دانشگاه الزهرا

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات25
تعداد شماره‌ها932
تعداد مقالات7,654
تعداد مشاهده مقاله12,496,913
تعداد دریافت فایل اصل مقاله8,887,440
رزمدیده, پریا, حسن‌شاهی راویز, محمد. (1403). تحلیل چندمعنایی افعال مرکب دارای همکرد «کردن» در چارچوب نظریۀ صرف ساختی. جلوه هنر, 16(50), 97-129. doi: 10.22051/jlr.2022.40384.2177
پریا رزمدیده; محمد حسن‌شاهی راویز. "تحلیل چندمعنایی افعال مرکب دارای همکرد «کردن» در چارچوب نظریۀ صرف ساختی". جلوه هنر, 16, 50, 1403, 97-129. doi: 10.22051/jlr.2022.40384.2177
رزمدیده, پریا, حسن‌شاهی راویز, محمد. (1403). 'تحلیل چندمعنایی افعال مرکب دارای همکرد «کردن» در چارچوب نظریۀ صرف ساختی', جلوه هنر, 16(50), pp. 97-129. doi: 10.22051/jlr.2022.40384.2177
رزمدیده, پریا, حسن‌شاهی راویز, محمد. تحلیل چندمعنایی افعال مرکب دارای همکرد «کردن» در چارچوب نظریۀ صرف ساختی. جلوه هنر, 1403; 16(50): 97-129. doi: 10.22051/jlr.2022.40384.2177

تحلیل چندمعنایی افعال مرکب دارای همکرد «کردن» در چارچوب نظریۀ صرف ساختی

زبان پژوهی
مقاله 4، دوره 16، شماره 50، اردیبهشت 1403، صفحه 97-129    اصل مقاله (651.26 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2022.40384.2177
نویسندگان
پریا رزمدیده1؛ محمد حسن‌شاهی راویز* 2
1دانشیار زبان‌شناسی، دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان، ایران
2دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده
همکرد «کردن» بیشترین مشارکت را در تولید افعال مرکب فارسی دارد. زیرا همکرد «کردن» در فرایند سبک‌شدگی می‌تواند بیشتر از همکردهای دیگر زبان فارسی از معنا تهی شود؛ از معنای سرنمونی خود فاصله گرفته؛ و با ترکیب با انواع فعل‌یارهایی با معنا و جزء‌کلام‌های متفاوت، فعل‌های مرکب گوناگونی بسازد (Mansouri, 2013). از این ‌رو، فعل‌های مرکب با همکرد «کردن» در این زمینه، بیشترین سهم را در میان همة افعال مرکب زبان فارسی دارند. هدف پژوهش حاضر، مطالعۀ چگونگی تشکیل ‌فعل‌های مرکب فارسی همراه با همکرد «کردن» و شناسایی و واکاوی چندمعنایی موجود بین آن‌ها بر مبنای نظریۀ صرف ساختی (Booij, 2010a & b) است. داده‌های این پژوهش شامل 3326 فعل مرکب همراه با همکرد «کردن» است که از فرهنگ زانسو (Keshani, 1993)، فرهنگ بزرگ سخن (Anvari, 2002)، فرهنگ ظرفیت نحوی افعال فارسی (Rasooli et al, 2011) و فرهنگ املایی خط فارسی (Sadeghi et al, 2015) گرد‌آوری شده‌اند. یافته‌های این پژوهش نشان داد که چندمعنایی در فعل‌های مرکب همراه با همکرد «کردن»، نه در سطح واژه‌های عینی، بلکه در سطح طرحوارۀ ساختی و انتزاعی قابل‌تبیین است. از این رو، یک طرحوارۀ ساختی مرتبه بالاتر در سطح بالایی از انتزاع درنظر گرفته ‌شد که در پیوند با آن زیرطرحواره‌های ساختیِ عینی‌تری وجود دارد که الگوهای شکل‌گیری فعل‌های مرکب در گروه‌های مختلف را نشان می‌دهند. هر یک از این زیرطرحوارۀ ساختی نماینده‌ای از یک مقولۀ معنایی در فعل‌های مرکب هستند.
