پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 939 |
| تعداد مقالات | 7,735 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,724,446 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,066,139 |
گواهنمایی در اقناع بازپرس | ||
| زبان پژوهی | ||
| مقاله 13، دوره 12، شماره 36، آذر 1399، صفحه 281-307 اصل مقاله (571.58 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2020.27812.1771 | ||
| نویسندگان | ||
| مسعود دهقان* 1؛ عطیه کرمی2 | ||
| 1دکترای تخصصی زبانشناسی، استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی و زبانشناسی، دانشکدۀ زبان وادبیات، دانشگاه کردستان | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد زبانشناسی، دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان | ||
| چکیده | ||
| گواهنمایی، ابزاری زبانی است که در معنای نخستین‌اش، برای مشخص‌سازی و رمزگذاریِ منبعِ اطلاع و عملکردِ گوینده یا نویسنده در درست جلوه دادنِ سخن، بهکار برده می‌شود. پس از آن گواهنمایی، در معنای ثانویه اش و به صورت ضمنی، میتواند قطعیت خبر را نشان دهد. به بیانی، زمانی‌که گواهنمای دیداری به کار گرفته شود فرد، رویداد یا خبری را از نزدیک مشاهده میکند. سپس فرد به فراخور آن اطلاع‌بخشی، قاطعیت بیشتری در پیوند با بیان آن رویداد به دست می‌آورد. تاکنون متن‌های بسیاری بر پایة قاطعیت کلامی مورد بررسی قرار گرفته اند که از این جنبه میتوان آن‌ها را به گروههای جداگانه‌ای دسته‌بندی نمود. زبانشناسی حقوقی- به عنوان دانشی نو و بینارشته ای، میتواند روند رسیدگی به پرونده‌های قضایی را سرعت بخشیده و به درکِ قاضی و بازپرس در امر قضاوت کمک کند. از این رو، کاربرد و اهمیت ساخته ای گواهنما در زبانشناسی حقوقی، هنگامی روشن می‌شود که متهم در تلاش است تا با قسم خوردن، شرح جزءبه جزء رخداد و موارد مشابه خود را از اتهام به جرمی مبرا سازد. همچنین متهم می‌خواهد صدقِ گفتارش را با گواهنمایی نشان دهد و قاضی یا بازپرس را متقاعد نماید. پژوهش حاضر، با هدفِ تأثیرِ کاربرد گفتمانی گواهنمایی در اقناعِ قاضی یا بازپرس، به تحلیل اظهاراتِ دو فرد متهم به قتل (یک آقا و یک خانم) در دو پروندة کیفری، بر پایة زبانشناسی حقوقی و ابزارهای زبانی انجام شده‌است. یافته‌ها نشان داد که متهم‌ها از ساخته ای گواهنما همچون ساخت زمان گذشتة ساده بهره می‌برند. متهم‌ها همچنین از ساخته ای گزارشی، افعال گواهنما مانند دیدن، به عنوان یک فعل حسی و واژه‌های گواهنما -که متهمین در کلام خود برای افزایش تأثیرپذیری و اعتباربخشی به سخن خود و متقاعدسازی بازپرس استفاده می‌کنند. این متهم‌ها سعی دارند با این ابزارهای زبانی، بازپرس را متقاعد کرده و اتهام واردشده را انکار نمایند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زبانشناسی حقوقی؛ ساختهای گواهنما؛ اقناع؛ قاضی یا بازپرس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evidentiality in the interrogator's Persuasion | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Masoud Dehghan1؛ Atiyeh Karami2 | ||
| 1PhD in Linguistics, Assistant Professor, Department of English Language and Literature and Linguistics, Faculty of Language and Literature, University of Kurdistan | ||
| 2Master student of linguistics, Faculty of Language and Literature, University of Kurdistan | ||
| چکیده [English] | ||
| Forensic Linguistics is an interdisciplinary field that began its work in the US and European courts in 1997. Since then, linguists have been able to expedite the processing of many cases by analyzing linguistic tools. Forensic Linguistics, which is one of the new trends in applied linguistics, aims to spread and achieve justice in the community, widely used in all areas of linguistics, such as Discourse Analysis, Syntax, Semantics, Phonology, Dialectics, Phonetics, and Stylistics. The approach taken by Fairclough (1989:5) for language analysis is called Critical Language Study (henceforth CLS). This critical approach pursues the specific purpose of revealing the connection between language, power, and ideology that is hidden to the people. In his view (1995:555), the purpose of critical discourse analysis (henceforth CDA) is to formulate the link between the features of texts and discursive interactions and the cultural-social characteristics of the contexts in which they are used. The importance of examining the defendants' discourse is such that the judge issues the final verdict based on the evidence in the case and the analysis of the truth of their defense. Language is a means of communication that humans owe their survival to. Moreover, the knowledge of linguistic tools helps to appreciate each other. Evidentiality is a linguistic tool to specify information