
تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 941 |
تعداد مقالات | 7,773 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,854,636 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,152,829 |
برهمنهی کوانتومی و ادغام عام و خاص | ||
زبان پژوهی | ||
مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 30 بهمن 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2024.47685.2457 | ||
نویسندگان | ||
مصطفی برزگر بفروئی* 1؛ محمد دبیرمقدم2 | ||
1دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی پژوهشگر مغز و شناخت، دانشگاه مریلند امریکا | ||
2گروه زبانشناسی، دانشکدۀ ادبیات فارسی و زبانهای حارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
مدتها اعتقاد بر این بوده است که نحو، پیشرانه تپنده اصلیِ انسان خردمند است. برخی (برویک و چامسکی ۲۰۱۵) حتی ادعا کردهاند که نحو، و به ویژه ادغام، پیشنیاز بنیادی برای انسان شدن است و ما را از انسان راست قامت ، و همچنین از پلیستوسن متمایز میکند. برویک و چامسکی (۲۰۱۵) استدلال میکنند که درک ریاضیاتی و فیزیکی ما از فرگشت زبانیِ ادغام سرچشمه میگیرد. اما در نحو ماتریس ، شاهد وجود ادغام اولیه و دگرادغام هستیم. در اصطلاحات فیزیک و ریاضیاتی، ادغام اولیه معادل ضرب ماتریسی و دگرادغام با ضرب تنسوری برابر است. در پژوهش حاضر، تلاش بر این است تا با لنزی کمینهگرا به نحو مانریس بنگریم و برهمنهی کوانتومیِ حاضر در زنجیرههای نحوی که سبب پیشنهاد دو عملیات جدید ادغام عام و خاص میشود را بررسی نماییم. همچنین نشان داده خواهد شد که انسان شدن ما حاصلِ فرگشت ظرفیت شناختیِ تنسورسازی (دگرادغام)، در کنار ضرب ماتریسی (ادغام اولیه) است. سپس مزیتهای فیزیکی، ریاضیاتی و زیستشناختی دیدگاه مذکور را با فرضیه (نا)محبوبِ تمام آنچه که نیاز دارید ادغام است مقایسه میکنیم. در نتیجه، خواهیم دید که قوه نطقِ انسانی، به دلایل ارتباطی فرگشت نیافته و ماهیت و سرشت زیستشناختی آن همواره برای اقناع شرایط تحمیلی به وسیله ادغام عام و ادغام خاص بوده است. | ||
کلیدواژهها | ||
نحو ماتریسی؛ برهمنهی کوانتومی؛ ضرب ماتریسی؛ ادغام عام و ادغام خاص؛ فرگشت | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Quantum Superposition and General and Special Merge | ||
نویسندگان [English] | ||
Mostafa Barzegar1؛ Mohammad Dabir-Moghaddam2 | ||
1PhD Candidate - ATU GL Researcher - University of Maryland | ||
2linguistics faculty, Persian Literature and foreign language department, Allameh Tabatabe'i University, Tehran, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Syntax is long believed to be the heartbeat of Homo Sapiens. Some (Berwick and Chomsky 2015) even claim that syntax, and in particular Merge, is the prerequisite of becoming human, differentiating us from the upright man, Homo Erectus, from the Pleistocene. Berwick and Chomsky (2015) also argue that our mathematical and physical understanding originate from the linguistic evolution of Merge. However, in Matrix Syntax (MS), we witness the existence of First and Elsewhere Merge. In the physics and mathematics jargon, First Merge is equivalent to Matrix Multiplication and Elsewhere Merge equals Tensor Product (Tensorization). In the present work, we tend to assume the minimalist approach with strong MS concerns and investigate the quantum superposition of syntactic chains resulting in the two newly-introduced operations of General and Special Merge. We argue that the evolution of the cognitive capacity of Tensorization (Elsewhere Merge), alongside Matrix Multiplication (First Merge) made us human. We then compare the physical, mathematical and biological advantages of the aforementioned view with the (in)famous hypothesis of all you need is Merge. Consequentially, we posit that human language faculty did not have a communicative reason to evolve and its biophysical nature has always been to gratify the conditions triggered by First and Elsewhere Merge. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Matrix Syntax, Quantum Superposition, General and Special Merge, Evolution | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5 |