پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 909 |
| تعداد مقالات | 7,472 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,084,839 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,551,883 |
پندِ پیران، معرّفیِ دستنوشتهها و تحریرِ تازه و ترجمۀ عربیِ آن | ||
| ادبیات عرفانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 شهریور 1403 | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jml.2024.47703.2592 | ||
| نویسندگان | ||
| محمود ندیمی هرندی* 1؛ تهمینه عطائی کچوئی2 | ||
| 1استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2استادیار گروه پژوهشهای زبانی و ادبی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| کتاب پند پیران براساسِ یک نسخۀ خطیِ محفوظ در موزۀ بریتانیا به همّت جلال متینی تصحیح و در 1357 منتشر شد. نام کتاب و نام نویسنده و تاریخِ تألیفِ آن در متن کتاب نیامده است. در این مقاله، ابتدا دستنوشتههای دیگر پند پیران را معرّفی میکنیم که به نامهای «مواعظ الفردوس» و «مناقب الأولیاء» مکتوب شده است. سپس، برای نخستین بار، به تحریر تازۀ آن به نام «جامع الحکایات» توجّه میدهیم که نصرالله بن شهرالله ترمذی در قرن دهم یا یازدهم هجری نوشته است. البته بهدلیلِ آنکه نصرالله ترمذی هیچ اشارهای به اصل کتاب نکرده بلکه مدّعی شده که حکایتها را خود جمع کرده است، کارِ او از نوعِ انتحال قلمداد میشود. در ادامه، برای نخستین بار، ترجمۀ عربیِ پند پیران را به نام «حکایات الصّالحین» معرّفی میکنیم و اطّلاعات و دریافتهای تازهای دربارۀ نامِ اصلیِ پند پیران و نامِ نویسنده و تاریخِ تألیفِ آن مطرح میکنیم. در پایان، با ذکر نمونههایی نشان میدهیم که تصحیحِ دوبارۀ پند پیران با استفاده از نسخههای خطی نویافته ضرورت دارد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| پند پیران؛ مواعظ الفردوس؛ مناقب الاولیاء؛ جامع الحکایات؛ حکایات الصّالحین | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Pand-e Pirān, introducing its manuscripts and its newly rewritten and its Arabic translation | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mahmood Nadimi Harandi1؛ Tahmine Ataei Kachuei2 | ||
| 1Department of persian language and literature, Payame Noor Unvierstiy, Tehran, Iran | ||
| 2Department of Encyclopaedia of Literary Research, Persian Language and Literature Academy, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The book of Pand-e Pirān was edited based on a manuscript preserved in the British Museum by Jalāl Matini and published in 1979. The name of the book and the name of the author and the date of its composition are not mentioned in the text of the book. In this article, we first introduce other manuscripts of Pand-e Pirān which is written under the names of "Mava`ez al-Ferdous" and "Manāqeb al-Awliya ". Then, for the first time, we will introduce its rewritten text called "Jame` al-Hekāyāt" which Nasrollāh ibn Shahrollāh Termezi wrote in the 10th or 11th century of Hejri. Of course, because he did not mention anything about the original of the book, but claimed that he collected the anecdotes himself, his work is considered to be plagiarism. In the following, for the first time, we will introduce the Arabic translation of Pand-e Pirān under the name of "Hekāyāt al-Sālehin" and then we will present new information and findings about the original name of Pand-e Pirān and the name of the author and the date of its composition. Finally, by citing examples, we show that using newly known manuscripts, new critical editing of Pand-e Pirān is necessary. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Pand-e Piran, Mava`ez al-Ferdous, Manāqeb al-Awliya, Jāme` al-Hekāyāt, Hekāyāt al-Sālehin | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 24 |
||