پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 941 |
| تعداد مقالات | 7,773 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,854,197 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,152,560 |
مطالعه تطبیقی فرم سرپوش شاهانه در دوره های صفویه و قاجار | ||
| جلوه هنر | ||
| مقاله 3، دوره 11، شماره 3 - شماره پیاپی 24، آذر 1398، صفحه 33-42 اصل مقاله (667.1 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jjh.2019.19831.1327 | ||
| نویسندگان | ||
| علیرضا شیخی* 1؛ عاطفه سادات میرصانع2 | ||
| 1استادیار گروه صنایع دستی ، دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر، تهران، ایران، نویسنده مسئول. | ||
| 2کارشناسی صنایع دستی، دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| همواره، تاج در ایران، مظهر قدرت و شکوه سلطنت بوده که هنرمندان در ساخت آن، سعی فراوان مبذول داشته‌اند. هدف مطالعه حاضر، شناخت فرمی تاج و کلاه پادشاهان صفوی و قاجار است. بنابراین، تحقیق در پی این است که: فرم و تزیینات تاج و کلاه پادشاهان صفوی و قاجار با توجه به منابع و اسناد به‌جای مانده چیست؟ رویکرد تحقیق، کیفی بوده و روش توصیفی، تاریخی و تطبیقی است. در این سیر تاریخی، شکل و فرم تاج و کلاه شاهان با مطالعه منابع مکتوب، نقاشی دیواری، سکه و آینه‌کاری بناها، مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند: تاج در دوره صفوی و قاجار، اگرچه متمایل به حفظ فرم باستانی است، اما از ویژگی زمانه خود، متاثر است. تاج باستانی کنگره‌دار، عمامه‌پیچ با علمک و پَر در دوره صفوی بارز بوده و در عصر قاجار، تاج‌های کنگره‌دار، تخم‌مرغی، مخروطی و استوانه‌ای قابل مشاهده است. از اواسط قاجار به بعد، نقش بته‌جقه مرصع و سپس، نقش پَر روی تاج و کلاه، پررنگ‌تر می‌شود و تزیینات آن، کم‌تر و کم‌تر می‌گردد. در این راستا، نوع تعاملات و ارتباطات با غرب و سفرهای فرنگ شاهان قاجار، موثر بوده که در اواخر قاجار، منحصر به کلاهی پَردار می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| صفویه؛ قاجار؛ تاج و کلاه؛ فرم | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Comparative Study of the Form of Kings’ Cap in the Safavid and Qajar Eras | ||
| نویسندگان [English] | ||
| A. Sheikhi1؛ A. Mirsane2 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Handicrafts, Faculty of Applied Arts, Art University, Tehran, Iran. (Corresponding Author) | ||
| 2Bachelor of Handicrafts, Faculty of Applied Arts, Art University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The crown in Iran has always been a symbol of the power and glory of the kingdom. The crown has historically been one of the most prominent symbols of the greatness and power of kings, which are authentic documents of the historical facts of any period or king. In designing the crown and displaying its grandeur and beauty, the artists have made great efforts because this was the special order of the court. It is important to note that communication with Western society from the late Safavid Era has varied the court's tastes. The main purpose of this article is to investigate the form of the crowns of the Safavid and Qajar kings. The question to ask is how well the form and ornamentation of the crowns during these periods has gone. The crown of kings has been described in numerous documents that this paper has investigated the murals, paintings and coins of Safavid and Qajar Eras. Studying the evolution of the crown in Iranian Art History and examining its form as a symbol of the greatness of necessity is a step toward identifying an area of fine art in Iran and beginning to study the other aspects of this courtier element. The crown has taken many forms in Iran's historical course. This article examines the form of the Safavid and Qajar crowns and caps. In addition to majestic crown, the works included a turbaned crown with a conventional and ensign crown with feather, which symbolizes serenity and beauty. The ancient crown continued in the Qajar era but with a different appearance and at the end of the Qajar with a different form. If attention to the congressional crown is evident in the first half of the Qajar rule, but beside it are capss with round tapered ornamentation in the Fath Ali Shah period. In the middle of the Qajar, it became cut and relatively tall cones adorned with feathers. Eventually, the caps became a simple shape and adorned with stone or a pair of pigeon tails. What is possible in this