source as well as speaker or writer performance in order to make clear their speech in a way that news validity has a greater impact on the audience. Studies show that different texts can be divided into separate categories. Forensic Linguistics as a new science which has started its work since 1997 in judicial courts of America and England can accelerate the process of handling judicial cases and help judge and interrogator in judgment. The use and significance of evidential structures are determined when an accused person attempted to swear by any means, except for an accident, etc., from the charge of a crime, show the truth of his speech and convince the judge or interrogator. So, the aim of the current research is to investigate the effect of the verbal application of evidentiality used in judge or interrogator's persuasion. In this research, we analyzed the statements of two accused of murder (a man and a woman) in two criminal cases based on Forensic Linguistics and linguistic tools. The findings of this research showed that the accused individuals use evidentiality as a linguistic tool to persuade the interrogator and then deny the accusation. Also, the results of the current research showed that the accused individuals use simple past tense, reported structures, evidential verbs like seeing, as a sensory verb, evidential words and swearing for a greater impact, increasing credibility of their speech and persuading the interrogator. The authors of this study seek to answer the question of whether using evidential constructions as a linguistic tool can persuade a judge or interrogator to do something or prevent him or her from doing something and how the accused individuals use these constructions as the discourse strategy in order to persuade the judge and the interrogator to absolve themselves from the accusation of committing the crime. Evidentiality is a grammatical category whose primary meaning is the source of the news. This category covers the way information is acquired without being related to the degree of certainty of the speaker's statements and their correctness and incorrectness (Aikhenvald, 2004:3). He also said that about one fourth of the world languages have evidentiality as grammatical categories whose role is to represent the source of information. For example, in a language, such as the Jarawara language (including the Amazonian languages in which evidentiality is observed readily, and is used as a grammatical category), in the south of the Amazon, it introduces what the speaker observes as the first-hand evidentiality. He uses a non-first-hand evidentiality of what he does not observe. The results showed that the accused individuals attempted to make use of evidential verbs, perceptual verbs, and evidential words such as general, numbers, demonstratives, spatial and temporal markers, and oaths to show the truth of their speech. Also, the findings showed that they attempted to deceive the interrogator and absolve themselves of accusations by using these evidential constructions. The present study consists of four sections. In the first section, we introduce the field of Forensic Linguistics and the use of evidential constructions in the analysis of forensic discourse comprising speech or written. Then we will introduce a number of done researches in the field of Forensic Linguistics. Also, we will explain the nature of the methodology of this study, and provide a brief description of the trend of the two case studies which are analyzed during this study. In the next section, we will focus on the theoretical foundations used in data analysis. In the third section, we will analyze and examine the statements of the accused individuals by providing examples of two real cases based on the above mentioned theoretical grounds. And in the closing section, we will provide a brief description of the findings of the present study. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Forensic Linguistics, Evidential Constructions, Persuasion, Judge or Interrogator | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