کلیدواژه‌ها
چندمعنایی؛ صرف ساختی؛ طرحوارۀ ساختی؛ فعل مرکب؛ همکرد «کردن»؛ وراثت پیش‌فرض
عنوان مقاله [English]
A Semantic Analysis of Compound Verbs with kærdæn light verb based on Construction Morphology Theory
نویسندگان [English]
Parya Razmdideh1؛ Mohammad Hasanshahi Raviz2
1Associate Professor, Linguistics Department, Vali-e-Asr University of Rafsanjan, Rafsanjan, Iran
2Ph.D. candidate, Linguistics Department, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The light verb of "kӕrdӕn" has the most participation in the production of Persian compound verbs due to the fact that it can be empty of meaning more than other Persian light verbs in the process of lightenization and moves away from its meaning by combining with various words with different meanings and parts of speech to make various compound verbs. Therefore, compound verbs in conjunction with "kӕrdӕn" light verb have formed the largest share of all compound verbs in Persian. The present study aims at how Persian compound verbs with “kærdæn” light verb are formed, and identifying and analyzing the polysemy between them based on Construction Morphology (Booij, 2010a&b). To this end, the authors have used the concepts of Construction Morphology such as structural schema and sub-schema to show the polysemy in meanings in these compound verbs at the abstract level of schema. The data of this study, which includes a corpus containing 3326 numbers of compound verbs with “kærdæn” light verb, are gathered from Zanso dictionary (Keshani, 1994), Sokhan (2002), syntactic valency lexicon for Persian verbs corpus (Moloudi, Kouhestani and Rasouli, 2011), and Persian Calligraphy Spelling Dictionary (Sadeghi and Zandi Moghaddam, 2016). Findings show that in compound verbs with “kærdæn” light verb, we are faced with a kind of polysemy that can be explainable not at the level of concrete words, but at the abstract level of structural schemas. Also, a high-order structural scheme that is at a high level of abstraction, and below it there are more objective structural sub-schemas with verb formation patterns. They show the compound in different groups.
کلیدواژه‌ها [English]
compound verb, construction morphology, default inheritance, kardan light verb, polysemy, structural schema
سایر فایل های مرتبط با مقاله
مراجع
  1. اسحاقی، مهدیه و غلامحسین کریمی دوستان (1400). «زایایی فعل‌های سبک در زبان فارسی». پژوهش‌های زبانی. دورة 12. شمارة 2. صص 1-28. https://doi.org/10.22059/jolr.2021.315912.666682
  2. امینی، طاهره (1395). بررسی پنجاه حکایت اسرارالتوحید بر اساس دستور ساختی. پایان‌نامه ارشد. دانشگاه الزهرا (س).Retrieved from <https://elmnet.ir/doc/10953021-47891>
  3. انوری، حسن (1381). فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن. Retrieved from <https://sokhanpub.net/>
  4. انوری، حسن و حسن احمدی‌گیوی (۱۳۹۲). دستور زبان فارسی۲. چ 3. تهران: فاطمی. Retrieved from <https://fatemi.ir/book/>
  5. ایمانی، آوا، عادل رفیعی  و محمد عموزاده (1397). «تحلیلی ساخت محور از ترکیبات نام‌اندام «دل» در زبان فارسی». پژوهش‌های زبانی (دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران). دورة 9. شمارة 2. صص 23-43. https://doi.org/10.22059/jolr.2018.69527
  6. ایمانی، آوا و عادل رفیعی (1398). «تحلیلی ساخت محور از ترکیبات نام اندام «سر» در زبان فارسی»، نشریه زبان پژوهی. دورة 11. شمارة 33. صص 129-159. https://doi.org/10.22051/jlr.2018.19239.1506
  7. ایمانی، آوا و عادل رفیعی (1399). «چندمعنایی ترکیبات «چشم» در زبان فارسی: رویکرد صرف ساختی». مجله زبا‌ن‌شناسی و گویش های خراسان. دورة 11. شمارة 21. صص 115-140. https://doi.org/10.22067/jlkd.2019.39335
  8. باطنی، محمدرضا (1366). نگاهی تازه به دستور زبان. تهران: آگاه. Retrieved from <https://www.agahbookshop.com/>
  9. باطنی، محمدرضا (۱۳۹۲). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. چ 30. تهران: امیرکبیر. Retrieved from <https://amirkabirpub.ir/product/54763/>
  10. بامشادی پارسا و شادی انصاریان (1399). «نقش ‌طرحواره‌های مرتبۀ دوم در تحلیل ساختارهای [اسم + شناسی/ نگاری/ کاوی] و صفت‌های متناظر آن‌ها در زبان فارسی». جستارهای زبانی. دورة ۱۱. شمارة 1. صص ۳۲۸-۳۰۱. https://doi.org/10.1007/978-3-319-14102-2_4.
