رستگار جزی, پرویز, محمدی, علی اصغر, قاسم پور, محسن, روحی برندق, کاووس. (1399). اعتبار سنجی اصالت انتسابها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن. جلوه هنر, 17(2), 137-166. doi: 10.22051/tqh.2020.29093.2680
پرویز رستگار جزی; علی اصغر محمدی; محسن قاسم پور; کاووس روحی برندق. "اعتبار سنجی اصالت انتسابها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن". جلوه هنر, 17, 2, 1399, 137-166. doi: 10.22051/tqh.2020.29093.2680
رستگار جزی, پرویز, محمدی, علی اصغر, قاسم پور, محسن, روحی برندق, کاووس. (1399). 'اعتبار سنجی اصالت انتسابها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن', جلوه هنر, 17(2), pp. 137-166. doi: 10.22051/tqh.2020.29093.2680
رستگار جزی, پرویز, محمدی, علی اصغر, قاسم پور, محسن, روحی برندق, کاووس. اعتبار سنجی اصالت انتسابها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن. جلوه هنر, 1399; 17(2): 137-166. doi: 10.22051/tqh.2020.29093.2680
اعتبار سنجی اصالت انتسابها در محتوای کتاب مصباح الشریعه وتاملی در مساله تدلیس و جعل در آن
1دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
2استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه علامه طباطبایی
3استاد گروه قرآن و حدیث دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.
4دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
کتاب مصباحالشریعه و مفتاحالحقیقه اولبار توسط سید بن طاووس در قرن هفتم معرفیشده است. نویسنده این کتاب و دوره زیست او هیچگاه مشخص نبوده و به جهت آنکه تمام ابواب آن با قال الصادق (ع) آغاز میشود، در شمار آثار منسوب به امام صادق (ع) بهحساب میآید. درستی یا نادرستی این انتساب همیشه موردبحث بوده و در مورد نویسنده کتاب نیز اقوال مختلفی بیانشده است. بررسیهای مبتنی بر تحلیل محتوای کمی و کیفی کتاب نشان میدهد اکثر آنچه در این کتاب بهعنوان حدیث یا نقل از غیر معصوم آمده دارای اصلی در کتابهای دیگر نیست و مصباح در نقل آنها متفرد است. علاوه بر آن بسیاری ازآنچه که در مصباح آمده و در کتابهای دیگر نیز ذکرشده، دارای اختلاف در انتساب است. چرایی به وجود آمدن چنین پدیدهای تاکنون بسیار کم مورد تحلیل قرارگرفته است. پژوهش حاضر با روش اسنادی و تحلیل محتوای کمی و کیفی با دامنه منابع حدیثی، تاریخی،تفسیری و عرفانی شیعه و سنی، درصدد اثبات این فرضیه است که احتمال آنکه تمامی ابواب مصباحالشریعه توسط یک صوفی نگاشته شده یا املا شده باشد و سپس همه آنها با قید «قال الصادق» به امام ششم منتسب شده باشد بههیچروی منتفی نیست اتفاقی که در مورد آثاری همچون حقایق التفسیر سلمی واقعشده است.
2Assistant Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences Allame Tabatabaei University
3professor of Department of Qur’an and Hadith Sciences hn University of kashan
4Associate professor of the University of Tarbiat Modarres
چکیده [English]
Misbāh al-Sharī'a wa Miftāhal-Haqīa was first introduced by Sayed Ibn Ṭāwūs in the 7th century (AH). The author and time of compiling have never been known; yet since all chapters of the book begin with the phrase “Al-Sadiq said”, it is considered as one of the works attributed to Imam Sadiq (AS). The validity of this attribution has always being challenged. In addition, various views have been proposed about the author of the book. Quantitative and qualitative content analysis on the book reveals that most of its content, i.e. hadiths or quotations from other fallible persons, do not find their own origins in other books and so Misbāh is the only source for quoting them. Moreover, many of such statements mentioned in Misbāh and other books are considered differently in attribution. Few studies have investigated why this has occurred. Therefore, the present study adopting a documentary method along with quantitative and qualitative content analysis, covering historical, interpretive, hadith-related, and mystical sources of both Shiite and Sunni, aims to prove this hypothesis that all the chapters of Misbāh al-Sharī'amay be written or transcribed by a Sufi who then added the phrase “Al-Sadiq said” to the beginning of all these narratives to attribute them to Imam Sadiq (AS): just as some texts that a similar event has occurred to such as Sulamī’s ‘Haqā’iq al-Tafsīr’ Keywords: Misbāh al-Sharī'a, Sayed Ibn Ṭāwūs, Tadlīs and Tahrīf, Manuscript, Sufism.
کلیدواژهها [English]
Misbah Al-Shariah, Seyyed Ibn Tawus, Deceit and Forgery, Manuscript, Sufism