آقاگلزاده، فردوس (1384). «زبانشناسی قضایی (قانونی): رویکردی نوین در زبانشناسی کاربردی». مجموعه مقاله های نخستین همایش انجمن زبانشناسی ایران. به کوشش مصطفی عاصی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی. صص 215-225. آقاگلزاده، فردوس (1391). زبانشناسی حقوقی: رویکرد نظری و کاربردی. چ 2. تهران. نشر علم. آقاگلزاده، فردوس و زائری عظیمه (1394). «توصیف و تحلیل شیوه‌های کلامی و غیرکلامی متهمان جهت اقناع در دادگاههای علنی ایران: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری (زبانشناسی حقوقی)». دومین همایش ملی زبانشناسی حقوقی: تحلیل گفتمان حقوقی. به کوشش فردوس آقاگل زاده. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. صص 13- 33. الیاسی، محمدحسین (1388). «مبانی نظری اقناع و مجابسازی». مطالعات بسیج. سال 12. شمارة 41. صص 45-71. امیدواری، آرزو و ارسلان گلفام (1396). «بررسی گواهنمایی در زبان فارسی: رویکردی رده شناختی». جستارهای زبانی. دورة 8. شمارة 1. صص 79-99. امیدواری،آرزو و ارسلان گلفام (1394). «بررسی ارتباط گواهنمایی زبانی با شخصیت پردازی در فیلم با استناد به فیلمنامه جدایی نادر از سیمین». زبان و زبان شناسی. دورة 11. شمارة 21. صص 1-23. بدخشان، ابراهیم، دهقان، مسعود و فرشاد دهقان (1394). «تحلیل کاربردشناختی نظریة کنش‌های گفتاری آستین و سرل در متن بازپرسی». دومین همایش ملی زبانشناسی حقوقی: تحلیل گفتمان حقوقی. به کوشش فردوس آقازاده. تهران: پژوهشگاه علومانسانی و مطالعات فرهنگی.صص 51-73. حلاجزاده بناب، حسین، سید فرید خلیفه لو و فردوس آقاگلزاده (1397). توصیف و تحلیل ساختهای ایدئولوژیک در گفتمان دادگاه خانواده، زنهای خواستار طلاق بر پایة دیدگاه وندایک (2006): رویکرد زبانشناسی حقوقی. رسالة دکتری. دانشگاه سیستان و بلوچستان. دهقان، مسعود و بهمن حیدری (1396). «بررسی و تحلیل سبک کلامی متهمین در نظام قضایی ایران». سومین همایش ملی زبانشناسی حقوقی: تحلیل گفتمان حقوقی. به کوشش فردوس آقاگلزاده. تهران دانشگاه تربیت مدرس. صص 11-29. رضایی، والی (1393). «بررسی گواهنمایی در زبان فارسی امروز». پژوهشهای زبانی. سال 5. شمارة 1. صص 21-40. روشن، بلقیس و نفیسه صفی (1394). «ویژگی‌های کلامی جدال‌های میان زنان و مردان در دادگاههای خانواده شهر تهران». دومین همایش ملی زبانشناسی حقوقی: تحلیل گفتمان حقوقی. به کوشش فردوس آقازاده. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. صص 141-165. کاظمی، یوسف و علی اکبر احمدی (1387). مصاحبه و بازجویی فنی اطلاعاتی. تهران: انتشارات بهآموز: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، معاونت آموزشی ناجا. متولی، کاظم (1384). افکار عمومی و شیوه های اقناع. چ 1. تهران: انتشارات بحجت. محمودزاده، هما و بهروز محمودی بختیاری (1394). «کاربرد سبک شناختی عناصر انسجامی در متون حقوقی: بررسی آرای دادگاهها». دومین همایش ملی زبانشناسی حقوقی: تحلیل گفتمان حقوقی. به کوشش فردوس آقاگلزاده. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. صص 178-207. مؤمنی، نگار و سیروس عزیزی (1394). «نقش تغییر موضوع و نقض اصول گرایس توسط متهم در بازجویی ها: مطالعة موردی در آگاهی تهران بزرگ». زبان پژوهی. دورة 7. شمارة 16. صص 159-179. References
Aghagolzadeh,F. (2005). Forensic linguistics: new approach in the applied linguistics. In M. Assi (Ed.),Proceedings of the first conference of the Linguistics society of Iran (pp. 215-225). Tehran: Allameh Tabataba'i University [In Persian].
Aghagolzadeh, F. (2013) Forensic linguistics: theoretical and practical approach (2nd ed). Tehran: Elm [In Persian].
Aghagolzadeh,F., & Azimeh, Z. (2016). Description and analysis of verbal and non-verbal perception techniques in open courts of Iran: criminal court discourse analysis (forensic linguistics). In F. Aghagolzadeh (Ed.), 2nd Conference on Forensic Linguistics: Forensic Discourse Analysis (pp. 13-33). Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies [In Persian].
Aikhenvald, A. Y. (2004). Evidentiality. New York: Oxford University Press.
Aikhenvald, A. Y. (2019). The tenets of the unseen: the preferred information source in Tariana. The Mouth: Critical Studies on Language, Culture and Society, 4, 59-75.
Badakhshan, E., Dehghan, M., & Dehghan, F. (2015). A pragmatic analysis of the function of Austin and Searl's speech acts in an interrogative text. In F. Aghagolzadeh (Ed.), Proceedings of the 2nd Conference on Forensic Linguistics: Forensic Discourse Analysis (pp. 51-73). Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies [In Persian].
Brridge, K. (2001). Blooming English. Sydney: ABC.
Chafe, W. L., & Nichols, J. (1986). Evidentiality: the linguistic coding of epistemology. Norwood. N J: Ablex
Coulthard, M., Johnson, A., & Wright, D. (2017). An introduction to forensic linguistics language in evidence (2nd ed). Abingdon: Routledge.
De Haan, F. (1999). Evidentiality and epistemic modality: setting boundaries. Southwest Journal of Linguistics, 18, 83-102.