  11. حق‌شناس، علی­محمد (۱۳۸۷). دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات مدرسه. Retrieved from <https://www.gisoom.com/book/1576365/>
  12. خانبازی، شقایق (1392). بررسی چند معنایی افعال سبک (زدن) و (کشیدن) در افعال مرکب زبان فارسی براساس چارچوب شناختی بروگمن. پایان‌نامه ارشد. دانشگاه شیراز.  Retrieved from <https://www.virascience.com/thesis/692017/>
  13. خانلری، پرویزناتل (۱۳۹۲). دستور زبان فارسی. چ ۲۶.‌ تهران: توس. Retrieved from <https://toosbook.ir/>
  14. خیام‌پور، عبدالرسول (1373). دستور زبان فارسی. چ 9. تهران: کتابفروشی تهران. Retrieved from <https://www.gisoom.com/book/11160117/>
  15. دبیرمقدم، محمد (۱۳۸۴). «فعل مرکب در زبان فارسی» در پژوهش‌های زبان‌شناختی فارسی: مجموعه مقالات. به کوشش علی‌اکبر رژدام‌. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. صص۱۴۹-۱۹۶.
  16. رفیعی، عادل (1391). «مفهوم عامل در واژه‌های مشتق زبان فارسی». پژوهش‌های زبان‌شناسی. دورة 2. شمارة 7.  صص 32-19. Retrieved from <https://jrl.ui.ac.ir/article_17232.html?lang=fa>
  17. روحی بایگی، زهرا (۱۳۹۵). «بررسی باهم آیی پیش فعل و همکرد«کردن» در فعل مرکب فارسی». مجله زبا‌نشناسی و گویش‌های خراسان. دورة 8. شمارة 15. صص۱۲۲-۱۴۸.  Retrieved from https://doi.org/10.22067/lj.v8i15.58555
  18. شریف، بابک و محمد عموزاده (1396). «تشکیل افعال مرکب فارسی از منظر دستور شناختی». جستارهای زبانی. دورة 8. شمارة 2. صص ۱۴۹-۱۷۰. Retrieved from <http://lrr.modares.ac.ir/article-14-10562-fa.html>
  19. شریفی، شهلا ‌(1390). «بررسی معنایی افعال مرکب اندام بنیاد از دیدگاه معناشناسی شناختی». مجموعه مقالات ششمین همایش بین المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی. به کوشش قدیسه رضوانیان و احمد غنی‌پور ملکشاه. مازندران: دانشگاه مازندران. صص 2990-3000 Retrieved from <https://profdoc.um.ac.ir/paper-abstract-1022501.html>
  20. صادقى، علی­اشرف و زهرا زندى مقدّم (۱۳۹۴).‌ فرهنگ املایى خطّ فارسى. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسى. Retrieved from <https://archive.org/details/https_apll.ir_wp-content_uploads_2018_10_f-e-1394.pdf>
  21. طبیب‌زاده، امید (۱۳89). دستور زبان فارسی بر اساس نظریه گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی. چ ۲. تهران: مرکز. Retrieved from> https://nashremarkaz.com/book/A-persian-grammar/>
  22. غنچه پور، موسی و زهره احمدی پور اناری (1399). «نمود واژگانی در زبان فارسی: مطالعه‌ای بر‌پایۀ رویکرد سنجه‌ای». مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران. دورة 8. شمارة 1. صص 73-94.  https://doi.org/10.22126/JLW.2020.4616.1359
  23. کربلایی صادق، مهناز و ارسلان گلفام (۱۳۹۵). «ویژگی‌های فعل مرکب با مصادر قرضی و اشتقاق‌های آن از زبان عربی در فارسی معاصر: ویژگی‌‌ها و محدودیت‌‌های دیدگاه صرف شناختی». جستار‌های زبانی. دورة 7. شمارة 1. صص ۱۰۹-۱۲۸.Retrieved from <http://lrr.modares.ac.ir/article-14-9436-fa.html>
