تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 932 |
تعداد مقالات | 7,652 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,493,051 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,884,726 |
مبتداسازیِ ضمیرگذارِ ساخت ملکی در زبان فارسی بر اساس نظریۀ بهینگی | ||
زبان پژوهی | ||
مقاله 8، دوره 15، شماره 48، آذر 1402، صفحه 201-223 اصل مقاله (392.23 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2021.35545.2014 | ||
نویسندگان | ||
بهمن عبدلی1؛ علی علیزاده* 2؛ والی رضایی3 | ||
1دانشآموخته دکتری زبانشناسی، گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | ||
2دکترای تخصصی زبانشناسی، دانشیار گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | ||
3دکترای تخصصی زبانشناسی، دانشیار گروه زبانشناسی، دانشکدة زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
چکیده | ||
هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی نظریه بهینگی در تجزیه و تحلیل مقوله ساخت ملکی زبان فارسی است. مقاله پیشرو میکوشد با استفاده از نظریه نحو ترازمند (2004; Newson, 2010 Newson,) و در چارچوب نظریه بهینگی (Prince & Smolensky, 1993/2004) نشان دهد که در ایجاد مبتداسازی ضمیرگذار ساخت ملکی در زبان فارسی محدودیتهایی مشتمل بر محدودیتهای تقدم، مجاورت و وفاداری اعمال میشوند که ترتیب مرتبه بندی آنها صورت یا صورتهای بهینه را مشخص میسازد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و نمونه های مورد بررسی مشتمل بر زبان محاوره است. مواردی که در این مقاله بررسی میشوند عبارتند از الف) ماهیت سازه مبتداشده در ساخت ملکی ب) وضعیت موضوع اول (فاعل) به صورت اسم خاص یا ضمیر فاعلی محذوف و ج) وضعیت مبتداسازی مضاعف در ساخت ملکی زبان فارسی. یافتههای مربوط به تابلوها نشان میدهد که مبتداسازی ضمیرگذار مالک در ساخت ملکی در واقع مبتداسازی افزوده است و نه موضوع. بر مبنای یافتههای پژوهش، حضور فاعل بهصورت اسم خاص و یا ضمیر فاعلی تأثیر یکسانی بر تحلیل تابلوها دارد. از سوی دیگر، در ساخت ملکی زبان فارسی امکان مبتداسازی مضاعف وجود دارد. این پژوهش نشان میدهد که نظریه بهینگی و یک نظام ترازمند مبتنی بر ترتیب خطی سازهها در تجزیه و تحلیل ساخت مبتداسازی ضمیرگذار مالک زبان فارسی کارایی لازم را دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
نظریه بهینگی؛ مبتداسازی ضمیرگذار؛ نحو ترازمند؛ ساخت ملکی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Persian Possessive Construction Left Dislocation based on Optimality Perspective | ||
نویسندگان [English] | ||
Bahman Abdoli1؛ Ali Alizadeh2؛ Vali Rezai3 | ||
1PhD in General Linguistics, Department of Linguistics, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran | ||
2Associate Professor in Department of Linguistics, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran | ||
3Associate Professor in Department of Linguistics, Isfahan University, Isfahan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
This study investigates non-canonical syntax in the Persian language from a non-hierarchical perspective, emphasizing the significant role of information-structural triggers, including topic and focus, in shaping the non-canonical order of left-dislocated possessive constructions. We apply Optimality Theory (Prince & Smolensky, 1993; 2004) to account for the grammatical and pragmatic properties of these constructions. Additionally, we utilize Syntax First Alignment (Newson, 2004; 2010) to explore the constraints and discourse-pragmatic reasons for left-dislocated possessive constructions, particularly those related to left dislocation in Persian. While left dislocation may resemble preposing, it differs in that a co-referential pronoun occupies the canonical position of the marked constituent (Schiffrin & Hamilton, 2008). Dabir-Moghaddam (2005) explains that left dislocation involves moving an item to the sentence-initial position, with a resumptive pronoun taking its original place. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Alignment Syntax, Left dislocation, Optimality Theory, Possessive Construction | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 355 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 199 |