پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 939 |
| تعداد مقالات | 7,734 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,750,172 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,073,572 |
ابزار بصری مینیمال، نقد ماکسیمال: پژوهشی بر رویکرد انتقادی هنر دانیل بورن | ||
| جلوه هنر | ||
| دوره 12، شماره 3 - شماره پیاپی 28، آذر 1399، صفحه 39-54 اصل مقاله (1000.57 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jjh.2020.28893.1456 | ||
| نویسندگان | ||
| جمال عرب زاده* 1؛ منصور حسامی2؛ الهه پنجه باشی3 | ||
| 1اســتادیار گروه نقاشــی، دانشــکده هنرهای تجسمی، دانشگاه هنر، تهران، ایران، نویسنده مسئول. | ||
| 2دانشــیار گروه نقاشــی، دانشکده هنر، دانشــگاه الزهرا، تهران، ایران. | ||
| 3استادیار گروه نقاشی، دانشکده هنر، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| دانیل بورِن، یکی از هنرمندان تجسمی مطرح فرانسوی در عرصه بینالمللی هنر است. او فعالیت خود را از اواخر دهه شصت میلادی آغاز و در طول بیش از چهل سال فعالیت هنری تنها به عنصر تجسمی سادهای اکتفا کرد، که عبارت از نوارهای عمودی متناوب سفید و رنگی است. برخلاف این رویکرد مینیمالیستی، هنر بورن با ابعاد بسیار متنوعی از دنیای هنر برخورد داشته و در مقابل تعدادی از مهمترین نهادهای هنری، هم‌چون موزهها و ساز و کارهای مالی هنر، موضع گیری انتقادی داشته است. وجه اصلی هنر او، مداخله در مکان با آفرینش اثری هنری است که مخاطب را به نسبت فضای نمایش در موقعیتی پرسشگرانه قرار میدهد. اثر بورن غالبا با تحمیل خود و عدول از قواعد مکان، نیروهایی بیرونی(اقتصادی، هنری، سیاسی، اجتماعی،...) را به نمایش میگذارد که دنیای ما را شکل میدهند. پرسش اصلی مقاله پیش رو، وجه انتقادی هنر بورن را هدف گرفته است و در این راستا، پرسش‌هایی در مورد ارتباط اثر با مکان و نحوه به نمایش درآمدن آن، جایگاه مخاطب در رابطه با اثر هنری و هم‌چنین، نحوه حضور او در مکان در رابطه با معماری، طرح مینماید. این پژوهش با طرح مفاهیم اصلی هنر بورن، با رویکردی تحلیلی به ابعاد انتقادی مهم آن پرداخته و سعی در نشان دادن جنبههای متنوع کارکرد عناصر هنر او و تاثیراتش دارد. نتیجه پژوهش، بر گفتمانهای انتقادی حاصل از کنشهای هنرمند بحث میکند؛ که با تغییر کارکرد یا تحمیل فرایندهایی به اثر، به‌وضوح در جهت به چالش کشیدن عملکرد نهادهای(فرهنگی، عمومی، اقتصادی،...) نمایش آثار هنری، حرکت میکند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژه‌های کلیدی: دانیل بورِن؛ ابزار بصری؛ نهادهای هنری؛ هنر انتقادی؛ هنر معاصر؛ درمکان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Minimal Visual Elements, Maximum Critics: A Study on the Critical Approach of Daniel Buren Art | ||
| نویسندگان [English] | ||
| J. Arabzadeh1؛ M. Hessami2؛ E. Panjehbashi3 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Painting, Faculty of Visual Arts, University of Arts, Tehran, Iran (Corresponding Author) | ||
| 2Associate Professor, Department of Painting, Faculty of Arts, Alzahra University, Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Department of Painting, Faculty of Arts, Al-Zahra University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Daniel Buren is a well-known French visual artist in the international scene. He started his artistic work in the late 60s and during more than forty years of artistic activity, he relied only on a simple visual element consists of vertical alternating white and colored stripes. In contrast to the Minimalism, Buren’s art has dealt with different aspects of the art world and has been assumed a critical approach against the huge number of the most important cultural institutions such as museums and the art financial mechanisms. The main character of his art is to intervention in space by creating an artwork which will put the spectator in a critical position against the condition of the presentation of the artwork. By imposing itself in space and by passing the rules that establish it, Buren's art shows the forces that forged our world. The main question in the present paper targeted the critical side of Buren art; in this regard, the questions are mostly about the relationship between the art work and the place, how to display and the position of the audience about it and his presence in the place in relation to the architecture. This research regards to the basis of Buren Art concepts, with an analytical approach to its important critical aspect, tries to show the various aspects of the function of the elements of his art and its effects. To this end, the paper presents a historical picture of neo-avant-garde tendencies in the 1960s. The study of these movements shows a kind of abstinence and simplicity in the artistic expression of the artists of this period. This is a result of the conceptualization of art. This less expressing of means of artistic expression show itself in different ways; his expressions of own, his gestures, his approach to the subject, material or media. This tendency which caused the minimalism in the united states will emerge in movements such Arte Povera in Europe, as well as in some