پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 960 |
| تعداد مقالات | 7,934 |
| تعداد مشاهده مقاله | 13,423,323 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,541,539 |
صفت‌های ایستا و ناایستا در زبان فارسی | ||
| زبان پژوهی | ||
| مقاله 3، دوره 9، شماره 25، بهمن 1396، صفحه 59-78 اصل مقاله (597.37 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2015.1837 | ||
| نویسندگان | ||
| امین کریمی؛ والی رضایی* | ||
| اصفهان | ||
| چکیده | ||
| صفت در کاربرد اسنادی محمول جمله تلقی می‌گردد و از این نظر ویژگی فعلی پیدا می‌کند. زبانشناسان نقشگرا محمولهای فعلی را به ایستا و ناایستا تقسیم می‌کنند. هدف این مقاله آن است که بر اساس شواهد نحوی و معنایی نشان دهد که طبقه‌های ایستا و ناایستا شامل کنشی و فرایندی محدود به محمولهای فعلی نیستند، بلکه صفت‌ها نیز می‌توانند ایستا یا ناایستا باشند. صفت‌هایی مانند «بزرگ، بلند، چاق، قرمز» که حالت یا وضعیتی ثابت و دائمی را بیان می‌کنند، ایستا هستند، در حالی که صفت‌هایی از قبیل «محتاط، مرتب، کمرو، گستاخ» بیانکنندۀ حالات یا ویژگی‌هایی هستند که تا حدی تحت کنترل و ارادۀ موضوع‌ها هستند و تابع شرایط و بافت‌های خاص می‌باشند.از این رو، این صفت‌ها ناایستا یا پویا تلقی می‌شوند. در این مقاله تلاش شده است تا با تجزیه و تحلیل داده‌های نوشتاری و گفتاری زبان فارسی، صفت‌های ایستا و ناایستا مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، آزمون‌های نحوی و معنایی متعددی برای تشخیص صفت‌های ایستا از ناایستا معرفی شده‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تقسیمبندی ایستا و پویا صرفاً محدود به طبقۀ فعل نمی‌باشد و این ویژگی‌ها را می‌توان در طبقۀ صفت نیز یافت. همچنین در این پژوهش مشخص شد که برخی از صفت‌ها قابلیت خوانش ایستا و ناایستا را در بافت‌های زبانی و موقعیتی متفاوت دارا هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دستور نقش و ارجاع؛ صفت ایستا؛ صفت ناایستا؛ محمول؛ فرایند | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Stative and Non-Stative Adjectives in Persian | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Amin Karimi؛ Vali Rezai | ||
| چکیده [English] | ||
| Adjectives are considered predicates of sentences and take features normally associated with verbs when used predicatively. Functional linguists divide predicate-functioning verbs into stative and non-stative predicates. The aim of this paper is to show through syntactic and semantic evidence that stativity/non-stativity is not limited to verbs; rather; they can be extended to adjectives as well. The questions which the present research aims to answer are: to what extent can the theory of Role and Reference Grammar (RRG) be used as a framework to explain the syntactic and semantic features of stative and non-stative adjectives of Persian, and is the division of predicates into statives and non-statives specific to verbs, as Vendler believes, or can it be extended to other predicates including adjectives? Attempts have been made in this article to describe stative and non-stative adjectives through the analysis of the spoken and written data of Persian. Besides, various syntactic and semantic tests have been used for distinguishing stative adjectives from non-stative ones. The theoretical framework within which the present research has been conducted is RRG, which is a functional theory developed by Van Valin in the 1980s in response to the question about the interface between form and meaning, or the interface of syntax, semantics and pragmatics in different languages. RRG claims that semantic and pragmatic considerations determine the linguistic forms. This theory posits three main representations: a representation of the syntactic structure of sentences, a semantic representation, and a representation of the information structure of the utterance. There is also a set of rules linking the syntactic and semantic representations to each other, and discourse-pragmatics plays a role in this linking. What makes RRG distinct from other formal approaches is that it tries to describe and analyze linguistic structures via reference to meaning and communicative role. The syntactic structure and the semantic structure are combined and the latter is regarded as the basic component. In the semantic structure, verbs are divided based on their type of action (Aktionsart) into states, achievements, accomplishments and activities. Some adjectives such as big, tall, fat and red show permanent states, whereas some others such as careful, disciplined, shy and arrogant show temporary characteristics which are not under the control of their arguments, and which are interpreted in the contexts and circumstances where they appear. The researchers have used different syntactic and semantic tests including progressive use, imperative use, function in different tenses with different adverbials and so on, to distinguish stative adjectives from non-stative ones. The syntactic and semantic evidence shows that stative adjectives have a different behavior from non-stative ones, as the latter can be used in imperative function, progressive aspect, different tenses, to mention just a few, whereas the former type of adjectives cannot be used in this way. The analysis of the two types of adjectives also showed that there exists some overlap between them; that is, some adjectives have both stative and non-stative interpretations, depending on the contexts where they appear. For example, adjectives such as bozorg (big) and sangin (heavy) can denote both the physical properties of people and things, and