛ ربیع­نتاج، سید علی اکبر، (1392ش)، «متشابهات قرآن و تفسیر صحیح آن از دیدگاه إبن­شهرآشوب مازندرانی»،  فصلنامه مطالعات تفسیری، ش14، قم: دانشگاه معارف اسلامی.

-         همو، (1391ش)، «ترجمه و تحقیق جلد سوم کتاب متشابه القرآن و مختلفه»، راهنما: سید علی اکبر ربیع­ نتاج، بابلسر: دانشگاه مازندران.

-         خاکپور، حسین، (1390ش)، «تبیین واژگان آیات قرآن توسط عترت در روایات تفسیری اهل سنت»، فصلنامه سفینه، ش33، تهران.

-      خامه­گر، محمد، (1390ش)، «آسیب­شناسی روایات تفسیری، با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی»، مجله آموزه­های قرآنی، ش14، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.

-      دیاری بیدگلی، محمدتقی، (1390ش)، «نقش و کارکرد روایات تفسیری معصومان، با تأکید بر دیدگاه علامه طباطبایی»، دوفصلنامه حدیث پژوهی، ش5، کاشان: دانشگاه کاشان.

-      رضایی اصفهانی، محمدعلی، (1391ش)، «اعتبارسنجی روایات تفسیری، با تأکید بر دیدگاه آیت­الله معرفت»، دوفصلنامه حدیث پژوهی، ش8، کاشان: دانشگاه کاشان.

-         زمخشری، محمود، (1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی، چ2.

-         سیوطی، جلال­الدین عبدالرحمن، (1404ق)، الدرالمنثور فی تفسیرالمأثور، قم: کتابخانه آیت­الله مرعشی نجفی.

-         شاکر، محمدکاظم، (1382ش)، مبانی و روش­های تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی، چ1.

-         طباطبایی، سید محمدحسین، (1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چ5.

-         همو، (1374ش)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چ5.

-         طبرانی، أبوالقاسم سلیمان بن احمد، (بی­تا)، المعجم الکبیر، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چ2.

-         طبرسی، فضل بن حسن، (1390ق)، إعلام الوری بأعلام الهدی، تهران: دارالکتب الاسلامیة، چ3.

-         عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه، (1415ق)، تفسیر نورالثقلین، تحقیق سیدهاشم رسولی محلاتی، قم: انتشارات اسماعیلیان، چ4.

-         علم الهدی، علی بن حسین، (سید مرتضی)، (1377ش)، تنزیه الأنبیاء، قم: دارالشریف الرضی، چ1.

-         قرشی، سید علی اکبر، (1371ش)،  قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الإسلامیة، چ6 .

-         قرطبی، محمدبن احمد، (1364ق)، الجامع لأحکام القرآن، تهران: انتشارات ناصر خسرو، چ1.

-         کلینی، محمدبن یعقوب، (1407ق)، الکافی، تهران: دارالکتب الإسلامیة، چ4.

-         مجلسی، محمدباقر، (1403ق)، بحارالأنوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چ2.

-         مصطفوی، حسن، (1360ش)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

-         معرفت، محمدهادی، (1418ق)، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، مشهد: الجامعة الرضویة للعلوم الاسلامیه، چ1.

-         همو، (1423ق)، شبهات و ردود حول القرآن الکریم، قم: مؤسسه التمهید، چ1.

-         همو، (1379ش)، تفسیر و مفسران، ترجمه: خیاط و نصیری، قم: مؤسسه التمهید، چ1.

-         مفید، محمدبن محمد، (1413ق)، الإفصاح فی الإمامة، قم: نشر کنگره شیخ مفید، چ1.

-         مؤدب، سید رضا، (1390ش)، مبانی تفسیر قرآن، قم: انتشارات دانشگاه قم، چ2.

-         مهریزی، مهدی، (1389ش)، «روایات تفسیری شیعه، گونه­شناسی و حجیت»، فصلنامه علوم حدیث، سال پانزدهم، ش1.

-      نورایی، محسن، (1390ش)، «بررسی قاعده تفسیری جری و تطبیق، با تأکید بر بکارگیری آن در سیره اهل بیت(ع)»، مجله آموزه­های قرآنی، ش14، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی. 

-         هیثمی، نورالدین، (1408ق، ص1988م)، مجمع الزواید و منبع الروائد، بیروت: دارالکتب العلمیة.