  24. کریمی‌دوستان، غلامحسین و مهدیه اسحاقی (1398). «سبک‌سازی نظام‌مند فعل در زبان فارسی». پژوهش‌های زبان‌شناسی. دورة 11. شمارة 2. صص 157-186.  https://doi.org/10.22108/JRL.2019.117641.1360
  25. کشانی، خسرو (1372). فرهنگ فارسی زانسو. تهران. مرکز نشر دانشگاهی. Retrieved from <https://iup.ac.ir/product/>
  26. گندمکار، راحله (1388). بررسی معنایی افعال مرکب اندام بنیاد در زبان فارسی: رویکردی شناختی. رسالۀ دکتری. دانشگاه علامه طباطبائی. Retrieved from <https://elmnet.ir/doc/10473077-41001>
  27. گندمکار، راحله (1390). «بررسی معنایی افعال مرکبِ اندام‏بنیاد در زبان فارسی: رویکردی شناختی». زبان و زبان‌شناسی.  دورة 7. شمارة 14. صص 98-112. Retrieved from <https://lsi-linguistics.ihcs.ac.ir/article_1451.html>
  28. لازار، ژیلبر (1393). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمۀ مهستی بحرینی. ج 3‌. تهران: هرمس. Retrieved from< https://www.hermespub.ir/product/>
  29. محمد بی منور میهنی (1366). اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید. مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمدرضا شفیعی کدکنی. تهران: نقش جهان. Retrieved from <https://donyayeketaab.ir/product/detail/54419>
  30. مشکوة‌الدینی، مهدی (۱۳۷۰). دستور زبان فارسی بر پایۀ نظریۀ گشتاری. ج 2. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد. Retrieved from <https://press.um.ac.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=836&tg=press&Itemid=718&lang=fa>
  31. منصوری، مهرزاد (1392). «فعل سبک در افعال مرکب فارسی». مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران. دورة 1. شمارة 1. صص 77-104. Retrieved from <https://jlw.razi.ac.ir/article_261.html>
  32. Amini, T. (2016). Consideration of Fifty stories in Asrar-al-Toohid based on construction process, (Master's Thesis) Persian Language and Literature, University of Al-Zahra Faculty of literature, languages and history, Tehran, Iran. Retrieved from <https://elmnet.ir/doc/10953021-47891> [In Persian].
  33. Anvari, H. (2002). Great Sokhan Dictionary. Tehran: Sokhan. Retrieved from <https://sokhanpub.net/> [In Persian].
  34. Anvari, H., & Ahmad GĪwĪye, H. (2013). Persian grammar 2. (4th ed.), Tehran: Fatemi. Retrieved from <https://fatemi.ir/book/> [In Persian].
  35. Baker, M. C. (1988). Incorporation: A theory of grammatical function changing. Chicago: The University of Chicago Press. https://doi.org/10.1075/sl.15.1.06del
  36. Baker, M. C. (1996).‌ The polysynthesis parameter. Oxford: Oxford University Press. https://global.oup.com/academic/product/the-polysynthesis-parameter 9780195093087?cc=us&lang=en&
  37. Bamshadi, P., & Ansarian, S. (2020). The role of second order schemas in the analysis of [N + ʃenɑsi/negɑri/kɑvi]N and their corresponding adjectives in Persian, Language Related Research, 11(1), 301-328. https://doi.org/10.1007/978-3-319-14102-2_4. [In Persian].
