تعداد نشریات | 25 |
تعداد شمارهها | 932 |
تعداد مقالات | 7,652 |
تعداد مشاهده مقاله | 12,492,644 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,884,530 |
تأثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر سبک های اسنادی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال افسردگی اساسی | ||
مطالعات روانشناختی | ||
مقاله 2، دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 66، فروردین 1401، صفحه 25-38 اصل مقاله (456.56 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/psy.2020.25634.1892 | ||
نویسندگان | ||
فرناز رادمهر1؛ جهانگیر کرمی* 2 | ||
1دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. | ||
2دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
چکیده | ||
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شناخت درمانی مبتنی برذهنآگاهی برسبک های اسنادی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ابتدا با آزمون غربالگری، 410نفر ازدانشجویان دختر، پرسشنامة افسردگی راتکمیل نمودند. از آنهایی که یک انحراف معیار بالاتر ازمیانگین گروه را کسب کردند، مصاحبة بالینی ساختار یافته به عمل آمد. سپس 24نفر که دارای افسردگی اساسی و ملاک های ورود بودند، به طور تصادفی در دو گروه 12نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های افسردگی بک- II و سبک اسناد سلیگمن و سینگ بود. گروه آزمایش طی 8 جلسة 2ساعته، به صورت گروهی تحت مداخلة شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی قرار گرفت. درپایان مداخله، پس آزمون و 2ماه بعد ازمداخله، پیگیری برروی دوگروه آزمایش و کنترل انجام شد. تحلیل داده ها با اجرای آزمون های تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معنی داری موجب افزایش سبک اسنادی رویدادها با پیامد خوب و کاهش سبک اسنادی رویدادها با پیامد بد شد. این نتایج درمرحلة پیگیری پایدار بود. باتوجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میشود، برای کاهش میزان سبک اسنادی بدبینانه وافزایش سبک اسنادی خوشبینانة دانشجویان دختر مبتلا به افسردگی اساسی از مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بهره برند. | ||
کلیدواژهها | ||
افسردگی اساسی؛ شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی؛ دانشجویان؛ سبکهای اسناد | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The Effect of Mindfulness based Cognitive Therapy on the Students Attribution Styles of with Major Depressive Disorders | ||
نویسندگان [English] | ||
Farnaz Radmehr1؛ Jahangir Karami2 | ||
1Ph.D. Student Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
2Associate professor, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The purpose of this study was to investigate the effect of mindfulness based of cognitive therapy on the student's attribution styles of with major depressive disorder. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design and follow-up with the control group. First, 410 individual female students completed the Beck-II Depression Inventory by screening test. Those who achieved a standard deviation above the mean of the group received a structured clinical interview. Then, 24 participants with major depression and inclusion criteria were randomly assigned to two groups of 4 in each experiment. The instrument of measurement in this study was Beck Depression Inventory - II and Attribution Style of Seligman and Singh. The experimental group underwent 8 sessions of 2-hour sessions of mindfulness-based cognitive therapy. At the end of the intervention, post-test and two months after the intervention, the control and experimental groups were followed up. Data were analyzed using descriptive and inferential tests including univariate and multivariate analysis of covariance. The results showed that mindfulness-based cognitive therapy significantly increased the attribution style of events with good outcome and decreased the attribution style of events with bad outcome. These results were consistent at the follow-up stage. Based on the results of this study, it is suggested that mindfulness-based cognitive therapy intervention be used to reduce the level of pessimistic attribution style and to increase the optimistic attribution style of female students with major depression. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Attribution Styles, Cognitive-based mind-awareness therapy, Major depression, student | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
انجمن روانپزشکی امریکا. (2019). متن تجدیدنظر شده راهنمای تشخیصی وآماری اختلالهای روانی ویراست پنجم، ترجمه: دکتر فرزین رضاعی، دکتر علی فخرایی، دکتر آتوسا فرمند، علی نیلوفری، دکتر ژانت هاشمی آذر، دکتر فرهاد شاملو.(1398)، تهران:ارجمند. بهرامی، مهشید؛ دهدشتی، علیرضا و کرمی، میثم. (1396). بررسی میزان شیوع افسردگی وبرخی عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سال 1395. مجله علوم پزشکی زانکو، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، 18(58): 32-24. حمیدی، فریده و جلیلیان، هانیه. (1397). تأثیر شناختدرمانی مبتنی برذهنآگاهی برسبکهای اسنادی دانشآموزان. خانواده و پژوهش، 15(41)، 102-85. رادمهر، پروانه. (1394). اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی برسوگیری تعبیر، باورهای فراشناختی ونگرشهای ناکارآمد درنوجوانان مبتلا به همبودی اضطراب اجتماعی و افسردگی. پایان نامه کارشناسیارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه لرستان. شیرازیتهرانی، علیرضا؛ میردریکوند، فضلالله و جاودانی، مریم. (1397). اثربخشی آموزش بازسازی شناختی در اصلاح سبکهای اسنادی دانشآموزان، فصلنامه مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، 4(12): 78-70. فتحیآشتیانی، علی و داستانی، محبوبه. (1392). آزمونهای روانشناختی: ارزشیابی شخصیت و سلامت روان، تهران: بعثت. قدمپور، عزتاله؛ غلامرضایی، سیمین و رادمهر، پروانه. (1395). اثربخشی شناختدرمانی مبتنی برذهنآگاهی برمیزان سوگیری تعبیر و نگرشهای ناکارآمد درمبتلایان به اختلال همبودی اضطراب اجتماعی وافسردگی، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، 18(2): 34-21. قوشچیانچوبمسجدی، سمانه؛ مکوندحسینی،شاهرخ؛ نجفی، محمود و بیگدلی، ایمانالله. (1396). مقایسه اثر بخشی درمان های تکمیلی آموزش روانی-فردی وآموزش روانی-خانواده برعلایم افسردگی و شیدایی بیماران دو قطبی نوع یک تحت درمان دارویی. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبائی، 7(27): 203-181. کیمیایی، سیدعلی و غریب، سمیه. (1388). رابطه بین راهبردهای یادگیری وسبکهای اسناد در دانشآموزان، مجله علوم رفتاری، 3(2): 104-99. محمدامینزاده، دانا؛ اسمری، یوسف و حسینثابت، فریده. (1395). نقش سبکهای دلبستگی وسبکهای اسناد در پیشبینی رضایت اززندگی دردانشجویان افسرده. پژوهنده، 21(4): 232-224. American Psychiatric Association. (2019). Diagnoostic and statistical manual of mental disorder American Psychiatric Publishin. Translated by Rezaee F, et al (2019). Tehran: Arjmand Publication. (Text in Persian). Bahrami, M., Dehdashti, A.R., Karami, M. (2017). Investigation depression prevalence and related effective factors among students at health faculty Semnan University of Medical Sciences in 2017, Iran. Zanko Journal Medical Sciences. 18 (58) :24-32 Butler, A. C; Beck, A. T. (1995). Cognitive therapy for depression. The Clinical Psychologist, 48(3), 3-5. Ebert, D. D., Buntrock, C., Mortier, P., Auerbach, R., Weisel, K. K., Kessler, R. C., Cuijpers, P., Green, J. G., Kiekens, G., Nock, M. K., Demyttenaere, K., & Bruffaerts, R. (2019). Prediction of major depressive disorder onset in college students. Depression and anxiety, 36(4), 294–304. Fathiashtian A, Dastani M. (2013). Psychological testes: personality assessment and mental health. Tehran: Be'sat. (Text in Persian). Ghadampour, E., Gholamrezaei, S., and Radmehr, P. (2016). The effectiveness of mindfulness–based cognitive therapy on interpretation bias and dysfunctional attitude in Suffering disorder comorbidity social anxiety and depression. Journal of Shahrekord University of Medical Science, 18(2): 21-34(Text in Persian). GhoshchianChobmasjedi, S., MakvanHosseini, Sh., Najafi, M., and Bigdeli, I. (2017). Comparing effectiveness of complementary family and individual psycho-education on depression and maniac episodes of the bipolar disordered patients under medical therapy. Quarterly of Clinical Psychology Studies, Allameh Tabataba’i University, 7(27): 181-203(Text in Persian). Hamidi, F., and Jalilian, H. (2019). The effect of mindfulness-based cognitive therapy on attribution styles of students. Family and Research Journal, 15(4):85 -102(Text in Persian). Houston, D. M. (2016). Revisiting the relationship between attributional style and academic performance. Journal of Applied Social Psychology, 46(3), 192–200. Kimayei S. A, Gharib, S. (2009). The relationship between learning Strategies and document styles in students. Journal of Behavior Science. 3(2): 99-104(Text in Persian). Kim-Spoon, J., Ollendick, T., & Seligman, L. D. (2012). Perceived competence and depressive symptoms among adolescents: The moderating role of attributional style. Journal Child Psychiatry & Human Development, 43(4), 612-630. Liu, C., & Bates, T. C. (2014). The structure of attributional style: Cognitive styles and optimism–pessimism bias in the attribution style questionnaire. Personality and Individual Differences, 66(10), 79-85. Liu, M. T., Wang, F., & Peng, K. (2017). The Depressive attribution style is not that depressive for buddhists. Frontiers in psychology, Jun 28; 8, 1003-1010. doi: 10.3389/fpsyg.2017.01003 Mohamadaminzadeh, D., Asmari, Y., Hosseinsabet, F. (2016). The role of attachment styles and attribution styles in predicting life satisfaction in students with depression. Journal Pejouhandeh. 21(4): 224-232(Text in Persian). Radmehr. P. (2015). The effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on interpretation bias, meta-cognitive beliefs and dysfunctional attitude in adolescences suffering comorbidity social anxiety and depression. Thesis for Maters degree in General of Psychology. Lorestan University. Rice, F., Riglin, L., Lomax, T., Souter, E., Potter, R., Smith, D.J., Thapar, A.K. and Thapar, A. (2019). Adolescent and adult differences in major depression symptom profiles. Journal of Affective Disorders, 243(15): 175-181. Rubenstein, LM, Freed, RD, Shapero, BG, Fauber, RL, Alloy, LB. (2016). Cognitive attributions in depression: Bridging the gap between research and clinical practice. Journal Psychotherapy Integration, 26(2): 103-115. Seligman, M., E., R. (1990). Learned optimistic. New York: Bucket Books. Shirazi Tehrani, A., Mirdrikund, F., Javadani, M. (2018). The effectiveness of cognitive reconstruction training in modifying students' attributional styles, Journal of Educational and School Studies. 4(12): 70-78(Text in Persian). Slyepchenko, A., Maes, M., Köhler, C.A., Anderson, G., Quevedo, J., Alves, GS., Berk, M., Fernandes B.S., Carvalho, A.F. (2016). T helper 17 cells may drive neuroprogression in major depressive disorder: Proposal of an integrative model. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 64(5), 83-100. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,048 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 544 |