course is that according to the society of that time and the type of cover, crown and cap that has been deformed, in this respect, external communications from the early Safavid Period and especially from the mid-Qajar Era should be considered. The purpose is to identify the form of the crown and cap of the Safavid and Qajar kings. Therefore, the research seeks to make what do the form and decorations of the crown and cap of the Safavid kings and Qajar with regard to the resources and documents of the remnants? The research approach is qualitative and the research method is descriptive, historical and comparative. Findings show that the crown during the Safavid Period and Qajar Period is influenced by its temporal characteristics, although it tends to preserve ancient forms in Iran. The ancient crown of Iran has a framed, angular and turfed line with its effect on the Safavid Era. In the Qajar Era, crowns are also seen with elliptical, conical and cylindrical shapes and angular lines. The continuity of the shape and form of the Iranian ancient crown is evident in the paintings of the Safavid Period, although slight variation can be seen in the crown, but its overall form has continued. The Qajar period has had widespread changes in various areas. In this period, you can divide the crown and cap of kings into five categories. The first category is the continuation of the ancient crown of Iran. The second and third group is a simple hat on the head of Fath Ali Shah and Abbas Mirza, which is embroidered with pearls and jewelry. The fourth bunch of crowns is a cone that is adorned with baguettes. The fifth category is very simple, and their decorations are unique to a feather front of a cylindrical short hat. In this regard, the type of interactions with the West and the journeys of the Qajar kings to Europe have certainly been effective. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Safavid and Qajar Periods, Crown, Cap, Form | ||
| مراجع | ||
|
منابع اسکارچیا، جان روبرتو(1376). تاریخ هنر ایران(هنر صفوی، زند، قاجار)، ترجمه یعقوب آژند، تهران: مولی. پادشاه، محمد(1335). فرهنگ آنندراج، جلد1، زیر نظر محمد دبیرسیاقی، تهران: خیام. پل رو، ژان(1391). ایران و ایرانیان-تاریخ ایران از آغاز تا امروز، ترجمه محمود بهفروزی، تهران: جامی. پوپ، آرتور اپهام و فیلیس، اکرمن(1387). سیری در هنر ایران، تهران: علمی فرهنگی. تارونیه، ژان باتیست(1336). سفرنامه، ترجمه ابوتراب نوری، اصفهان: کتاب فروشی تایید اصفهان. حکیمیان، بدری(1368). بررسی فرم و طرح جامه‌های دوره صفویه از طریق مکاتب نقاشی مینیاتور(تبریز،اصفهان)، اصفهان: دانشگاه هنر اصفهان. حیدرآبادیان، شهرام و عباسی‌فرد، فرناز(1388). هنر فلزکاری اسلامی، تهران: سبحان نور. خلیلی، ناصر(1383). گرایش به غرب(در هنر عثمانی، قاجار و هند)، تهران: کارنگ. دمیرل، سلیمان(1390). خزانه جواهرات، تاج کیانی، پیام بانک، شماره 505، 62-63. ذکاء، یحیی(1346). تاج‌ها و تخت‌های سلطنتی ایران، هنر و مردم، شماره 60، 47-87. رضائی، عبدالعظیم(1378). گنجینه تاریخ ایران صفویان، افشاریان، زندیه و قاجار، جلد12، تهران: اطلس. رضوانی، محمد اسماعیل و قاضیها، فاطمه(1369). سفرنامه ناصرالدین شاه در سفر سوم به فرهنگستان، تهران: سازمان اسناد ملی. سیوری، راجر(1386). ایران در عصر صفوی، تهران: مرکز. شاردن، جان(1336). سفرنامه شاردن، جلد 3، 4، 7 و10، ترجمه محمد عباسی، تهران: امیرکبیر. صادقی، زهرا(1392). تاریخ هنر ایران در عصر صفوی، تهران: پارسه. فالک، اس جی(1393). شمایل نگاران قاجار، ترجمه علیرضا بهارلو، تهران: پیکره. کیا، صادق(1346). تاج، هنر و مردم، شماره 60، 4-14. ولش، استوارت کری(1384). نقاشی ایرانی نسخه نگاره‌های عهد صفوی، ترجمه احمدرضا تقاء، تهران: فرهنگستان هنر. کمپفر، انگلبرت(1362). سفرنامه کمپفر به ایران، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران: خوارزمی. مونسی سرخه، مریم(1396). لباس و هویت: ابعاد هویت فرهنگی در لباس ایرانی، جلوه هنر، دوره 9، شماره1، شماره پیاپی17، 107-119. میرجعفری، حسین و سید بنکدار، سید مسعود(1387). زرگری و جواهرسازی در عصر صفویه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی اصفهان (مطالعات و پژوهشهای دانشکده ادبیات و علوم انسانی)، دوره2، شماره 53، 1-16. یاوری، حسین(1391). زیور از منظر نگاره، تهران: سیمای دانش. منابع عکاسی میدانی تهران و اصفهان: کتابخانه و موزه ملی ملک، کاخ گلستان، عمارت سردار اسد خان، عمارت چهل ستون. URLs:
URL1. https://en.wikipedia.org/wiki/Agha_Mohammad_Khan_Qajar (Retrieved 25/02/2019).