  38. Bateni, M. (1987). A new look at grammar. Tehran: Agah. Retrieved from <https://www.agahbookshop.com/>[In Persian].
  39. Bateni, M. (2013). Description of Persian grammatical structure. Tehran: Amirkabir. Retrieved from <https://amirkabirpub.ir/product/54763/> [In Persian].
  40. Booij, G. (2007). Construction Morphology and the Lexicon. In: F. Montermini, G. Boye & N. R. Hathout (Eds.), Selected Proceedings of the 5th Decembrettes: Morphology in Tolouse (pp. 33-44). Somerville: Cascadilla Proceedings Project. Retrieved from <https://www.lingref.com/cpp/decemb/5/paper1613.pdf>
  41. Booij, G. (2009). Phrasal names: A constructionist analysis. Word structure, 2(2), 219-240. https://doi.org/103366/E1750124509000427
  42. Booij, G. (2010a). Compound construction: schemas or analogy? In S. Scalise & I. Vogel (Eds.), a construction morphology perspective. Cross-disciplinary issues in compounding (pp.93-108). Amsterdam: John Benjamins. https://doi.org/10.1075/cilt.311.09boo
  43. Booij, G. (2010b). Construction morphology. Oxford: Oxford University Press. https://doi.org/10.1111/j.1749-818X.2010.00213.x
  44. Booij, G. (2012). Construction Morphology, a brief introduction. Morphology, 22(3). 343-346. https://doi.org/10.1007/s11525-012-9209-x
  45. Booij, G. (2013). Morphology in Construction Grammar. In T. Hoffmann & G. Trousdale (Eds.), The Oxford Handbook of Construction Grammar, (pp. 255-273). Oxford: Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780195396683.013.0014
  46. Booij, G. (2014). Language use and the architecture of grammar: A Construction Morphology perspective. Suvremena Lingvistika, 40(78), 193-212. Retrieved from <https://www.researchgate.net/publication/288614616_Language_use_and_the_architecture_of_grammar_A_construction_morphology_perspective>
  47. Booij, G. (2015).  The structure of words. In John Taylor (ed.), The Oxford Handbook of the Word, (pp.157-174). Oxford: Oxford University Press. Retrieved from <https://global.oup.com/academic/product/the-oxford-handbook-of-the-word-9780199641604?cc=us&lang=en&>
  48. Booij, G. (2018). The Construction of Words: Advances in Construction Morphology. Cham: Springer. https://doi.org/10.1017/9781316339732.016
  49. Bragman, C, (2001). Light verbs and polysemy. Language Sciences 22, 551-578.https://doi.org/10.1016/S0388-00010000036-X
  50. Croft, W. (2007), Construction grammar, In D. Geerarerts & H. Cuykens (eds.), The Oxford Handbook of cognitive linguistics, (pp. 463-509). Oxford: Oxford University Press. Retrieved from <https://global.oup.com/academic/product/the-oxford-handbook-of-cognitive-linguistics-9780195143782?lang=en&cc=us>
  51. Culicover, P. W., & Jackendoff, R. (2005). Simpler syntax. Oxford: Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780199271092.001.00001
  52. Culicover, P. W., & Jackendoff, R. (2006). The simpler syntax hypothesis. Trends in Cognitive Science, 10, 413-418. https://doi.org/10.1016/j.tics.2006.07.007
  53. Dabir-Moghaddam, M. (2005). "Compound Verbs in Persian" in Persian Linguistic Research: Collection of Articles. Tehran: University Publishing Center [In Persian].
  54. Eshaghi, M., & Karimi doustan, G. (2022). The study of Persian Light Verbs productivity. Language Research, 12(2), 1-28. https://doi.org/10.22059/jolr.2021.315912.666682 [In Persian].
  55. Family, N. 2006. Exploration of Semantic Space: The Case of Light Verb Construction in Persian (PhD Dissertation). Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Paris, France.
