1استادیار دانشکده ی الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2دانش آموخته دانشکده ی الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده
بزرگداشت و سوگواری بر وفیاتِ اولیای الهی و اظهارِ شادی در موالیدِ آنها یک آئین دینی، اجتماعی است که در بیشتر فرهنگهای بشری و آدابِ دینی مورد توجّه و اهتمام انسانها قرار دارد. این موضوع برخاسته از امور فطری و وجدانی است؛ زیرا آدمیان هر آنچه انتساب به محبوب داشته باشد و یاد او را زنده نگاه دارد، محترم می‌دانند و برایشان اهمیّت می‌یاید. این امر اگر در راستایِ محبّت خداوند و نیز مودّت کسانی باشد که خداوند محبّت آنها را واجب اعلام کرده است، قطعاً از مصادیق عبادت حقّ متعال محسوب می‌شود. چنانکه در آیات قرآن کریم و سیره‌ی پیامبر اکرم(ص) و امامان معصوم (ع) نیز موالید و وفیاتِ اولیاء الهی موضوعیّت دارد و برای مؤمنان، الهامبخشِ اقتداء و تأسّی به مسیرِ نورانی آنهاست. با واکاوی مفهوم عبادت و بررسیِ ادلّه جواز بزرگداشت موالید و وفیات اولیای الهی از منظر قرآن و روایات، آشکار می شود که این آداب، مصداق عبادت است. زیرا در تعالیم قرآن و سنّت، صراحتاً به دوستیِ آن بزرگواران فرمان داده شده است و تکریم زمانها و مکانهایی که مُنتسب به آن اولیاء عظیم‌الشأن است، در حقیقت، تعظیمِ فرمان خداوند بر مودّت آنهاست و از آنجا که فرمان محبّت اهلبیت (ع) محدود به زمانِ خاصّی نیست، گذشتِ زمانها از اهمیّتِ چنین آدابی نمی‌کاهد.
1Assistant Professor, Faculty of Theology and Religions, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2Graduated from Faculty of Theology and Religions, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Commemorating and mourning the death of divine saints (walīs) and expressing happiness in their births is a religious and social rite that is the focus of human attention in most human cultures and religious customs. This matter arises from natural and conscientious matters; Because people respect everything that is related to the beloved and keeps his memory alive, and it is important to them. If this is in line with the love of God and also the amity of those whom God has made it obligatory to love, then it is considered an example of worshiping the Almighty God. As in the verses of the Holy Qur’an and the biography of the Holy Prophet (PBUH), and the Infallible Imams (AS), the birth and death of divine saints are also relevant, for believers it is inspiring to follow and rely on their enlightened path. Analyzing the concept of worship and examining the proofs of the permissibility of commemorating the birth and death of divine saints from the perspective of the Qur’an and hadiths, it becomes clear that these customs are examples of worship; Because, according to the teachings of the Qur’an and Sunnah, the friendship of those nobles has been explicitly commanded and honoring the times and places that are attributed to those great saints is bowing to the command of God on their affection. Finally, as the command to love the Ahl al-Bayt (AS is not limited to a specific time, the passage of time does not reduce the importance of such ritual worship. Keywords: honoring divine saints, births, deaths outcomes of love
کلیدواژه‌ها [English]
Honoring divine saints, births, deaths outcomes of love
مراجع
قرآن کریم
ابن ابى‌حاتم عبدالرحمن بن محمد. (1419 ق)،تفسیر القرآن العظیم، عربستان سعودى: مکتبة نزار مصطفى الباز.
ابن أبی‌شامه، عبدالرحمن بن إسماعیل. (بی‌تا)، الباعث على إنکار البدع والحوادث، مکّه: مطبعه النهضة الحدیثة.
ابن اثیر، عزالدین بن‌الأثیر علی بن محمّد. (1409ق)، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت: دارالفکر.
ابن اعثم، احمد بن اعثم کوفی. (1411ق)، الفتوح، بیروت: دارالأضواء.
ابن‌باز، عبدالعزیز. (1378 ق)، مجموع فتاوی و مقالات، ریاض: دارالقاسم.