nouveau-realists. The BMPT group, of which Buren was a key member, was formed on the basis of a similar trend, whose basic principle was the economy of visual elements. Minimizing the visual element in Buren's work by referring to colored same size tapes, made it possible for him to eliminate the illusion that was one of the ancient functions of painting and allowed the spectator to see the artworks in a neutral context. Such a view, free from unnecessary visual elements, facilitated the possibility of taking a critical position. Another important element of Buren's art that this article tries to explain is the concept of authenticity. By creating non-transferable or reproducible artworks, Buren explores the fundamental issue of authenticity that is in relation to the ownership and commodity value. Buren's works are thought and realized in the particular places. The transfer of ownership of these works is one of the artist's critical discourses. To this end, by defining special contracts, he tries to have some kind of control over his work of art even after handing. Therefore, determining the authenticity of artist's work does not depend on the market, but on the conditions that the artist defines. So, renouncing the conditions defined by the artist will cause the loss of authenticity of his work. Finally, the article deals with one of the most important keywords of the artist's innovative words, which is the concept of "in situ". Buren's work puts the spectator in a special interaction with spatial elements. These elements include facade, landscape, frame, point of view and architecture. In these works, we observe the artist's ironic tone to the elements that form our vision field in a certain place. It can be seen that each of the operations performed by the artist highlights an invisible aspect of the work's spatial context. The result of this research discusses the critical discourses resulting from the artist's actions, which, by changing the function or imposing processes on the work, clearly aim to challenge the performance of institutions (cultural, public, economic, etc.) which determine the presentation of artwork. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: Daniel Buren, Visual Elements, Art Institutions, Critical Art, Contemporary Art, In Situ | ||
| مراجع | ||
|
منابع بورگر، پیتر(1386). نظریه هنر آوانگارد، ترجمه م. اخگر، تهران: مینوی خرد. عزیزیان گیلان، حامد(1392). درس‌های فیلسوفِ هنرمند: دوشان، بورن، نیومن و فرانسیس به روایت لیوتار، کیمیای هنر، دوره 2، شماره 7، 63-78. کرامر، هیلتون(1389). عصر آوانگارد، ترجمه پرتو اشراق، تهران: ناهید. موسویان، سمیه(1398). رویکردها و ویژگی‌های آثار حجمی معاصر غرب(مورد پژوهی از 1980 تا 2000)، جلوه هنر، دوره 11، شماره 2، 81-92.
Refrences: Azizian Gilan H. (2013). Lessons of Artist Philosopher: Lyotard on Duchamp, Buren, Newman, and Francis, Kimiya-ye-Honar, 2 (7), 78-63 (Text in Persian). Buren, D. (1988). Photos-souvenirs 1965-1988, Art édition. Buren, D. (1991). Les écrits: 1965-1990 (Vol. 1), Bordeaux: CapcMusée d'art contemporain de Bordeaux. Buren, D. (1998). Au sujet de…, Entretien avec Jérôme Sans, Paris: Flammarion. Buren, D. (2002). Mot à mot. Paris: Centre Pompidou/ Éditions Xavier Barral/Éditions de La Martinière. Buren, D. (2012). Les Ecrits: 1965-2012 (Vol. 1), Paris: Flammarion. Buren, D. (2013). Les Ecrits: 1965-2012 (Vol. 2), Paris: Flammarion. Bürger, P. (2007). Theory of the Avant-Garde, Translated by Majid Akhgar, Tehran: Miooy-e-Kherad (Text in Persian). Catalogue Sanction of the Museum, (1973). Oxford: Museum of Modern Art. Kramer, H. (2010) The Age of the Avant-Garde, Translated by Parto Eshragh, Tehran: Nahid (Text in Persian). Laurent, T. (2002). Mots-clés pour Daniel Buren, Paris: Au même titre. Lyotard, J. F. (1978). Notes préliminaires sur la pragmatique des œuvres (en particulier de Daniel Buren). Critique (378), 1075-1085. Lyotard, J. F. (2012). Ecrits sur l’art contemporain et les artistes = Writings on Contemporary Art and Artists : Que peindre ?, Louvain: Leuven University Press. Moosavian, S. (2019). Contemporary Western Volumetric Works Approaches and Features (Case Study from 1980 to Present), Glory of Art (Jelve-y-honar), Alzahra Scientific Quarterly Journal, 11 (2), 81-92 (Text in Persian). Nakamura, Y. (2013). Les rayures comme un support/une indication : L’art de Daniel Buren par rapport au minimalisme. AZUR, 41-60. Nakamura, Y. (2015). Le support de la vue et le dispositif du jeu et de la réflexion :Les Deux Plateaux de Daniel Buren. AZUR (15), 67-86. Paré, A. L. (1991). Daniel Buren : l’art(iste) para/site. Espace : Art actuel, 47-51.
URLs: URL1. https://www.danielburen.com URL2. https://www.centrepompidou.fr URL3. http://www.ozartsetc.com | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 645 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 337 |
||