پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شماره‌ها | 932 |
| تعداد مقالات | 7,652 |
| تعداد مشاهده مقاله | 12,494,691 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,886,267 |
حالت نحوی ضمیر مستتر | ||
| زبان پژوهی | ||
| مقاله 2، دوره 8، شماره 18، خرداد 1395، صفحه 29-54 اصل مقاله (755.42 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22051/jlr.2016.2279 | ||
| نویسنده | ||
| محمد رضا پیروز* | ||
| استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه قم؛ | ||
| چکیده | ||
| حالت نحوی ضمیر مستتر محمد رضا پیروز[1] تاریخ دریافت: 25/9/91 تاریخ تصویب: 26/8/92 چکیده بررسی حالت نحوی ضمیر مستتر همواره یکی از چالشهای نظریة زبان از آغاز کار دستور زایشی تاکنون بوده است. دستوریان حاکمیت و مرجع‌گزینی، این مقولة تهی را بر اساس قضیة ضمیر مستتر، بدون حالت نحوی انگاشتند. اما فقدان حالت، و نیز اتکا به مفهوم حاکمیت، ضمیر مستتر را متفاوت از هر عنصر اسمی دیگر میکرد. به‌منظور پرهیز از این وضع، فرضیة حالت تهی در آغاز کار برنامة کمینهگرا این عنصر را دارای حالت نحوی تهی دانست که آن را با هستة زمان واقع در بندمتمم در ساختهای کنترلی ناخودایستا بازبینی میکند. فقدان محتوای این نوع نگرش به حالت، هم از نگاه نظری و هم از دید تجربی مورد نقد قرار گرفت. سرانجام استدلال شد که چنانچه ضمیر مستتر بتواند حالتی را از خود بروز دهد، آن‌گاه همچون دیگر عناصر اسمیآشکار، داراییک حالتنحوی متعارف خواهد بود. بر این پایه، کاوش کنونی تلاش میکند به نقد و بررسی دیدگاههای پیشین دستوریان دربارة حالت ضمیر مستتر پرداخته و نشان دهد این عنصر پنهان دارای یک حالت متعارف ساختاری است که آن را با هستة زمان بند متمم در ساختهای کنترل خودایستای التزامی بازبینی میکند. واژههای کلیدی: کمینگی، کنترل، ضمیر مستتر، حالت نحوی، خودایستایی، بند التزامی [1] استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه قم؛ mr-pirooz@qom.ac.ir | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژههای کلیدی: کمینگی؛ کنترل؛ ضمیر مستتر؛ حالت نحوی؛ خودایستایی؛ بند التزامی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Case of PRO | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammadreza Pirouz | ||
| چکیده [English] | ||
| The Case of PRO Mohammadreza Pirooz[1] Received: 2012/12/15 Accepted: 2013/11/17 Abstract Analyzing the Case of PRO has always been a challenge to the theory of language since the onset of generative tradition. Based on the PRO Theorem, the GB grammarians considered this empty category to lack Case totally. However, this conception, together with the use of the theory of government made PRO different from all other nominal elements. In order to avoid this, the Null Case Hypothesis at the beginning of the Minimalist Program, considered PRO to have Case to be checked against the T head of the embedded clause in control constructions. Nonetheless, the lack of content to this conception of Case made it the subject of criticism both from theoretical and empirical viewpoints. Finally, it was argued that, if PRO can receive Case, then it has a standard Case similar to other overt nominal elements. This study, therefore, analyses the previous conceptions about PRO in Persian and shows that this empty category has a standard structural Case, checked against the T head within the finite subjunctive clauses. Keywords: minimalist syntax, control theory, PRO, Case, finiteness, subjunctive [1] Assistant Professor, Department of English Language and Literature, University of Qom, Iran. mr-pirooz@qom.ac.ir | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Keywords: minimalist syntax, control theory, PRO, case, finiteness, subjunctive | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,194 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 782 |
||