Reference: Chardin, J. (1957). Sir John Chardin's Travels in Persia. (Vol. 3, 4, 7 and 10), Translated by Mohammad Abbasi, Tehran: Amirkabir (Text in Persian).
Demirel, S. (2011). National Treasury House, Kiani Crown, Payam Bank, 505, 62-63 (Text in Persian). Falk, S. J. (2014). Qajar paintings: Persian Oil Paintings of the 18th & 19th Centuries, Translated by Alireza Baharlou, Tehran: Peykareh (Text in Persian). Firdausi. A. (2011). The Shahnama of Shah Tahmasp, Introduction by Sheila R. Canby. Metropolitan Museum of Art. New York. Hakimian, B. (1989). Investigating Forms and Outlines of Safavid Era through Schools of Miniature Painting (Tabriz, Isfahan, Master of Art Thesis, Isfahan Art University (Text in Persian). Heidar Abadian, Sh. (2009). The Art of Islamic Metalworking, Tehran: Sobhan Noor (Text in Persian). Khalili, N. (2004). Tendency to West (In Ottoman, Qajar, and India Art), Tehran: Karang (Text in Persian). Kaempfer, E. (1984). Am Hofe des persischen Grosskönigs 1684-1685, Translated by Keykavous Jahandari, Tehran: Kharazmi (Text in Persian). Kia, S. (1967). Crown, Art and People,60, 7-8 (Text in Persian). Mirjafary, H., Seyed Bonakdar, M. (2008). Gold and Jewelry Making in Safavid Period, Faculty of Literature and Humanities (Isfahan University), 2(53), 1-16 Mounesi Sorkheh, M. (2017). Costume and Identity: Characteristics of Cultural Identity in Iranian Clothing, Jelve-y Honar(Glory of Art) Alzahra Scientific Quarterly Journal, 9(1), 107-116. doi: 10.22051/jjh.2017.235 (Text in Persian). Padshah, M. (1956). Anandraj Dictionary, (Vol. 1),Yehran: Khayam (Text in Persian). Pope, A. U., Ackerman, P., & Besterman, T. (2008). A survey of Persian art from prehistoric times to the present: Arthur Upham Pope, editor; Phillis Ackerman, Tehran: Elmi Farhangi (Text in Persian). Rezaee, A. (1992). Thesaurus of History of Iran,(Vol. 12), Tehran: Atlas (Text in Persian). Rezvani, M. E.& Ghaziha, F. (1990). Nasser-al-Din Shah's Travelogue on the Third Trip to Farhangesta,(Vol. 1), Tehran: National Documentation Organization (Text in Persian). Roux, J. P. (1925). Histoire de l’Iran et des Iraniens : des origines à nos jours.Translated by Mahmoud Behfrozi, Tehran: Jami (Text in Persian). Sadeghi, Z. (2013). Iran Art History in Safavid Dynasty, Tehran: Parseh (Text in Persian). Savory, R. (2007). Iran under the Safavids. Cambridge University Press (Text in Persian). Scarcia, G. R. (1997). Encyclopedia of World Art (Vol. 10), Translated by Yaghoub Azhand, (1st ed.), Tehran: Mola (Text in Persian). Tavernier, J. B. (1899) [1676]. Ball, Valentine, ed. Les Six Voyages [Travels in India]. London: Macmillan & Co. p. xxvii. Tavernier, J. B. (1957). Travelogue, Translated by Abou Torab Nouri, Isfahan: Taiid Isfahan Bookstore (Text in Persian). Welch, S. (2005). Persian Painting: Five Royal Safavid Manuscripts of the Sixteenth Century, Translated by Ahmadreza Taga, Tehran: Farhangestane Honar (Text in Persian). Yavari, H. (2011). Ornament from Miniature Prospect, Tehran: Simaye Danesh (Text in Persian). Zoka, Y.(1968). Iranian Royal Crowns and Crowns, Art and People, 60, 47-87 (Text in Persian). Filedwork photo sources: Tehran & Isfahan. Malek Museum and Library, Golestan Palace, Sardar Asad Khan Mansion, Chehel Suton Mansion. https://en.wikipedia.org/wiki/Agha_Mohammad_Khan_Qajar (Recovery Date 25/02/2019)
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 756 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,072 |
||