  56. Gandomkar, R. (2009). A semantic study of body-based compound verbs in Persian: A cognitive approach (PhD Dissertation). Allameh Tabatabai University. Retrieved from <https://elmnet.ir/doc/10473077-41001> [In Persian].
  57. Gandomkar, R. (2011). A semantic study of body-based compound verbs in Persian: A cognitive approach. Language and Linguistics, 7(14), 98-112. Retrieved from <https://lsi-linguistics.ihcs.ac.ir/article_1451.html> [In Persian].
  58. Ghonchepour, M., & Ahmadipooranari, M. (2020). Lexical Aspect in Persian: A Study based on Scalar Theory. Journal of Western Iranian Languages and Dialects, 8(28), 73-94. https://doi.org/10.22126/JLW.2020.4616.1359. [In Persian].
  59. Goldberg, A.E. (1995). Constructions: A Construction Grammar approach to argument structure. Chicago: University of Chicago Press. Retrieved from <https://press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/C/bo3683810.html>
  60. Hamavand, Z. (2011). Morphology in English. Word formation Cognitive Grammar. New York: Continuum International Groups. Retrieved from <https://www.scirp.org/reference/referencespapers?referenceid=363925>.
  61. Haqshenas, A. (2008). Persian grammer. Madrese Publications: Tehran. Retrieved from <https://www.gisoom.com/book/1576365</ [In Persian].
  62. Imani, A., & Rafiei, A. (2020). A constructional study of the compounds of body part “Sar” (head) in Persian. ZABANPAZHUHI (Journal of Language Research), 11(33), 129-159. https://doi.org/10.22051/jlr.2018.19239.1506 [In Persian].
  63. Imani, A., & Rafiei, A. (2021). The Polysemy of “eye” Compounds in Persian: A Constructional Morphology Account. Journal of Linguistics & Khorasan Dialects, 11(21), 115-140. https://doi.org/10.22067/jlkd.2019.39335 [In Persian].
  64. Imani, A., Amouzadeh, M., & Rafiei, A. (2019). A Constructional Study of the Compounds of Body Part “Del” (Heart) in Persian, Language Research, 9(2), 23-43. https://doi.org/10.22059/jolr.2018.69527. [In Persian].
  65. Jackendoff. R. (2007). A parallel architecture perspective on language processing. Brain Research, 1146. pp. 2–22. https://doi.org/10.1016/j.brainres.2006.08.111
  66. Karbalaei Sadegh, M., & Golfam, A. (2016). The properties of complex predicates derived from Arabic infinitives and their derivatives in modern Persian: Properties and constraints Cognitive morphology approach, Language Related Research, 7(1), 109-128. Retrieved from <http://lrr.modares.ac.ir/article-14-9436-fa.html> [In Persian].
  67. Karimi, S. (1997). “Persian complex verbs: Idiomatic or Compositional”. Lexicology 3(2), 273-318.
  68. Karimi-Doostan, G. (1997). Light Verb Construction in Persian (PhD dissertation). Essex University: England.
  69. Karimi-Doostan, G. (2005). Light verbs and structural case, Lingua 115, 1737– 1756.
  70. Karimi-Dustan, G., & Eshaghi, M. (2019). Systematic Light Verbalization in Persian Language. Journal of Researches in Linguistics, 11(2), 157-186.  https://doi.org/10.22108/JRL.2019.117641.1360 [In Persian]
  71. Keshani, K. (1993). Persian dictionary of Zansu. Tehran, University Publishing Center. Retrieved from <https://iup.ac.ir/product/> [In Persian].
  72. Khanbazi, S. (2013). The Study of Polysemy in Persian Light Verbs "zædæn" and "kešidæn" in Compound Verbs Based on the Cognitive Framework of Brugman (Master Thesis). Shiraz University, Faculty of Literature and Humanities. Retrieved from <https://www.virascience.com/thesis/6920/>[In Persian].
  73. Khanlari, P. N. (2013). Persian Grammar. Tehran: Toos Retrieved from <https://toosbook.ir/> [In Persian].
  74. Khayyampur, A. (1994). Persian Grammar. (9th ed.), Tehran: Tehran Bookstore. Retrieved from < https://www.gisoom.com/book/11160117/> [In Persian].