the personality features of people. This is why we can divide adjectives into inherent and non-inherent ones, although some are used both inherently and non-inherently. The syntactic and semantic tests used in this research revealed that semantic considerations do play a part in determining the linguistic forms, thereby confirming the RRG's main claim regarding the interface or association among different components of language including syntax, semantics and pragmatics. This study also showed that the stativity/non-stativity dichotomy is by no means limited to the verb category; rather, it can be extended to adjective predicates as well. Whether other types of predicates such as nouns and adverbs can also be classified as stative or non-stative can be good topics for future research. This study also showed that some adjectives could be interpreted as either stative or non-stative, depending on the linguistic and situational contexts where they appear. This finding confirms the RRG's claim as to the effective role of contextual or pragmatic features in determining the linguistic forms. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Role and Reference Grammar, stative adjective, non-stative adjective, predicate, process | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
احمدی گیوی، حسن و حسن انوری (1375). دستور زبان فارسی 1. تهران: انتشارات فاطمی. جهانپناه تهرانی، سیمیندخت (1363). «فعل‌های لحظهای و تداومی در زبان فارسی امروز». مجلۀ زبانشناسی. سال اول. شمارة دوم. صص100-64. خیام پور، عبدالرسول (1386). دستور زبان فارسی. تبریز: انتشارات ستوده. دبیرمقدم، محمد (1390). «معرفی و نقد کتاب مطالعه‌ای در ساخت گفتمانی زبان فارسی». مجلة دستور. شمارة 7. صص293-223. رضایی، والی (1386). «تحلیلی نقشگرا از کاهش ظرفیت فعل در زبان فارسی». مجموعۀ مقالات هفتمین کنفرانس زبانشناسی ایران. ج 1. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی. صص 272-261. رضایی، والی (1391). «بررسی نحوی و معنایی فعل‌های ایستا در زبان فارسی». مجلة زبانشناسی و گویش‌های خراسان. دانشگاه فردوسی مشهد. شمارة 7. صص 38-23. رضایی، والی و ذلیخا عظیم دخت (1396). « بررسی محمولهای مکانی در زبان فارسی براساس دستور نقش و ارجاع». زبان‌پژوهی. شمارة 22. صص 125-107. کریمیدوستان، غلامحسین (1386). «اسامی و صفات گزاره‌ای در زبان فارسی». مجلة دستور. شمارة 3. صص202-187. ماهوتیان، شهرزاد (1383). دستور زبان فارسی از دیدگاه ردهشناسی. ترجمة مهدی سمائی. تهران: نشر مرکز مفیدی، روح‌اله (1390). «بودن و داشتن دو فعل ایستای فارسی». مجلة دستور. شمارة 7. صص89-58. وحیدیان کامیار، تقی (1373). «فعل‌های لحظهای، تداومی، و لحظهای- تداومی». مجلة زبانشناسی. سال نهم. شمارة دوم. صص75-70. Abdoulaye, M. L. (1992). Aspects of Hausa Morphosyntax in Role and Reference Grammar. New York: Buffalo University.
Ahmadi Givi, H. & H. Anvari (1996). Persian Grammar 1. Tehran: Fatemi Publication. [In Persian]
Comrie, B. (1976). Aspect. Cambridge University Press.
Dabir Moghadam, M. (2012). "A Review of a Study of Persian Discourse Structure". Grammar. Journal of the Academy of Persian Language and Literature. No. 7. pp. 223-293. [In Persian]
Dixon, R.M.W. (1982). Where have all the Adjectives Gone? Berlin: Mouton.
Dixon, R.M.W. & A. Aikhonvald (2006). Adjective Classes: A Cross-LinguisticTypology. Oxford: Oxford University Press.
Dowty, D. (1979). Word Meaning and Montague Grammar. Dordrecht: Reidel.
Foley, W. & R. D. VanValin (1984). Functional Syntax and Universal Grammar. CUP.
Internet Grammar of English (1996-1998). The Survey of English Usage. University College London.
Jahanpanah Tehrani, S. (1984). "Momentary and Durative Verbs in Contemporary Persian". Journal of Linguistics. 1st year. Issue 2. pp. 64-100. [In Persian]
Karimi Doostan, G. H. (2008). "Predicate Nouns and Adjectives in Persian". Dastoor (Grammar) Journal. Issue 3. pp. 187-202. [In Persian]
Khayampour, A. (2008). Persian Grammar. Tabriz: Setoudeh Publication. [In Persian]
Lakoff, G. (1966). Stative Adjective and Verbs. Harvard: Harvard University Press.
Mahootian, Sh. (2005). The Persian Grammar from the Typological Perspective. Mehdi Samaei (Translator). Tehran: Nashr-e Markaz. [In Persian]
Mofidi, R. (2012). "budan and dâŠtan: Two Stative Verbs of Persian". Grammar. Journal of the Academy of Persian Language and Literature. No.7.pp: 58- 89. [In Persian]
Rezai, V. (2008). "A Functional Analysis Valency Reduction of Verbs in Persian". Proceedings of the 7th International Conference on Iranian Linguistics, vol. 1. Tehran, Allameh Tabatabaei University. pp. 261-272. [In Persian]
Rezai, V. (2013). "A Syntactic and Semantic Analysis of Stative Verbs in Persian". Linguistics and Dialects of Khorasan.7. Ferdowsi University of Mashhad. pp.23-38. [In Persian]
Rezai,V. & Z. Azimdokht (2017)."Locative Predicates in Persian: An RRG Account." Journal of Zabanpazhuhi. 22. pp.107-125.
Smith, C. (1991). The Parameter of Aspect. 2nd Edition. Dordrecht: Reidel.
Vahidian Kamyar, T. (1995). "Momentary, Durative, and Momentary- Durative Verbs in Persian". Iranian Journal of Linguistics. 9 (2). pp. 70-75. [In Persian]
Van Valin, R. D. (2005). Exploring the Syntax-semantics Interface. Cambridge: Cambridge University Press.
Van Valin, R. D. & R. J. Lapolla (1997). Syntax, Structure, Meaning and Function. Cambridge University Press.
Vendler, Z. (1974). Linguistics in Philosophy. New York: Cornel University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,849 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,301 |
||
