تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 932 |
تعداد مقالات | 7,652 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,494,447 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,885,813 |
فنا و بقا و اتّحاد و اتّصال در دیوان بیدل دهلوی | ||
ادبیات عرفانی | ||
مقاله 2، دوره 5، شماره 8، فروردین 1392، صفحه 65-91 اصل مقاله (368.55 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jml.2014.120 | ||
نویسندگان | ||
سمیه خادمی1؛ محمدسرور مولایی2 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد ادیان و عرفان دانشگاه الزهراء(س) | ||
2استاد بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهراء(س) | ||
چکیده | ||
مقامات فنا و بقا و اتّحاد و اتّصال از مهمترین و پیچیدهترین مباحث تصوّف و عرفان اسلامی به شمار می آید. عرفا این مقامات را نهایت سیر و سلوک سالک و هدف از پیمودن همۀ احوال و مقامات را رسیدن به وصال الهی میدانند. بر طبق نظریۀ قوس نزولی و قوس صعودی، انسان پیش از خلق در عالم غیب و علم الهی موجود بوده است و هنگام نزول به عالم خلق و شهادت، مرحله به مرحله او را از عوالم عبور دادهاند تا اینکه به این عالم مادی آمده است و سالک میخواهد با فانی شدن از صفات خویش و متّصف گشتن به صفات الهی به مبدأ و اصل خویش باز گردد. سالک یک سیر حرکتی از «الی الله» را به «فی الله» شروع میکند و در نهایت این سیر و سلوک، اتّحاد و اتّصال با محبوب برای او حاصل میشود. بیدل دهلوی که نمایندۀ تمامعیار سبک هندی است و دیوان غزلیاتش یک فرهنگ اصطلاحات عرفانی به شمار میآید، این مقامات را در اشعارش بهخوبی بیان کرده است. بیدل همانند سایر صوفیان بزرگ معتقد است که حالت فنا و رسیدن به وصال الهی، نتیجۀ فضل و عنایت الهی و از اختیار سالک خارج است. با در نظر گرفتن این نکته که بیدل، وحدت وجودی است، دویی را نفی میکند، معتقد به اتّحاد و اتّصال الهی است و ترک تعلقات دنیوی و فانی شدن از خویش را شرط وصول به محبوب میداند. او بر این باور است که چون خداوند هر لحظه به شکلی تازه تجلّی میکند و تجلّی تکرارناپذیر است، حتی سالک بعد از وصال با محبوب همچنان محو معشوق خویش است و از آرزوی دیدارش کم نمیشود. در نهایت چیزی از سالک باقی نمیماند و در خداوند محو میشود. واژههای کلیدی : اتّحاد، اتّصال، بقا، بیدل دهلوی، فنا، وحدت وجود. | ||
کلیدواژهها | ||
: اتّحاد؛ اتّصال؛ بقا؛ بیدل دهلوی؛ فنا؛ وحدت وجود | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Annihilation, Survival, Union and Connection in Bidel Dehlavi’s Poetry | ||
نویسندگان [English] | ||
Somayeh Khademi1؛ Mohammed Server Mawlaie2 | ||
1Graduate Student of Religions and Gnostics at Al-Zahra University | ||
2Resident Professor, Department of Language and Literature, University of Al-Zahra (SA) | ||
چکیده [English] | ||
Positions of annihilation, survival, union and connection are the most important and complicated subjects in Sufism and Islamic Gnosticism. Gnostics consider that these are the highest point of the spiritual pilgrimage (solouk) and that their target is attainting God. According to descent arch and ascent arch, human being has been available, before creation, in the invisible world and divine knowledge. To be descended to the world of creation, he has been, step by step, transferred through different worlds until he enters the material world. Through annihilating his human features and endowing himself with Divine characteristics, the pilgrim manifests his desire to return to his Divine origin. His spiritual pilgrimage starts from ‘toward God’ to reach ‘in God’ and, at the end, he attains union and connection with his Beloved. Dehlavi, whose poetry book is regarded as a dictionary of mystic expressions and who is the representative of Indian school, has described these positions in his poems. Dehlavi, like other Gnostics, believes annihilation and connection with God is a Divine gift and out of the pilgrim’s hands. He rejects dualism, believes in union and connection with God and regards abandoning ‘self’ and material possessions as the pre-requisites of attaining the ‘Beloved.’ According to Dehlavi, God manifests Himself in new forms each moment and His manifestations are unrepeated; therefore, after connection with God, the pilgrim still yearns for the Beloved and his ‘self’ perishes in God. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Bidel Dehlavi, annihilation, Survival, union and connection | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,363 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 893 |