  75. Lazard, G. (2014). Contemporary Persian grammar. Translated by Mahasti Bahraini, Volume 3, Tehran: Hermes Retrieved from<https://www.hermespub.ir/product/> [In Persian].
  76. Mansouri, M. (2013). Noun Incorporation in Persian. Language And Linguistics, 3(2 (6)), 125-140. Retrieved from <https://jlw.razi.ac.ir/article_261.html> [In Persian]
  77. Megerdoomian, K. (2001). “Event structure and complex predicates in Persian”. Canadian Journal of Linguistics, 46, 97–125. https://doi.org/10.1017/S0008413100017953.
  78. Meshkatod-Dini, M. (1991). Persian Grammar Based on Transformational Theory, (Vol. 2). Mashhad: Ferdowsi University of Mashhad. Retrieved from <https://press.um.ac.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=836&tg=press&Itemid=718&lang=fa> [In Persian].
  79. Mithun, M. (1984). The evolution of noun incorporation. Language, 60(4), 847-894. https://doi.org/10.2307/413800
  80. Mohamad-In-Monavvar Mihani (1987). Asrar-o-Tohid Fi Maghamat Abi Saeed. Introduction, correction and comments by Mohammad Reza Shafiei Kadkani, Tehran: Naqshe Jahan. Retrieved from <https://donyayeketaab.ir/product/detail/54419/> [In Persian]
  81. Pustejovsky, J. (1995). The Generative Lexicon. Cambridge, MIT Press. http://doi.org/10.2307/415891
  82. Rafiei, A. (2013). Agent meaning in the Derived words of Persian. Research in Linguistics, 4(2), 19-32. Retrieved from <https://jrl.ui.ac.ir/article_17232.html?lang=fa> [In Persian].
  83. Rasooli, M.‎ S.‎, Moloodi,‌ A.‎ S.‎, Kouhestani, M.‎, & Minaei Bidgoli,‌ B.‎ (2011)‎.‎ A Syntactic Valency Lexicon for Persian Verbs: The First Steps towards Persian Dependency Treebank.‎ In 5th Language & Technology Conference (LTC): Human Language Technologies as a Challenge for Computer Science and Linguistics, Poznań, Poland, 227-231.
  84. Roohi Bygi, Z. (2017). Explanation for Co-occurrence of Preverbs and the Light verb KARDAN in Persian Complex Predicates. Journal of Linguistics & Khorasan Dialects, 8(15), 122-148. https://doi.org/10.22067/lj.v8i15.58555 [In Persian].
  85. Sadeghi, A., & Zandi Moghaddam, Z. (2015). Persian orthographic dictionary. Tehran: Academy of Persian Language and Literature. Retrieved from <https://archive.org/details/https_apll.ir_wp-content_uploads_2018_10_f-e-1394.pdf> [In Persian]
  86. Sharif, B., & Amouzadeh, M. (2017). Persian Compound Verb Formation from A Cognitive Grammar Viewpoint. Language Related Research (Comparative Language and Literature Research), 8(2(37)), 149-170. Retrieved from <http://lrr.modares.ac.ir/article-14-10562-fa.html> [In Persian].
  87. Sharifi, S. (2011). A semantic study of body-based compound verbs in Persian: A cognitive approach, In Qadiseh Rizvanian and Ahmed Ghanipour Malekshah. (eds). Proceedings of the 6th International Conference of the Association for the Promotion of Persian Language and Literature (pp. 2990-3000). Mazandaran: Mazandaran University. Retrieved from <https://profdoc.um.ac.ir/paper-abstract-1022501.html>  [In Persian].
  88. Tabibzadeh, O. (2010). Persian Grammar Based on the Theory of Autonomous Groups in the Order of Dependence, (2nd ed.), Tehran: Center Retrieved from> https://nashremarkaz.com/book/A-persian-grammar/> [In Persian].
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 250
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 190


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب