تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 931 |
تعداد مقالات | 7,652 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,492,018 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,884,351 |
تحلیل گفتمان انتقادی برخی مولّفههای اظهار و بازنمایی کنش گران اجتماعی در داستان بیژن و منیژه | ||
زبان پژوهی | ||
مقاله 7، دوره 15، شماره 47، مرداد 1402، صفحه 185-212 اصل مقاله (393.86 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2021.34858.1986 | ||
نویسندگان | ||
عباسعلی آهنگر* 1؛ محمد امیر مشهدی2؛ زینب تیموری رابر3 | ||
1استاد زبانشناسی همگانی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
2استاد زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
3کارشناس ارشد زبانشناسی همگانی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
چکیده | ||
الگوی تحلیل گفتمان انتقادی ون لیوون (Van Leeuwen, 2008) الگوی جامعهشناختی-معنایی مبتنی بر تعاملات، کنشها و واکنشهای بین افراد است. پژوهش حاضر بر آن است به تحلیل برخی از مؤلفههای اظهار مطرح در این الگو و چگونگی بازنمایی کارگزاران اجتماعی در داستان «بیژن و منیژه» شاهنامه فردوسی بپردازد. به این منظور، نخست، تعریفهای مربوط به هر مؤلفه و زیرمؤلفههای مربوط ارائه شدهاند. سپس گونههای مختلف جملههای ساده، مرکب، جملههای با فعل محذوف و شبهجملهها از متن داستان استخراج گردیده، فراوانی و درصد کاربرد هر یک از آنها درون جدول گنجانده شده است. سپس، برای سنجش معناداری فراوانی کاربرد هر یک از مؤلفههای اصلی و زیرمؤلفههای مربوط از آزمون خیدو استفاده شدهاست. تجزیه و تحلیل یافتههای بهدستآمده نشان میدهند بیشترین فراوانی کاربرد مربوط به زیرمؤلفههای اصلی مورد بررسی اظهار، به ترتیب به مؤلفههای فعالسازی، نوعارجاعی، نامدهی، پیونددهی و تفکیکپذیری تعلّق دارد. از بین انواع مؤلفهها و زیرمؤلفههای مورد نظر فقط از زیرمؤلفة نامدهی رسمی استفاده نشدهاست. همچنین، یافتههای پژوهش نشان میدهد کاربرد مؤلفهی فعالسازی دارای بیشترین فراوانی و سطح معناداری است. این موضوع نشان دهندة بازنمایی کارگزاران اجتماعی به صورت پویا و فعال است که ناظر بر شکلگیری حماسه در بستری از رخدادها است. دومین زیرمؤلفه که بیشترین فراوانی کاربرد را داشته، نوع ارجاعی بودهاست و از بین انواع زیرمؤلفههای مربوط به آن کاربرد فردارجاعی بیشترین فراوانی را داشته و معنادار بودهاست. همچنین، یافتهها نشان میدهد پیونددهی بیشتر در یارکشیهای میدان جنگ استفاده شدهاست. آخرین مؤلفة گفتمانی که کمترین فراوانی کاربرد را داشته تفکیکپذیری بوده که سبب تمایز کارگزار از دیگران شدهاست. | ||
کلیدواژهها | ||
تحلیل گفتمان انتقادی؛ الگوی ون لیوون؛ مؤلفههای اظهار؛ کارگزاران اجتماعی؛ داستان «بیژن و منیژه» | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Critical Discourse Analysis of Some Inclusion Components and the Representation of Social Actors in “Bijan and Manijeh” Story: A Sociological-Semantic Approach | ||
نویسندگان [English] | ||
Abbas Ali Ahangar1؛ Mohammad Amir Mashhadi2؛ Zeinab Teimuri Rabor3 | ||
1Professor of General Linguistics, Department of English Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran. | ||
2Professor of Persian Language and Literature, Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran | ||
3M.A. in General Linguistics, Department of English Language and Literature , Faculty of Literature and Humanities, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
One of the topics that many linguists have considered in recent years is discourse analysis. Different researchers have presented and developed various points of view about critical discourse analysis such as Hodge and Kress (1976), Foucault (1980), Fairclough (1996 and 2002), Penny Cook (2001), Wodak and Meyer (2001), Mouffe (2001), Van Dijk (2004) and Van Leeuwen (1996, 2008) among others. In this regard, Van Leeuwen's (2008) critical discourse analysis model is a socio-semantic model, which rests on interactions, actions, and reactions between individuals. In fact, the present study has exclusively been carried out based on this model in order to understand how social actors are represented and also to see whether the application frequency of various discourse components related to inclusion in the story of "Bijan and Manijeh" from Ferdowsi's Shahnameh is significant or not. The components of inclusion under discussion having been analyzed in accordance with this model are as follows: 1) Association, the way to represent the social actors in a group and bring them together in an action. 2) Activation, the component that is used when social actors are active and are dynamically represented. 3) Differentiation, which refers to a situation in which social actors are differentiated from other actors because of their identities. 4) Nomination, which is divided into types of sub-components of formal nomination, informal nomination, semi formal nomination, and titulation. In formal nomination, social actors are introduced by referring to their last names and in informal nomination they are represented only by their first names. In semi-formal nomination, social actors are represented by their first and last names and in titulation they are referred to by titles. 5) Specification, which is divided into three sub-components: Individualism, Aggregation, and Collectivization. Individualism is a device to represent social actors by referring to a specific and unique name, collectivization means representing social actors by referring to general classes and groups, and aggregation denotes representing actors by referring to numerical sets (Van Leeuwen, 2008). The text under study in this research is the story of "Bijan and Manijeh" taken from Ferdowsi's Shahnameh. This poem comprises a total of 1312 verses out of the entire Shahnameh book. This story is made of a series of events that are perfectly connected. In the first verses of the story, the poet speaks about a female storyteller who has narrated the whole story to him, and the poet tells this story to readers again. By considering the importance of the Shahnameh book and using the discourse-oriented components related to inclusion as developed in Van Leeuwen's (2008) model, we can deal with how social actors are represented in the text of this story and then the way it is possible to describe, compare and analyze the application frequency of each component and the relevant sub-components. Correspondingly, the questions of the present study are as follow: How are the types of discourse components of inclusion in Van Leeuwen's (2008) model under investigation represented in the "Bijan and Manijeh" story? What kind of relationship exists between the application frequency of the various inclusion components analyzed following Van Leeuwen's (2008) model in "Bijan and Manijeh" story? According to these questions, the hypotheses of this study are as the following: Different types of discourse components of inclusion under investigation are represented in accordance with the discourse components of Van Leeuwen's (2008) model in "Bijan and Manijeh" story. There is a significant relationship between the application frequency of different inclusion components analyzed following Van Leeuwen's (2008) model in "Bijan and Manijeh" story. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
"Bijan and Manijeh" Story, Critical Discourse Analysis, Inclusion Components, Social Actors, Van Leeuwen's Model | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 415 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 224 |