Dehghan, M., & Heidari, B. (2017). The study and analysis of the verbal style of defendants in Iranian judicial system. In F. Aghagolzadeh (Ed.), Proceedings of the 3rd Conference on Forensic Linguistics: Forensic Discourse Analysis (pp. 11-29). Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies [In Persian].
Delancy. S. (2001). The imitative and evidentiality. Journal of Pragmatics. 33, 369-82.
Elyasee, M. H. (2010). The Theoretical and Practical Foundations of Convincing and Persuading. Motaleate-Basij, 12 (41), 45-71 [In Persian].
Fairclough, N. (1989) Language and power. London: Longman.
Fairclough, N. (1995) Critical discourse analysis: the critical study of language. London: Longman.
Halaj-Zadeh Bonab, H., khalifeh-Loo, S. F., & Aghagolzadeh, F. (2018). Describing and analyzing ideological structures in family court discourse, divorce women based on Van Dike's viewpoint (2006): the forensic linguistic approach (PhD dissertation). Sistan and Baluchistan University, Zahedan, Iran. [In Persian]
Halliday, M. A. K. (2004). An introduction to functional grammar (3rd ed). London: Arnold.
Halmari, H., & Virtanen, T. (2005). Persuasion across genres: a linguistic approach. USA, Philadelphia: John Benjamin Publishing Co.
Hovland, C. I., Lumsdaine, A. A., & Sheffield, F.D. (1953). Experiments on mass communication. Princeton: Princeton University Press.
Jacobson, R. (1957) Shifters, verbal categories and the Russian verbs. Cambridge: Cambridge: Harvard University.
Kazemi, J., & Ahmadi, A. A. (2008). Interview and technical interrogation. Tehran: Beh Amooz. [In Persian]
Lazard, G. (1996). Le médiatif en persan. In Z. Guentchéva (Ed.), L'énonciation Médiatisée (pp. 21-30). Louvain-Paris: Peeters.
Lazard, G. (1999) Mirativity, evidentiality, mediativity, or other? Linguistic Typology, 3, 91-110.
Lazard, G. (2001). On the grammaticalization of evidentiality. Journal of Pragmatics, 33, 358-68
Ljung, M. (2011) Swearing: a cross-cultural linguistics study. Hampshire: Palgrave
Macmillan.
Mahmoudzadeh, H., & Mahmoudi Bakhtiari, B. (2015). Stylistic usage of cohesive elements in forensic texts: a review of court decisions. In F. Aghagolzadeh (Ed.), Proceedings of the 2nd Conference on Forensic Linguistics: Forensic Discourse Analysis (pp. 178-207) Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies. [In Persian]
Miller, W. (1996). Sketch of Shoshone, a Uto-Aztecan language. In I. Goddard (Ed.), Handbook of American Indians (Vol. 17. pp. 693-720). Washington: Smithsonian. Institution.
Momeni, N., & Azizi, S. (2015). Role of topic shift and violence of Grice principles in interrogation: forensic linguistics. Zabanpazhuhi, 7 (16), 159-179 [In Persian].
Motavali, K. (2005). Public opinion and persuasion practices (1st ed). Tehran: Behjat. [In Persian]
Omidvari, A. & Golfam, A. (2015). The study of the relationship between linguistic evidential structures and characterization in the Persian discourse of the movie “Separation”, The Journal of Language Related Research. 11(21), 1-23. [In Persian]
Omidvari, A., & Golfam, A. (2017). The study of evidentiality in Persian: a typological approach. IQBQ, 8 (1), 79-99. [In Persian]
Palmer, F. R. (1986). Mood and modality. Cambridge: Cambridge University Press.
Plungian, V. A. (2001). The place of evidentiality within the universal grammatical space. Journal of Pragmatics, 33, 349-58
Rezai, V. (2014). Evidentiality in contemporary Persian. Journal of Language Research, 5(1), 37-58 [In Persian].
Roushan, B., & Safi, N. (2015). Verbal features of disputes between men and women in family courts of Tehran. In F. Aghagolzadeh (Ed.), Proceedings of the 2nd Conference on Forensic Linguistics: Forensic Discourse Analysis (pp. 51-73). Tehran: Institute for Humanities and Cultural Studies[In Persian]
Saeed, J. (2009). Semantics (3rd ed). Oxford: Wiley Blackwell.
Shuy, R. (2006). Linguistics in the courtroom: a practical guide.Oxford: Oxford University Press.
Stock, E. (2014) The conversation analytic role-play method (CARM), a method for training communication skills as an alternative to simulated role-play. Research on Language and Social Interaction, 47(3), 255-65
Toolan, M. (2001). Narrative a critical linguistic introduction. London: Rutledge.
Yule, G. (2006). The study of language (3rd ed). Cambridge: Cambridge University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 584 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 342 |
||
